Η αληθινή ιστορία του αμερικανού θρυλικού σκακιστή Μπόμπι Φίσερ, ο οποίος μάχεται με τους δαίμονές του, ενώ παράλληλα προσπαθεί να αντιμετωπίσει τον κορυφαίο αντίπαλό του και παγκόσμιο πρωταθλητή Μπόρις Σπάσκι. Ο «αγώνας του αιώνα» είναι μια μάχη υπερδυνάμεων, γεμάτη από πολιτικές ίντριγκες και ψυχολογικό πόλεμο, με όλο τον κόσμο να παρακολουθεί με αγωνία.
Σκηνοθεσία:
Edward Zwick
Κύριοι Ρόλοι:
Tobey Maguire … Bobby Fischer
Liev Schreiber … Boris Spassky
Lily Rabe … Joan Fischer
Peter Sarsgaard … πάτερ William ‘Bill’ Lombardy
Michael Stuhlbarg … Paul Marshall
Robin Weigert … Regina Fischer
Conrad Pla … Carmine Nigro
Evelyne Brochu … Donna
Seamus Davey-Fitzpatrick … Bobby Fischer (νεαρός)
Sophie Nelisse … Joan Fischer (νεαρή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Steven Knight
Στόρι: Stephen J. Rivele, Christopher Wilkinson, Steven Knight
Παραγωγή: Gail Katz, Tobey Maguire, Edward Zwick
Μουσική: James Newton Howard
Φωτογραφία: Bradford Young
Μοντάζ: Steven Rosenblum
Σκηνικά: Isabelle Guay
Κοστούμια: Renee April
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Pawn Sacrifice
- Ελληνικός Τίτλος: Θυσιάζοντας ένα Πιόνι
Παραλειπόμενα
- Ο Edward Zwick εξήγησε τον τίτλο, λέγοντας ότι από τη στιγμή που τους δυο αντιπάλους τους ακολουθούν κυβερνητικές υποδείξεις, είναι πιόνια του έθνους τους.
- Ο Bobby Fischer είχε φύγει από τη ζωή σε ηλικία 64ων ετών. Συμπτωματικά, τόσα είναι τα τετραγωνάκια μιας σκακιέρας.
- Για κάμποσο καιρό, το σχέδιο συμβάδιζε με τον David Fincher.
- Παρότι κόστισε 19 εκατομμύρια δολάρια, τα ταμεία απέφεραν μόνο 5,6.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 26/4/2016
Δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί το σκάκι κινηματογραφικά, αφού αν αυτό επιτυγχάνονταν, θα είχαμε κατά ανάγκη ντοκιμαντέρ (αλλού ο παίκτης, αλλού η δράση). Αλλά ο Έντουαρντ Ζούικ είναι πολύπειρος σκηνοθέτης, και τα καταφέρνει στα περισσότερα από τα υπόλοιπα στοιχεία της ιστορίας του. Ως βιογραφία είναι αξιοπρόσεκτη, ο κεντρικός χαρακτήρας τραβάει το ενδιαφέρον και με το γρήγορο μοντάζ δεν μένει ποτέ έκθετο το κοινό. Η ταινία προσέχει ιδιαίτερα το ψυχολογικό επίπεδο του ήρωα και ευτυχώς δεν εξελίσσεται σαν τυπική «αθλητική» ταινία. Η ερμηνεία του Τόμπι Μαγκουάιρ είναι φαινομενικά καλή μεν, αλλά αφήνει την αίσθηση πως θα ήταν καλύτερη από κάποιον άλλον ηθοποιό. Είναι πολύ καλός στις σιωπηλές σκηνές, αλλά οι εξάρσεις του δεν είναι το δυνατό του σημείο. Ο Λιβ Στράιμπερ, από την άλλη, αισθάνεται άνετα ως Ρώσος, και αποδίδει ψύχραιμα τη σεναριακή αντιπαλότητα χωρίς πολλές υπερβολές.
Βαθμολογία: