Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Η Εκδίκηση του Σαλαζάρ

Κριτικός: Πάρις Μνηματίδης

Έκδοση Κειμένου: 22/5/2017

Το στοιχειωμένο πλήρωμα του καπετάνιου Salazar έχει μόλις αποδράσει από το Τρίγωνο του Διαβόλου στο οποίο βρισκόταν παγιδευμένο. Με τις οδηγίες του αρχηγού του είναι αποφασισμένο να βρει και να σκοτώσει τον υπαίτιο για τη συντριβή του πριν χρόνια, το διαβόητο καπετάνιο Jack Sparrow που πλέον δεν έχει καν στην κατοχή του το θρυλικό πλοίο Μαύρο Μαργαριτάρι. Ο ίδιος θα ξεκινήσει μια αναζήτηση αφού πιεστεί από τον Henry, γιο του Will Turner, που ορίστηκε ως καπετάνιος του στοιχειωμένου Ιπτάμενου Ολλανδού στα γεγονότα του «Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Στο Τέλος του Κόσμου» και της Elizabeth Swann, για να βρουν την Τρίαινα του Ποσειδώνα προκειμένου να ακυρώσουν την κατάρα που δεσμεύει τον πατέρα του Henry, έχοντας και τη βοήθεια μιας νεαρής αστρονόμου, της Carina, που διαθέτει ένα ημερολόγιο από τον πατέρα της που δεν γνώρισε ποτέ, το οποίο περιέχει οδηγίες για την εύρεση του αντικειμένου.

Έξι χρόνια μετά το τελευταίο σίκουελ του franchise και κατά γενική ομολογία την πιο αδύναμη προσθήκη στην άκρως προσοδοφόρα σειρά των στούντιο Disney, το «Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Η Εκδίκηση του Σαλαζάρ» πήρε αρκετές αναβολές μέχρι την τελική του κυκλοφορία φέτος, αρχικά σχεδιαζόμενο να κυκλοφορήσει δυο χρόνια πριν. Η επιλογή ενός σκηνοθετικού ντουέτου που έχει καταπιαστεί πριν πέντε χρόνια με επιτυχία με μια ναυτικής θεματολογίας περιπέτεια («Kon-Tiki») δεν φαίνεται άσχημη ιδέα, και η απόπειρα σύνδεσης με παλιούς κι αγαπημένους χαρακτήρες της σειράς σηματοδοτεί μια μίνι επιστροφή στις ρίζες, σε αντίθεση με το «Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Σε Άγνωστα Νερά» που αποτελούσε ουσιαστικά μια περιπλάνηση σε ένα νέο σύμπαν απλά με πρωταγωνιστή τον Jack Sparrow.

Μακάρι βέβαια όλα αυτά να σήμαιναν και μια επιστροφή στο ποιοτικό επίπεδο των δύο πρώτων ταινιών, κάτι που δεν συμβαίνει δυστυχώς εδώ παρόλη τη θετική φημολογία που είχε αρχίσει να διαδίδεται ύστερα από preview της ταινίας. Διότι παρόλες τις απόπειρες να εμπλουτιστεί η μυθολογία του σύμπαντος με δημιουργίες συνδετικών κρίκων μεταξύ των ηρώων, που αποκτούν σημασία όσο προχωράει η εξέλιξη της πλοκής, το τελικό αποτέλεσμα είναι μία από τα ίδια, με τον Johnny Depp να έχει τυποποιηθεί όσο ποτέ άλλοτε καθιστώντας ένα χαρακτήρα που κάποτε ήταν μια πνοή φρέσκου αέρα ανάμεσα στον κυκεώνα συνηθισμένων και βαρετά «ορθόδοξων» ηρώων της μέσης χολιγουντιανής ταινίας ως ακόμη ένα ουδέτερο brand-name, έχοντας πλέον αποτινάξει τον παράγοντα του απρόβλεπτου και της τρέλας που τον χαρακτήριζε και τον ξεχώριζε από τον μέσο όρο. Υπάρχουν μετρημένες δύο σκηνές δράσης που είναι απρόσμενα ευρηματικές και για αυτό απολαυστικές, αυτή της ληστείας και αυτή με την γκιλοτίνα, που θυμίζουν ότι και οι δύο πρώτες (και καλύτερες) ταινίες της σειράς πατούσαν και σε ένα σλάπστικ στοιχείο που απέτιε φόρο τιμής μέχρι και στη χρυσή εποχή της βωβής κωμωδίας αλά Buster Keaton, με τις υπόλοιπες να χαρακτηρίζονται μεν από άρτια στην πλειοψηφία τους ψηφιακά εφέ, αλλά να είναι γυρισμένες με τον πλέον αναμενόμενο, εντός συνταγής τρόπο, εκπέμποντας μια αίσθηση ρουτίνας. Το φλας-μπακ που εξηγεί την ιστορία της έχθρας μεταξύ Salazar και Sparrow, που αποτελεί και μια μίνι ανάλυση του γιατί ο χαρακτήρας του δεύτερου είναι τόσο αγαπητός και με μεγάλη απήχηση διαχρονικά (ο λόγος είναι γιατί αποτελεί ένα βγάλσιμο της γλώσσας στο σύστημα, που εκπροσωπεί εδώ ο αρχικά με το μέρος του νόμου Salazar) είναι από τις κάποιες αξιόλογες στιγμές που βρίσκονται διάσπαρτες. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι οι νέοι ήρωες, οι οποίοι δυστυχώς είναι ξύλινοι κι αδιάφοροι, παρά την προσπάθεια της γνωστής κυρίως από την τηλεοπτική σειρά «Skins» Kaya Scodelario να κάνει έναν τυπικά «φεμινιστικής» κοπής χαρακτήρα να αποκτήσει λίγο περισσότερη ζωντάνια.

Λίγες εκπλήξεις υπάρχουν σε αυτή τη διαδρομή προς ένα αναμενόμενα καθησυχαστικό φινάλε, μαζί με κάποιες υποσχέσεις για περαιτέρω συνέχειες μετά από μια αμφίσημη σκηνή μετά τους τίτλους τέλους. Σίγουρα υπάρχουν αυτοί που θα τους συναρπάσει η νέα αυτή προσθήκη στη δημοφιλή σειρά, πιθανώς όμως είναι οι ίδιοι που μένουν ικανοποιημένοι με κάθε ταινία του franchise…

Βαθμολογία: