Ο Όλυμπος Έπεσε
- Olympus Has Fallen
- 2013
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Κορεατικά
- Δράσης, Θρίλερ, Πολιτικό Θρίλερ
- 21 Μαρτίου 2013
Ο Μάικ Μπάνινγκ είναι ένας μυστικός πράκτορας της προεδρικής φρουράς, ο οποίος καταφέρνει να σώσει τον αμερικανό πρόεδρο, όταν η λιμουζίνα που τον μεταφέρει πέφτει από μια γέφυρα και σκοτώνεται η πρώτη κυρία. Καθώς όμως τα γεγονότα ξετυλίγονται, η ζωή του προέδρου βρίσκεται για ακόμη μια φορά στα χέρια του Μάικ. Όταν ο Λευκός Οίκος δέχεται τρομοκρατική επίθεση από μια ομάδα Βορειοκορεατών και ο πρόεδρος πέφτει θύμα απαγωγής, οι αμερικανικές ειδικές δυνάμεις προσπαθούν με κάθε τρόπο να επέμβουν. Εν τω μεταξύ, ο Μάικ, ο οποίος είναι εγκλωβισμένος στο κτίριο, προσπαθεί απεγνωσμένα να σώσει τον πρόεδρο και να αποτρέψει μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές.
Σκηνοθεσία:
Antoine Fuqua
Κύριοι Ρόλοι:
Gerard Butler … Michael ‘Mike’ Jameson Banning
Aaron Eckhart … πρόεδρος Benjamin Asher
Morgan Freeman … Allan Trumbull
Angela Bassett … Lynn Jacobs
Rick Yune … Kang Yeonsak
Dylan McDermott … Dave Forbes
Finley Jacobsen … Connor Asher
Melissa Leo … Ruth McMillan
Robert Forster … στρατηγός Edward Clegg
Ashley Judd … Margaret Asher
Cole Hauser … πράκτορας Roma
Radha Mitchell … Leah Banning
Sean O’Bryan … Ray Monroe
Tory Kittles … πράκτορας Jones
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Creighton Rothenberger, Katrin Benedikt
Παραγωγή: Gerard Butler, Ed Cathell III, Antoine Fuqua, Mark Gill, Danny Lerner, Alan Siegel
Μουσική: Trevor Morris
Φωτογραφία: Conrad W. Hall
Μοντάζ: John Refoua
Σκηνικά: Derek R. Hill
Κοστούμια: Doug Hall
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Olympus Has Fallen
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Όλυμπος Έπεσε
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Το Λονδίνο Έπεσε (2016)
- Ο Φύλακας Άγγελος Έπεσε (2019)
Παραλειπόμενα
- Η αρχική επιλογή για τον ρόλο της πρώτης κυρίας ήταν η Winona Ryder.
- Η Angela Bassett αποδέχτηκε να παίξει μόνο για την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Morgan Freeman. Ο δε Freeman δήλωσε πως εμφανίστηκε εδώ αλλά και στα σίκουελ καθαρά για τα χρήματα.
- Αμφότεροι οι σεναριογράφοι πραγματοποίησαν εδώ το κινηματογραφικό τους ντεμπούτο.
- Τα γυρίσματα έγιναν στη Λουϊζιάνα, κάτι που εξανάγκασε σε έντονη χρήση ψηφιακών εφέ ώστε να φαίνεται ότι είμαστε στην Ουάσιγκτον.
- Την ίδια χρονιά βγήκε και το Λευκός Οίκος: Η Πτώση, ακριβώς με την ίδια κεντρική θεματολογία. Μάλιστα, οι δύο παραγωγές μπήκαν σε έναν άτυπο διαγωνισμό ταχύτητας, για το ποια θα βγει πρώτη στις αίθουσες ώστε να κερδίσει λογικά και τα πιο πολλά εισιτήρια. Νικητής ήταν μεν εντέλει ο “αντίπαλος”, αλλά ο Όλυμπος Έπεσε είχε πολύ χαμηλότερο κόστος (70 εκατομμύρια δολάρια), και οι εισπράξεις των 170,3 ήταν αρκετές για να θεωρηθούν πιο πετυχημένες στη μεταξύ τους κόντρα.
- Ο John S. Green έκανε μήνυση κατά του σεναριογράφου Creighton Rothenberger, επιμένοντας ότι εκείνος είχε την πατρότητα του στόρι και των χαρακτήρων. Αντί για δίκη υπήρξε συμβιβασμός, με τον Rothenberger να είναι αυτός που κράτησε τα δικαιώματα.
- Το 2021, άλλος ένα δικαστικός αγώνας σημάδεψε την ταινία, αυτή τη φορά με τον Gerard Butler να κάνει μήνυση στη Millennium Media για παραποίηση του αριθμού των κερδών. Στο συμβόλαιο του ηθοποιού προβλέπονταν ως εξτρά αμοιβή το 10% των εισπράξεων.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 23/3/2013
Αν ήμουν Αμερικανός, όχι από τους νοήμονες, μπορεί να χαιρόμουν ιδιαίτερα που από το Η Δεύτερη Ευκαιρία, έχει καταντήσει υποείδος δράσης το «θα φάτε τον πρόεδρο μονάχα πάνω από το πτώμα μου». Επειδή, μάλλον, είμαι χιλιόμετρα από το να ανήκω σε αυτή την κατηγορία, μου προκαλεί δυσφορία το να βλέπω μια ταινία που αναδεικνύει με τέτοιο προπαγανδιστικό τρόπο τα αξιώματα μιας υπερδύναμης και να μάχεται τους εχθρούς της με μυθοπλαστικά άνανδρο τρόπο. Όλο το ζουμί της ταινίας είναι αυτό και ότι έχουμε μια κλασικού τύπου ταινία δράσης προηγούμενων δεκαετιών, το κατατάσσω δεύτερο. Όχι, όμως, δεν το αφήνω εκτός, ο «Όλυμπος» υπόσχεται δράση και πρέπει να κριθεί κι αυτή.
Γενικά κι επί τα αυτά, μέτρια τα πράγματα. Και λέω μέτρια, επειδή τα χοντρά μειονεκτήματα ισοσκελίζονται με κάποια στιγμιότυπα που θα έλεγες πως αξίζουν τον γενικό κόπο. Βασικά, ο Antoine Fuqua ξέρει από νεύρο και μπαλώνει σε πολλά σημεία το «ποιος μ… μου έδωσε ένα τόσο τζούφιο σενάριο»! Έτσι, Fuqua κι κάποια δυναμικά ειδικά εφέ κάνουν το θέαμα παρακολουθήσιμο, έστω κι αν την επόμενη ημέρα κανείς δεν θα το έχει πλέον στη μνήμη του. Μας έφαγε, παρά ταύτα, η πολλή σοβαρότητα. Κάποιες φράσεις ακούγονται αληθινά αστείες, υπό τη δικαιολογία της σοβαρότητας της κατάστασης, αναπολώντας τον τρόπο που ο σκληρός αστυνόμος ΜακΚλέιν μπορούσε κι έκανε χιούμορ στα πρόθυρα του θανάτου. Με αυτή την πάσα, πάμε στην απόλυτη τραγωδία της ταινίας: ο Gerard Butler. Θα μπορούσε να έχει πάρει αυτή την απίστευτη κατιούσα στην καριέρα του και να έφταιγαν απλά οι επιλογές του. Αλλά, στην προκειμένη, είναι ο ήρωας δράσης που κανείς δεν νοιάζεται αν θα σωθεί. Αντί να ερμηνεύει έστω και με τον κλισέ για το είδος ανθρωπισμό, μοιάζει με μηχανάκι καταστροφής ατάκας. Αληθινά κακός, με όλη την έννοια. Δείτε το, έχει τις στιγμές του, αλλά μονάχα στην απελπισία σας…
Βαθμολογία: