Ένας χρόνος στη ζωή του Νανούκ, ενός Ινουίτ Εσκιμώου, και της οικογένειάς του, που ζουν στον Αρκτικό Κύκλο. Ανταλλαγές, κυνήγι, ψάρεμα και μετακινήσεις μιας ομάδας, που δεν τους έχει αγγίξει καθόλου η βιομηχανική ανάπτυξη.

Σκηνοθεσία:

Robert J. Flaherty

Κύριοι Ρόλοι:

Allakariallak … Nanook

Alice Nevalinga … η γυναίκα του Nanook

Cunayou … Cunayou

Allegoo … Allegoo

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Robert J. Flaherty

Παραγωγή: Robert J. Flaherty

Φωτογραφία: Robert J. Flaherty

Μοντάζ: Robert J. Flaherty, Charles Gelb

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Nanook of the North
  • Ελληνικός Τίτλος: Ο Νανούκ του Βορρά

Παραλειπόμενα

  • Αυτό είναι το πρώτο ανθρωπολογικό ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους στην ιστορία του κινηματογράφου, πρώτο που βρήκε απήχηση από το κοινό, αλλά και παραμένει ως σήμερα ένα από τα πιο σημαντικά και καλύτερα του είδους. Όμως, στην πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς ντοκιμαντέρ, αφού οι Εσκιμώοι είναι στημένοι από τον Flaherty. Έτσι έχουμε ντοκιουντράμα (docudrama), σε μια εποχή που ακόμα δεν είχε γίνει κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στην ταινία μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης. Δηλαδή έχουμε αποκλειστικά ερασιτέχνες ηθοποιούς και μια σχηματική υπόθεση, που δεν καλύπτει κατά γράμμα το σινεμά τεκμηρίωσης. Στο Νανούκ, μάλιστα, αυτή που ερμηνεύει τη γυναίκα του ήρωα, δεν ήταν καν γυναίκα του.
  • Η ταινία υποστηρίχτηκε οικονομικά από τη γαλλική εταιρία Αδελφοί Ρεβιγιόν, με 50.000 δολάρια. Αυτά κάλυψαν τη 16μηνη πορεία του Flaherty προς τον Βόρειο Πόλο. Παρότι είχε απορριφτεί από πέντε αμερικανούς διανομείς, η ταινία προβλήθηκε με μεγάλη επιτυχία σε Παρίσι και Βερολίνο και στη συνέχεια άνοιξε στην Νέα Υόρκη το 1922, αποσπώντας 40.000 δολάρια μέσα σε μία βδομάδα.
  • Μια τραγική μοίρα περίμενε τον πρωταγωνιστή του έργου, τον Αλακαριαλάκ, που έπαιζε τον Νανούκ. Λίγους μήνες αφού η ταινία τελείωσε, ο άτυχος Εσκιμώος πέθανε από πείνα!
  • Η πρωτοποριακή ιδέα άνηκε στη σύζυγο του σκηνοθέτη, τη Frances H. Flaherty, που τον στήριξε σε όλα του τα εγχειρήματα ως και τον θάνατο του το 1951. Μάλιστα συνέγραψε μαζί του το σενάριο για το Louisiana Story, το 1948. Μαζί έκαναν και τρία παιδιά.
  • Πλήρης αποκατάσταση του έργου έγινε το 1998 με νέο μουσικό θέμα και συγχρονισμό της ταχύτητας πλάνων.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Το 1947, την ταινία συνόδευσε μουσική του Rudolf Schramm, ενώ το 1976 του Stanley Silverman. Στην εκδοχή του 1998, η μουσική ανήκει στον Timothy Brock.

Γκαλερι φωτογραφιων

18 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *