Εννιά Ζωές
- Nine Lives
- 2016
- Γαλλία
- Αγγλικά
- Ζωντανή & Κιν. Σχέδιο, Κωμωδία, Οικογενειακή, Φαντασίας
- 15 Σεπτεμβρίου 2016
Ο Τομ Μπραντ είναι ένας δισεκατομμυριούχος, πάντα στην κορυφή του παιχνιδιού. Η εταιρία του, η FireBrand, δεν έχει ανταγωνισμό μετά το μεγαλύτερο της επίτευγμα ως σήμερα, τον υψηλότερο ουρανοξύστη στο βόρειο ημισφαίριο. Αλλά η εργασιομανία του Τομ τού στερεί κάθε δεσμό με την οικογένεια του, ειδικά την όμορφη σύζυγο του, Λάρα, και την αξιαγάπητη κόρη του, Ρεμπέκα. Και τα 11α γενέθλια της δεύτερης ήρθαν και θέλει το ίδιο δώρο που ζητάει κάθε χρόνο: μια γάτα. Ενώ ο Τομ σιχαίνεται τις γάτες, φέτος έχει ξεμείνει από δώρα και τελευταία στιγμή προσπαθεί να αγοράσει μία. Το GPS τον βγάζει σε ένα μυστικιστικό πετ-σοπ, με παλιές κι εξωτικές γάτες, όπου ο εκκεντρικός ιδιοκτήτης του, ο Φέλιξ Πέρκινς, του παρουσιάζει έναν μεγαλοπρεπή γάτο, τον Κο Φάζιπαντς. Καθ’ οδόν για το σπίτι, το αυτοκίνητο ανατρέπεται. Όταν ανακτά τις αισθήσεις του, ο Τομ ανακαλύπτει ότι έχει παγιδευτεί μέσα στο σώμα του γάτου.
Σκηνοθεσία:
Barry Sonnenfeld
Κύριοι Ρόλοι:
Kevin Spacey … Tom Brand
Jennifer Garner … Lara Brand
Robbie Amell … David Brand
Cheryl Hines … Madison Camden
Mark Consuelos … Ian Cox
Malina Weissman … Rebecca Brand
Christopher Walken … Felix Perkins
Talitha Eliana Bateman … Nicole Camden
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Gwyn Lurie, Matt Allen, Caleb Wilson, Dan Antoniazzi, Ben Shiffrin
Παραγωγή: Lisa Ellzey
Μουσική: Evgueni Galperine, Sacha Galperine
Φωτογραφία: Karl Walter Lindenlaub
Μοντάζ: Don Zimmerman
Σκηνικά: Michael Wylie
Κοστούμια: Marylin Fitoussi
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Nine Lives
- Ελληνικός Τίτλος: Εννιά Ζωές
Παραλειπόμενα
- Πάνω από το 70% από όσα βλέπουμε είναι ψηφιακής κατασκευής.
- Σε κάποιο σημείο αναφέρονταν ότι θα βρίσκεται στο καστ και ο Richard Gere.
- Ο σκηνοθέτης ήταν αλλεργικός στις γάτες, και έτσι δυσκολεύονταν στις σκηνές όπου υπήρχε αληθινή γάτα στο πλατό. Για αυτό και οι περισσότερες από αυτές έγιναν με τον βοηθό του.
- Για το Metacritic, αυτή ήταν η χειρότερη ταινία του 2016.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 15/9/2016
Όχι η απόλυτη πατάτα, αλλά ως γαρνίρισμα στην πατατοσαλάτα, θα έμπαινε! Κι αυτό αποβαίνει ζημιογόνο εντέλει, αφού αν ήταν ένα «καρφωμένο» μηδενικό, ίσως κέρδιζε σε χαρακτήρα και cult αισθητική. Βασικά, εδώ ενώνονται δύο πονεμένα υποείδη: οι οικογενειακές ταινίες με ζώα και οι ταινίες μαγικής μεταμόρφωσης. Το πάντρεμα τους, όπως θα ήθελαν οι παραγωγοί, δεν βγάζει κάτι στην καλή παράδοση της κωμωδίας φαντασίας, αλλά σε αυτά τα υποείδη που πολύ σπάνια αποφέρουν κάποια ενδιαφέρουσα θέαση. Και δεν θα απορήσω περί του γιατί ο Kevin Spacey ξευτελίζεται μετά από ένα τόσο καλό σερί αξιοπρεπέστατων εμφανίσεων, αλλά περί του γιατί ο Christopher Walken παίζει ακόμα μία φορά χαρακτηριστικό δεύτερο ρόλο σε παρόμοια ταινία. Υπάρχουν κάπου ειδικά ένσημα;
Αναδεύοντας το φιλμ για να βγει κάτι θετικό, μπορείς να πεις ότι υπάρχουν κάνα δύο στιγμιότυπα που εύκολα θα τους χαρίσεις το χαμόγελο σου. Ειδικά οι μικρότεροι φίλοι, ας προσθέσουν ακόμα περισσότερα. Η γατούλα είναι φυσικά καταπληκτική, αν και η ψηφιακή κίνηση δεν την κολακεύει πάντα. Θετικά τέλος, και όπως συνήθως στις οικογενειακές ταινίες του σωρού, έχουμε μια αυτοκρατορία από κλισέ, με πρώτο και καλύτερο τον μπαμπά που δεν είναι όπως θα έπρεπε για τα παιδιά του, και παίρνει μάθημα ζωής για το πώς θα γίνει. Δεν είπα ότι ζητάω με το ζόρι κάτι αντισυμβατικό, αλλά αν μετά από τα περίπου πενήντα πανόμοια παραδείγματα των τελευταίων μόνο χρόνων δεν το έχουν ήδη μάθει οι μπαμπάδες το συγκεκριμένο, λογικά δεν θα το μάθουν ούτε εδώ. Δείτε το με δική σας ευθύνη, αλλιώς υπάρχουν χώροι και για εσάς κάπου παραδίπλα, αφήνοντας τα αγγελούδια σας να το δουν με ασφάλεια, και δεν θα χάσετε. Ούτε εσείς, ούτε αυτά.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
