Paw Patrol: Η Ταινία (2021)

ΣΥΝΟΨΗ

Όταν ο μεγαλύτερος αντίπαλός του Paw Patrol, ο Χάμντινγκερ, γίνεται δήμαρχος στην κοντινή Πόλη της Περιπέτειας και φέρνει τα πάνω κάτω, ο Ράιντερ και τα αγαπημένα μας ηρωικά κουτάβια είναι πανέτοιμα να αντιμετωπίσουν την πρόκληση. Καθώς όμως ένα κουτάβι θα πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν του στην Πόλη της Περιπέτειας, η ομάδα βρίσκει βοήθεια από μια καινούρια σύμμαχο: την πανέξυπνη, ράτσας ντάτσχουντ, Λίμπερτι. Μαζί, οπλισμένοι με καινούρια και συναρπαστικά μηχανήματα, το Paw Patrol παλεύει για να σώσει τους πολίτες της Πόλης της Περιπέτειας.

Σκηνοθεσία:

Cal Brunker

Κύριοι Ρόλοι:

Iain Armitage … Chase (φωνή)

Marsai Martin … Liberty (φωνή)

Ron Pardo … δήμαρχος Humdinger/αστυνόμος Turbot (φωνή)

Yara Shahidi … Kendra Wilson (φωνή)

Kim Kardashian … Delores (φωνή)

Randall Park … Butch (φωνή)

Will Brisbin … Ryder (φωνή)

Dax Shepard … Ruben (φωνή)

Jimmy Kimmel … Marty Muckracker (φωνή)

Tyler Perry … Gus (φωνή)

Kingsley Marshall … Marshall (φωνή)

Lilly Bartlam … Skye (φωνή)

Keegan Hedley … Rubble (φωνή)

Monique Alvarez … Carmen (φωνή)

Kim Roberts … δήμαρχος Goodway (φωνή)

Joe Pingue … Barney (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Bob Barlen, Cal Brunker, Billy Frolick

Στόρι: Billy Frolick

Παραγωγή: Jennifer Dodge

Μουσική: Heitor Pereira

Μοντάζ: Ed Fuller

Σκηνικά: Andrew Hickson

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Paw Patrol: The Movie
Ελληνικός Τίτλος: Paw Patrol: Η Ταινία
Εναλλακτικός Τίτλος: PAW Patrol: The Movie

Άμεσοι Σύνδεσμοι

PAW Patrol: Η Σούπερ Ταινία (2023)

Σεναριακή Πηγή

Τηλεοπτική σειρά (χαρακτήρες): PAW Patrol του Keith Chapman.

Παραλειπόμενα

Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
Βασίζεται στην τηλεοπτική σειρά PAW Patrol του καναλιού Nickelodeon (και του TVOKids για τον Καναδά), που έκανε πρεμιέρα το 2013.
Η παραγωγή ολοκληρώθηκε στον Καναδά μέσα σε περίοδο πανδημίας, με όλες τις επικοινωνίες μεταξύ του επιτελείου να πραγματοποιούνται εξ αποστάσεως.
Η Janeane Garofalo αντικαταστάθηκε από την Kim Kardashian.
Πάνω από χίλιοι νεαροί ηθοποιοί δοκιμάστηκαν για τη φωνή του Ράιντερ.
Πρώτη ταινία της Paramount που χαρακτηρίστηκε G (κατάλληλη για όλους) από το 2001. Για τη συμπαραγωγό Nickelodeon, αυτή ήταν η πρώτη από το 2006.
Λόγω της πανδημίας, αποφασίστηκε να κάνει ταυτόχρονη πρεμιέρα σε αίθουσες και Paramount+. Παρόλα αυτά, πέτυχε κέρδη των 151,4 εκατομμυρίων δολαρίων μόνο στις αίθουσες, έναντι κόστους των 26.
Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Γιώργος Μαντάς (Ράιντερ), Παύλος Χρυσανθίδης (Τσέις), Βαγγέλης Χαλκιαδάκης (Μάρτι Μακρέικερ), Κωνσταντίνος Λιάσκας (Μάρσαλ), Δημήτρης Ποριώτης (Ρόκι), Μάρκος Σιώνης (Ζούμα), Πωλίνα Ευαγγέλου (Λίμπερτι), Ζωή Πετράκη (Σκάι), Άρης Αβραμέας (Ραμπλ), Νίκος Ποριώτης (δήμαρχος Χάμντιγκερ), Άρτεμις Ματαφιά (Κέντρα Γουίλσον), Κώστας Τερζάκης (Γκας), Θανάσης Ζαρκαλής, Κωνσταντίνος Στελλούδης, Φρύνη Δήμου, Κώστας Αποστολίδης. Σκηνοθετική επιμέλεια: Κώστας Αποστολίδης. Μετάφραση: Πάνυ Ναούμ. Στίχοι: Πάνος Ασημένιος.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Ο Adam Levine ερμηνεύει για την ταινία το Good Mood. Μαζί, η Alessia Cara ακούγεται στο The Use in Trying.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 30/8/2021

Βάζοντας ιδεατά τα αρχικά δεδομένα σε ένα κομπιούτερ, θα έλεγε κανείς ότι ο Cal Brunker πέτυχε μια αξιοσέβαστη δουλειά οδηγώντας με ασφάλεια την ομάδα των Paw Patrol από τη μικρή στη μεγάλη οθόνη. Βασική αιχμή σε αυτό το ότι πήρε μια παιδιάστικη σειρά του Nickelodeon, κατάλληλη μόνο για πολύ μικρές ηλικίες, και την παρουσιάζει εδώ ως μια παιδική ταινία που δεν θα κάτσει καθόλου άσχημα και στους συνοδούς.

Ποια είναι η διαφορά του «παιδιάστικου» με του «παιδικού»; Αυτή έγκειται κυρίως στα ηλικιακά όρια που βάζει η κάθε παραγωγή στον εαυτό της (μέσω της εικόνας και των διαλόγων), αλλά και στο κατά πόσο έχει κάποια συστατικά που μπορούν να φανούν ενδιαφέροντα και σε ενήλικες ηλικίες. Έτσι αντιμετώπισε η Paramount την εν λόγω ταινία, και δεν έκανε καμία έκπτωση στην ποιότητα του ψηφιακού της σχεδίου, έχοντας όλα εκείνα τα στάνταρ που γεμίζουν με θέαμα το μάτι, και σέβονται το κοινό τους.

Προχωρώντας και πιο εσωτερικά, γιατί κανείς να έρθει αντίθετος με τα νοήματα του φιλμ, όταν αυτά απευθύνονται σε μια γενιά που ακόμα διαμορφώνει προσωπικότητα. Η εμπιστοσύνη στα σώματα ασφαλείας αλλά όχι σε επικίνδυνους πολιτικούς (έξυπνη η παραπομπή του κακού δημάρχου σε ένα από τα «παιδικά» σύμβολα του καπιταλισμού, τη μονόπολη), μπορεί να διδάξει τους μικρούς μας φίλους έννοιες όπως η αλληλοβοήθεια, η κοινωνική ελευθερία αντί του διχασμού και η μη απόλυτη εμπιστοσύνη σε ό,τι ακούγεται «φανταχτερό». Πλάι σε αυτά, ίσως και το κυριότερο, είναι ότι διδάσκει την ατομική δράση, σε αντίθεση με το «δεν είδα τίποτα, δεν άκουσα τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα», ένα βασικό μυστικό για τη δημιουργία καλύτερων κοινωνιών στο μέλλον. Δεν θα κρύψουμε φυσικά ότι υπάρχουν στοιχεία επί του σεναρίου που παρα-κλείνουν το μάτι στο κοινό της σειράς ως παραγεμίσματα, ούτε ότι οι βασικοί χαρακτήρες μόνο ελκυστικοί στο ενήλικο κοινό δεν είναι.

Δράση όμως έχουμε, ελαφρύ χιούμορ υπάρχει, καλοστημένα νοήματα βγαίνουν, άρα μπορεί να «απαγορεύεται» να πάει ένας ενήλικας μόνος του στην αίθουσα, αλλά το να κάτσει μαζί με το παιδί του και να περάσει ευχάριστα η ώρα του δεν είναι διόλου απαγορευτικό. Η μόνη «χοντρή» μου ένσταση πηγάζει από το γεγονός ότι στεναχωριέμαι με την εικόνα που συνεχίζει να βγάζει το Χόλιγουντ σε αυτές τις ταινίες για τις γάτες, ένα κλισέ που ίσως είναι καιρός να αρθεί. Όχι τίποτα άλλο, αλλά έχω τρεις σπίτι μου, και δεν χρειάστηκε ποτέ να τις πάω για εξομολόγηση…

Βαθμολογία: