Όλιβερ Τουίστ (2005)

ΣΥΝΟΨΗ

Λονδίνο, 19ος αιώνας. Ο ορφανός δεκάχρονος Όλιβερ Τουίστ, μην αντέχοντας τις απάνθρωπες συνθήκες του ιδρύματος στο οποίο βρίσκεται τρόφιμος, κατορθώνει να αποδράσει. Πηγαίνει με τα πόδια ταλαιπωρημένος και πεινασμένος στο Λονδίνο, όπου εκεί μπλέκεται με μια παρέα ανήλικων πορτοφολάδων που βρίσκονται υπό την εποπτεία του ιδιόρρυθμου ηλικιωμένου Φέιγκιν. Αυτός σκοπεύει να μεταμορφώσει τον μικρό Όλιβερ σε κλέφτη με σκοπό να πλουτίσει ο ίδιος. Η μοίρα όμως έχει άλλα σχέδια για το ορφανό αγόρι.

Σκηνοθεσία:

Roman Polanski

Κύριοι Ρόλοι:

Barney Clark … Oliver Twist

Ben Kingsley … Fagin

Jamie Foreman … Bill Sykes

Leanne Rowe … Nancy

Edward Hardwicke … Κος Brownlow

Mark Strong … Toby Crackit

Ian McNeice … Κος Limbkins

Paul Brooke … Κος Grimwig

Alun Armstrong … ειρηνοδίκης Fang

Ophelia Lovibond … Bet

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Ronald Harwood

Παραγωγή: Robert Benmussa, Roman Polanski, Alain Sarde

Μουσική: Rachel Portman

Φωτογραφία: Pawel Edelman

Μοντάζ: Herve de Luze

Σκηνικά: Allan Starski

Κοστούμια: Anna B. Sheppard

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Oliver Twist
Ελληνικός Τίτλος: Όλιβερ Τουίστ

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Όλιβερ Τουίστ (1948)
Όλιβερ (1968)
Ο Διάσημος Κλέφτης (2021)

Σεναριακή Πηγή

Μυθιστόρημα: Oliver Twist του Charles Dickens.

Παραλειπόμενα

Ο Roman Polanski δικαιολόγησε την πολλοστή διασκευή του διάσημου βιβλίου του 1838, λέγοντας ότι ήθελε να κάνει μια ταινία που θα απολάμβαναν τα παιδιά του. Την ιδέα αυτή του την έδωσε η σύζυγος του, Emmanuelle Seigner.
Λόγω της περιπλοκότητας του βιβλίου, κάποιοι χαρακτήρες και γεγονότα εξαιρέθηκαν από το σενάριο.
Ο διασκεδαστής “πορτοφολάς” James Freedman και ο επαγγελματίας μάγος Martyn Rowland χορογράφησαν τις σκηνές των μικρών πορτοφολάδων, για περισσότερη αυθεντικότητα.
Ο Edward Hardwicke αντικατέστησε τον Frank Finlay.
Γυρίστηκε εξολοκλήρου στην Τσεχία.
Τα δύο παιδιά του σκηνοθέτη, η Morgane Polanski και ο Elvis Polanski, έχουν μικρούς ρόλους.
Δεν πήγε καλά η ταινία του πολωνού δημιουργού στα ταμεία. Με μπάτζετ των 60 εκατομμυρίων δολαρίων, έβγαλε 42,6.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/9/2006

Ο Πολάνσκι είναι σκιά του παλιού του μεγαλείου εδώ και 20 χρόνια, με μόνη εξαίρεση τον Πιανίστα. Εδώ ο πολωνός δημιουργός κάνει μια φιλότιμη προσπάθεια «ανάστασης» του κλασικού έργου του Κάρολου Ντίκενς. Θέλει να το κάνει μοντέρνο στη διαδικασία παραγωγής του, αλλά και παραδοσιακό στον τρόπο γραφής του. Τελικά θα δείξει μια σαφή έλλειψη έμπνευσης και προσθήκης νέων ιδεών, παράγοντας μια «εικαστική» άποψη του έργου. Μια ορθή ως κατασκευή παραγωγή, με ρεαλιστικά σκηνικά-κοστούμια, μια περισσότερο από ό,τι έπρεπε φωτεινή, αλλά όμορφα γκρίζα φωτογραφία από τον Πάουελ Έντελμαν, κι ένα καλοστημένο μοντάζ του σταθερού Ερβέ ντε Λουζ. Όλα αυτά λουσμένα από ένα ευχάριστα «αθώο» μουσικό θέμα της Ρέιτσελ Πόρτμαν. Όσο σπουδαία κι αν είναι η εμφάνιση και του Μπεν Κίνγκσλεϊ δεν προσπερνάει την κλασική του Όλιβερ Ριντ στο Oliver, όπου μαζί με το ομότιτλο του Ντέιβιντ Λιν παραμένουν δίχως να απειληθούν εδώ ως οι καλύτερες αποδόσεις του έργου.

Βαθμολογία: