Τέλη των 1940 στη Νέα Υόρκη. Ο Σαλ Παραντάις, ένας 24χρονος συγγραφέας, γνωρίζει τον Νταν Μοριάρτι, έναν 20χρονο πρώην φυλακισμένο με ευέλικτη ηθική, «τρομακτικά ενθουσιασμένο με τη ζωή» και την όμορφη σύζυγό του, Μεριλού. Οι τρεις τους περνάνε τις έντονες και γεμάτες αλκοόλ νύχτες τους κάνοντας όνειρα για έναν άλλο κόσμο, ενώ μπροστά τους ανοίγεται ένα συναρπαστικό ταξίδι στους ατέλειωτους αυτοκινητόδρομους των ΗΠΑ.
Σκηνοθεσία:
Walter Salles
Κύριοι Ρόλοι:
Sam Riley … Sal Paradise
Garrett Hedlund … Dean Moriarty
Kristen Stewart … Marylou
Alice Braga … Terry
Amy Adams … Jane
Tom Sturridge … Carlo Marx
Elisabeth Moss … Galatea Dunkel
Danny Morgan … Ed Dunkle
Kirsten Dunst … Camille Moriarty
Viggo Mortensen … Old Bull Lee
Steve Buscemi … ο πωλητής
Terrence Howard … Walter
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Jose Rivera
Παραγωγή: Roman Coppola, Charles Gillibert, Nathanael Karmitz, Rebecca Yeldham
Μουσική: Gustavo Santaolalla
Φωτογραφία: Eric Gautier
Μοντάζ: Francois Gedigier
Σκηνικά: Carlos Conti
Κοστούμια: Danny Glicker
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: On the Road
- Ελληνικός Τίτλος: Στο Δρόμο
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Στον Δρόμο
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: On the Road του Jack Kerouac.
Κύριες Διακρίσεις
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
Παραλειπόμενα
- Ο θρύλος θέλει τον Jack Kerouac να ολοκληρώνει το έργο σε τρεις μόλις εβδομάδες, γράφοντας ακατάπαυστα όχι σε φύλλα, αλλά σε ένα και μοναδικό ρολό χαρτιού μήκους 37 σχεδόν μέτρων, σαν να έγραφε γράμμα σ’ έναν φίλο, και με ένα ύφος που αντικατοπτρίζει τον ρευστό αυτοσχεδιασμό της τζαζ.
- Επί δεκαετίες, το συγκεκριμένο βιβλίο ήταν υπό διασκευή σε ταινία. Ο ίδιος ο συγγραφέας είχε γράψει γράμμα στον Marlon Brando, όπου εκείνος θα έπαιζε τον Ντιν και ο συγγραφέας τον Σαλ. Το σχέδιο δεν προχώρησε και το 1979 ο Francis Ford Coppola πήρε τα δικαιώματα. Έφτασε το 1995 όπου επεξεργάζονταν μια εκδοχή ασπρόμαυρη με φιλμ 16mm, αλλά ακόμα ο Coppola δεν μπορούσε να βρει τον τρόπο να το διασκευάσει. Έπειτα προσπάθησε εκ νέου με τους Ethan Hawke και Brad Pitt για τους δύο πρώτους ρόλους. Το 2001 προσέλαβε τον νοβελίστα Russell Banks για το σενάριο, και σχεδίαζε να το δώσει για σκηνοθεσία στον Joel Schumacher, με πρωταγωνιστές τους Billy Crudup, Colin Farrell. Όταν ο Coppola είδε τα Ημερολόγια Μοτοσυκλέτας, προσέλαβε άμεσα τον Walter Salles.
- Ο Gus Van Sant είχε επιδείξει ενδιαφέρον να το αναλάβει.
- Τα ταμεία δεν ήταν υπέρ του φιλμ, αφού τα έσοδα των 8,8 εκατομμυρίων δολαρίων ήταν λίγα μπροστά στο κόστος των 25.
Κριτικός: Γιώργος Δαβίτος
Έκδοση Κειμένου: 30/11/2012
Η πολιτισμική επιρροή της Μπιτ γενιάς, το λογοτεχνικό κίνημα που έδρασε στην Αμερική τις δεκαετίες του 1950 και 1960, έχει εμπνεύσει κι επηρεάσει τη μουσική και τον κινηματογράφο σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Το ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Jack Kerouac, «On the Road», κατέχει κεντρικό ρόλο στην εξάπλωση της μπιτ λογοτεχνίας συλλαμβάνοντας πλήρως το πνεύμα της. Ως εκ τούτου, το να το μεταφέρεις στο σινεμά δεν επρόκειτο πότε να είναι ένα εύκολο εγχείρημα, αλλά ο Walter Salles, ανόητα κατά τη γνώμη μου, δέχτηκε την πρόκληση της προσαρμογής του και το γύρισε. Παρ’ όλες τις καλές προθέσεις, όμως, η ταινία είναι πέρα για πέρα προβληματική.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Είναι μακρύ το ταξίδι από την αρχική δημοσίευση του μυθιστορήματος του Jack Kerouac το 1957, μέχρι την κινηματογραφική μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη το 2012. Μετά από 60 χρόνια, οι καιροί έχουν σίγουρα αλλάξει και οτιδήποτε μπορεί να φαινόταν επαναστατικό κι ανορθόδοξο τότε, σήμερα δεν σου προκαλεί το ίδιο ρίγος κινδύνου. Ας ξεκαθαρίσουμε κάπου εδώ, ότι τα μυθιστορήματα και οι ταινίες είναι δυο εντελώς διαφορετικές μορφές τέχνης, επομένως δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι θα πρέπει να είναι συμβατές. Οι κινηματογραφιστές, βέβαια, θα έλεγε κανείς πως διαθέτουν μια αλαζονεία που τους αναγκάζει/επιτρέπει να μεταφέρουν κάθε σεβαστό κομμάτι της πεζογραφίας στο μέσο τους. Ωστόσο, η αιτία που το συγκεκριμένο βιβλίο θεωρούταν εδώ και χρόνια δύσκολο να το κάνεις ταινία, είναι γιατί ένας από τους σημαντικότερους λόγους για να διαβάσει κάνεις το «On the Road» είναι για τον πεζό του λόγο. Απογυμνωμένο από τη λογοτεχνική ευγλωττία του, αυτό που μένει είναι μια σειρά από απεχθείς χαρακτήρες σε ανούσιες καταστάσεις.
Και από πού να πρωταρχίσω να περιγραφώ το φιλμ, ειλικρινά δεν ξέρω. Για δύο ώρες παρακολουθούμε μια ποικιλία συνομιλιών κι αλληλεπιδράσεων μεταξύ ηλίθιων ανθρώπων, των οποίων οι σκέψεις είναι ο ίδιος ο ορισμός της κοινοτοπίας. Με τους διάφορους χαρακτήρες να μιλούν ασταμάτητα για το απόλυτο τίποτα, λοιπόν, αντιλαμβάνεσαι ότι θα περάσεις μια εξαντλητική δοκιμασία της υπομονής. Ευτυχώς το διδακτικό ύφος του μυθιστορήματος έχει μειωθεί σε μερικά voice-over αποσπάσματα, καθώς κάνεις λογικός άνθρωπος δεν θα ανεχόταν μια διάλεξη για το πώς να ζει από ένα μάτσο ρεμάλια τίγκα στα ναρκωτικά. Ειλικρινά, δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα μπορούσε κανείς να εξιδανικεύει έναν χαρακτήρα σαν τον Dean Moriarty (Hedlund). Έναν μη κοινωνικό κλέφτη αυτοκινήτων, πρεζόνι, με κανένα σεβασμό για οποιονδήποτε ή οτιδήποτε. Και δεν είναι μόνο αυτός. Όλοι όσοι εμφανίζονται στο έργο είναι ενοχλητικοί και δυσάρεστοι να τους παρακολουθείς. Διαθέτοντας, δε, και έντονα προβλήματα ρυθμού, εντείνεται η αδιαφορία ή ανυπομονησία μας κατά τη διάρκεια μεγάλων χρονικών περιόδων, αφήνοντας μας στο τέλος νευριασμένους και απογοητευμένους λόγω της έλλειψης ενέργειας κι αποφασιστικότητας αλλά και του χρόνου που χάσαμε για να το δούμε. Και το χειρότερο για μια ταινία σχετικά με το δέλεαρ του δρόμου, βλέπουμε πολύ λίγο άσφαλτο και σκόνη. Τι κι αν η φωτογραφία του Eric Gautier είναι μοναδική, αν δεν ήταν ο περιστασιακός γεωγραφικός υπότιτλος, οι πρωταγωνιστές μας θα μπορούσαν κάλλιστα να οδηγούν κυκλικώς. Hedlund, Riley, Stewart, Adams, Sturridge και γενικά όλο το καστ είναι πειστικό στους ρόλους του, χωρίς όμως ποτέ να σου παρέχουν καμία μεγάλη αίσθηση του δράματος ή να έχουν αντίκτυπο στην αφήγηση.
Με αυτά και με αυτά, ο Salles κατάφερε να πάρει ένα βιβλίο μη κινηματογραφίσιμο και να φτιάξει ένα φιλμ σχεδόν μη-παρακολουθήσιμο.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
