
Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Το Σεντούκι του Νεκρού
- Pirates of the Caribbean: Dead Man's Chest
- 2006
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Τουρκικά, Ελληνικά, Μανδαρινικά, Γαλλικά
- Δράσης, Έπος, Εποχής, Περιπέτεια, Φαντασίας
- 24 Αυγούστου 2006
Ο αρχιπειρατής Τζακ Σπάροου σαλπάρει ανυποψίαστα με τον Ιπτάμενο Ολλανδό, το στοιχειωμένο πλοίο με τις υπερφυσικές ικανότητες, όταν ανακαλύπτει ότι έχει να ξεπληρώσει ένα προσωπικό χρέος στο φάντασμα του πρώην καπετάνιου του πλοίου Ντέιβι Τζόουνς, που κυβερνά τα βάθη των Ωκεανών, αλλιώς, είναι καταδικασμένος να υπηρετεί αιωνίως τις ορέξεις του. Έτσι, χαλάνε και τα σχέδια του Γουιλ και της Ελίζαμπεθ, που αν και στα πρόθυρα… γάμου, πρέπει να σταθούν στο πλευρό του φίλου τους, Τζακ. Ακολουθούν περιπέτειες με θαλάσσια τέρατα, εχθρικούς ιθαγενείς, τη φανταχτερή μάντισσα Τία, τη μυστηριώδη εμφάνιση του χαμένου πατέρα του Γουιλ, αλλά και την αγωνιώδη προσπάθεια του “κυνηγού πειρατών” λόρδου Μπέκετ να αποκτήσει το ξακουστό Σεντούκι του Νεκρού. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο κάτοχός του μπορεί να εξουσιάζει το φάντασμα του Τζόουνς και να το στρέψει εναντίον των εχθρών του: στην περίπτωση του λόρδου, εναντίον του Τζακ και όλων των πειρατών.
Σκηνοθεσία:
Κύριοι Ρόλοι:
Johnny Depp … καπετάνιος Jack Sparrow
Orlando Bloom … William ‘Will’ Turner Jr.
Keira Knightley … Elizabeth Swann
Bill Nighy … καπετάνιος Davy Jones
Jack Davenport … James Norrington
Stellan Skarsgard … ‘Bootstrap Bill’ Turner
Kevin McNally … Joshamee Gibbs
Tom Hollander … λόρδος Cutler Beckett
Lee Arenberg … Pintel
Mackenzie Crook … Ragetti
Naomie Harris … Tia Dalma
Jonathan Pryce … κυβερνήτης Weatherby Swann
Martin Klebba … Marty
Geoffrey Rush … καπετάνιος Hector Barbossa
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ted Elliott, Terry Rossio
Παραγωγή: Jerry Bruckheimer
Μουσική: Hans Zimmer
Φωτογραφία: Dariusz Wolski
Μοντάζ: Stephen E. Rivkin, Craig Wood
Σκηνικά: Rick Heinrichs
Κοστούμια: Penny Rose
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Pirates of the Caribbean: Dead Man’s Chest
- Ελληνικός Τίτλος: Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Το Σεντούκι του Νεκρού
- Εναλλακτικός Τίτλος: Pirates 2 [ανεπίσημος]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Η Κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού (2003)
- Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Στο Τέλος του Κόσμου (2007)
- Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Σε Άγνωστα Νερά (2011)
- Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Η Εκδίκηση του Σαλαζάρ (2017)
Σεναριακή Πηγή
- Στόρι (χαρακτήρες): Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Η Κατάρα του Μαύρου Μαργαριταριού των Ted Elliott, Terry Rossio, Stuart Beattie, Jay Wolpert.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ ειδικών εφέ. Υποψήφιο για σκηνικά, ήχο και ηχητικά εφέ.
- Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα πρώτου αντρικού ρόλου (Johnny Depp) σε κωμωδία/μιούζικαλ.
- Βραβείο Bafta ειδικών εφέ. Υποψήφιο για σκηνικά, κοστούμια, ήχο και μακιγιάζ/κομμώσεις.
Παραλειπόμενα
- Αμέσως μετά την επιτυχία του πρώτου μέρους, οι Elliott και Rossio άρχισαν τον σχεδιασμό για ένα στόρι που θα κάλυπτε δύο σίκουελ. Έτσι, αυτό το δεύτερο μέρος γυρίστηκε ταυτόχρονα με το τρίτο. Η τακτική αυτή της Disney είχε σκοπό να ενώσει καλύτερα το επιτελείο και το καστ.
- Το Μαύρο Μαργαριτάρι στήθηκε πάνω σε ένα τάνκερ στην Αλαμπάμα. Ένα άλλο καράβι ήταν ρεπλίκα του HMS Bounty που “πρωταγωνιστούσε” στην κλασική Ναυτική Ανταρσία του 1962.
- Ένα μεγάλο μέρος των γυρισμάτων έγινε στη Δομινικανή Δημοκρατία. Υπήρξαν όμως σοβαρά προβλήματα, μια και η μικρή νησιωτική χώρα δεν ήταν έτοιμη να υποδεχτεί μια χολιγουντιανή παραγωγή τέτοιου μεγέθους, δεν είχε καν το οδικό δίκτυο να βοηθήσει. Για την ακρίβεια, οι 500 άνθρωποι του συνεργείου βρέθηκαν να καλύπτουν ταυτόχρονα το 90 τοις εκατό των δρόμων του νησιού.
- Ο Keith Richards ετοιμάζονταν να παίξει σε μια μικρή σκηνή τον πατέρα του Τζακ, αλλά οι υποχρεώσεις του με παγκόσμια περιοδεία των The Rolling Stones δεν τον άφησαν.
- Ο Christopher Walken ήταν στα υπόψιν για τον ρόλο του Ντάβι Τζόουνς.
- Με εισπράξεις 1,066 δισεκατομμύρια δολάρια, έγινε η πιο εμπορική της σειράς. Είχε βέβαια και υπερβολικά υψηλό κόστος (225).
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/1/2009
Δεύτερο μέρος της πειρατικής σειράς των Μπρουκχάιμερ-Disney, που δοκίμασε τις αντοχές των ταμείων παγκοσμίως. Εδώ τα πράγματα είναι καλύτερα από το πρώτο, έστω και κατώτερα από το τρίτο. Δίνεται περισσότερη έμφαση στη δράση, και το πέρας των συστάσεων βοηθάει στο να ξανοιχτούν οι ήρωες και να απλωθεί μαζί και το χιούμορ, που αυτή τη φορά δεν στηρίζεται μονάχα στις γκριμάτσες του Ντεπ. Βέβαια, τα σοβαρά σημεία είναι που κάνουν τη διαφορά, μια και η ταινία δεν επιλέγει να ρισκάρει να ενώσει τη δράση με τον χαβαλέ, και ίσως προς καλό της. Πιο πλούσιο και σε σκηνικά-εφέ, με κάποιες σκηνές αξέχαστες για τους φίλους του θεάματος, ειδικά αυτή προς το φινάλε. Ερμηνευτικά τη διαφορά την κάνει ο Μπιλ Νάι, έστω και κρυμμένος πίσω από τόνους μακιγιάζ. Δώστε προσοχή και ένταση στον ήχο, αφού γίνεται μια φοβερή δουλειά, τόσο ως μιξάζ όσο κι ως εφέ. Γενικά, υπάρχει η αίσθηση ότι γίνεται ήδη καλύτερη δουλειά επί της σειράς, κι αυτή τη δίνει το πιο πλούσιο σενάριο σε ψυχαγωγικές ιδέες. Έχουμε κάπως απομακρυνθεί από τα κλισέ, ακόμα και αν δεν πείθει ότι μπορεί να κερδίσει το σύνολο των θεατών, πέρα φυσικά από τους φαν.
Βαθμολογία: