Monster Hunter
- Monster Hunter
- 2020
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δράσης, Επιστημονικής Φαντασίας, Θρίλερ, Περιπέτεια, Τέρατα, Φαντασίας
Μια πύλη μεταφέρει τη λοχαγό Άρτεμις και μια ελίτ μονάδα στρατιωτών σ’ έναν παράξενο κόσμο που κυβερνάται από πανίσχυρα, άγρια και θανατηφόρα τέρατα. Αντιμέτωπη μ’ αυτόν τον αμείλικτο κίνδυνο, η λοχαγός συναντά έναν μυστηριώδη κυνηγό που αποδεικνύεται ότι μπορεί να είναι τελικά η μόνη ελπίδα της να βρει τον δρόμο της επιστροφής.
Σκηνοθεσία:
Paul W.S. Anderson
Κύριοι Ρόλοι:
Milla Jovovich … λοχαγός Natalie Artemis
Tony Jaa … ο κυνηγός
Ron Perlman … ο ναύαρχος
T.I. … Lincoln
Diego Boneta … Marshall
Meagan Good … Dash
Josh Helman … Steeler
Jannik Schumann … Aiden
Nanda Costa … Lea
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Paul W.S. Anderson
Παραγωγή: Paul W.S. Anderson, Dennis Berardi, Jeremy Bolt, Robert Kulzer, Martin Moszkowicz
Μουσική: Paul Haslinger
Φωτογραφία: Glen MacPherson
Μοντάζ: Doobie White
Σκηνικά: Edward Thomas
Κοστούμια: Danielle Knox
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Monster Hunter
- Ελληνικός Τίτλος: Monster Hunter
Σεναριακή Πηγή
- Σειρά βίντεο-γκέιμ (χαρακτήρες): Monster Hunter του Kaname Fujioka.
Παραλειπόμενα
- Τα Monster Hunter γεννήθηκαν το 2004 από την Capcom, για την πλατφόρμα του PlayStation 2. Η βασική σειρά περιλαμβάνει 6 παιχνίδια, αλλά υπάρχουν και πολλά spin-off. Επίσης, έχουν ενσωματωθεί στη μάνγκα κουλτούρα υπό αρκετές μορφές, ενώ υπάρχει και παιχνίδι με κάρτες.
- Ο Paul W. S. Anderson σχεδίαζε πριν από το 2012 την κινηματογραφική μεταφορά (ήταν η χρονιά που φημολογούνταν έντονα ότι το είχε ήδη βάλει σε σχεδιασμό), αλλά χρειάστηκε να έρθει το 2018 όπου και ανακοινώθηκε το φιλμ από την Constantin Film και την Capcom.
- Όταν ήρθε η μεγάλη επιτυχία στην παγκόσμια διανομή του γκέιμ Monster Hunter: World, πολλά στούντιο αναζήτησαν τα δικαιώματα για να κάνουν την ταινία, μαθαίνοντας ότι ο Anderson τα είχε ήδη αγοράσει. Οι περιφερειακοί χαρακτήρες της ταινίας βγήκαν από το συγκεκριμένο βίντεο-γκέιμ.
- Όπως και οι μεγαλύτερες παραγωγές στην εποχής της υγειονομικής κρίσης, έτσι κι αυτή “ταξίδεψε” από από τη μία ημερομηνία στην άλλη, ώσπου να βγει εντέλει τα Χριστούγεννα του 2020. Αρχικά ήταν να κάνει πρεμιέρα Σεπτέμβρη του 2020, ενώ ενδιάμεσα είχε μεταφερθεί στον Απρίλη του 2021.
- Μια μικρή φράση ήταν ικανή να προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην Κίνα, καταλήγοντας να χάσει η παραγωγή πολλά εκατομμύρια από την εκεί διανομή της. Το στούντιο απολογήθηκε, και έπειτα έβγαλε σε νέα κόπια το φιλμ, δίχως φυσικά την εν λόγω φράση.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 20/2/2021
Καινούργιο οικογενειακό παιχνίδι βρήκε ο Paul W.S. Anderson, μετά το ξεχείλωμα των Resident Evil όσο δεν έπαιρνε, και εδώ χωρά το προσωπικό μου ρητό… «η κακή αρχή από την αρχή φαίνεται»! Υπό κανονικές συνθήκες, θα λέγαμε ότι όσο και να «σκούζει» το φινάλε πως δεν θα ξεμπερδέψουμε εύκολα από αυτό, δεν υπάρχει ούτε μισός λόγος συνέχισης ενός franchise που κάηκε στην προθέρμανση. Αλλά, θα μου πείτε, υπήρχε με τα Resident Evil;..
Και πάλι λοιπόν διασκευή από βίντεο-γκέιμ, άρα σχηματικό σενάριο, και πάλι πιο ενδιαφέρον θα είχε με εμάς να ελέγχουμε τις κινήσεις του ήρωα, μήπως και ζήσουμε αυτό που η έτοιμη εικόνα μάς στερεί. Δεν ξέρω αν το «τζέρτζελο» αρκεί για κάποιους ως γνώμονας ποιότητας, και δικαίωμα τους άλλωστε, αλλά στην προκειμένη αυτός είναι ο μοναδικός αυτοσκοπός. Και δεν είναι ότι αναζητήσαμε μηνύματα εδώ μέσα και δεν τα βρήκαμε, μιλάμε αποκλειστικά με όρους κακής ή μέτριας ψυχαγωγίας (για το «καλής» δεν γίνεται καν λόγος!). Ούτε τα τέρατα κρύβουν την καταγωγή τους από άλλες παραγωγές (ειδικά ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών κάνει «μπαμ», έχοντας και τον Σάουρον για φάρο!), ούτε η Milla Jovovich κάνει κάτι διαφορετικό από την action-ρουτίνα της, ούτε η δράση έχει μια στάλα πρωτοτυπίας.
Κι αυτά είναι η πρώτη εικόνα. Την από πίσω έρχεται ο Anderson και την αποκαθηλώσει, τουλάχιστον για τους ελάχιστα λίγο πιο παρατηρητικούς και απαιτητικούς θεατές. Αυτοί λοιπόν δεν μπορεί να μη δουν ότι ενώ ένα τέρας είναι μισό μέτρο από τον ανθρώπινο χαρακτήρα και τρέχει γρηγορότερα από αυτόν, στο επόμενο -στιγμιαίο- πλάνο βρίσκεται 3 μέτρα πίσω! Μια σκηνοθετική αυθαιρεσία που μας επιστρέφει σε εποχές άρπα-κόλα b-movies, και στη φράση «σιγά μωρέ μην το προσέξουν». Και δεν μιλάμε για ένα στιγμιότυπο, αλλά για κανόνα που συνυπάρχει με τη σκηνοθετική γραμμή του συζύγου της πρωταγωνίστριας.
Δεν θέλω να υπερτονίσω το γεγονός ότι με αυτά και με άλλα το φιλμ με έχασε εντός μισάωρου και στράφηκα στα νύχια μου, μια και δεν είμαι πρότυπο θεατής αλλά ένας απλός κριτικός. Γι’ αυτό κρατάω το «τζέρτζελο» και επιβραβεύω με μισό πόντο το φιλμ, πιστεύοντας ότι έχει τουλάχιστον αυτή τη συνεχιζόμενη δράση και ένταση που πολλούς θα ικανοποιήσει έστω και σε ένα επίπεδο. Αλλά αν πάμε και σε σίκουελ, ειλικρινά αναζητώ από τώρα συνάδελφο να το καλύψει, γιατί θα «είμαι» στα Φίτζι για διακοπές…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
