Στην Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής, η ληστεία που συμμετέχει η Άλεξ Φάραντεϊ πηγαίνει τελείως στραβά. Όμορφη, έξυπνη και σκληρή, πλέον ρισκάρει να συλληφθεί. Αλλά το πρόβλημα της δεν τελειώνει εκεί. Γίνεται μάρτυρας της βάναυσης δολοφονίας ενός από τη συμμορίας της, από ένα διεθνές συνδικάτο που αναζητά ένα κλειδί. Καθώς διαφεύγει από τη σκηνή του εγκλήματος, τη βλέπει ο αδίστακτος Κος Γουάσινγκτον. Τώρα, η Άλεξ τρέχει για τη ζωή της τόσο τη δική της, όσο κι αυτών που γνωρίζουν για το μυστηριώδες κλειδί και το τι ανοίγει.

Σκηνοθεσία:

Stephen S. Campanelli

Κύριοι Ρόλοι:

Olga Kurylenko … Alexis ‘Alex’ Faraday

James Purefoy … Κος ‘Washington’

Lee-Anne Summers … Penny Fuller

Hlomla Dandala … Κος Madison

Morgan Freeman … ο γερουσιαστής

Colin Moss … Kevin Fuller

Karl Thaning … Doug MacArthur

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Adam Marcus, Debra Sullivan

Παραγωγή: Donald A. Barton, Anton Ernst

Μουσική: Laurent Eyquem

Φωτογραφία: Glen MacPherson

Μοντάζ: Doobie White

Σκηνικά: Thomas Gubb

Κοστούμια: Dihantus Engelbrecht, Stefanie Lain

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Momentum
  • Ελληνικός Τίτλος: Momentum
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Μομέντουμ [τηλεόραση]

Παραλειπόμενα

  • Το σενάριο είχε αρχικά γραφτεί ως έναρξη για τηλεοπτική σειρά.
  • Ο Vincent Cassel ήταν να παίξει τον βασικό αντίπαλο της Άλεξ, αλλά αντικαταστάθηκε από τον Purefoy.
  • Ο Morgan Freeman προσφέρθηκε να συμμετάσχει στο σκηνοθετικό ντεμπούτο του Stephen Campanelli, μια και τον γνώριζε από την εποχή που ήταν κάμεραμαν του Clint Eastwood.
  • Ενώ είχε μπάτζετ 20 εκατομμυρίων δολαρίων, τα έσοδα κόλλησαν στις 789 χιλιάδες δολάρια.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 31/5/2016

Ήταν λογικό ότι κάποτε θα τσεκαριζόταν και η Όλγα Κιριλένκο ως κεντρική ηρωίδα σε ταινία δράσης. Φοβάμαι, όμως, ότι δεν βγήκε λαβράκι. Αλλά η όμορφη Ουκρανή δεν είναι ο λόγος της αποτυχίας του φιλμ, ενώ επιπροσθέτως δεν τολμάει και τόσο να μπει μέσα στη «φωτιά». Το θέμα είναι ότι έχουμε έναν σκηνοθέτη από το πουθενά (η δουλειά του Στίβεν Καμπανέλι ήταν κάμεραμαν), ο οποίος πράττει όπως συνήθως πράττουν οι πρωτάρηδες του είδους. Παίρνει το σενάριο χωρίς να έχει φανερό έλεγχο επί αυτού, κι απλά προσπαθεί να παράγει θεαματικές σκηνές, λουστραρισμένα πλάνα και φυσικά slow-motion όπου νομίζει ότι καδράρει κάτι καλό. Όλα αυτά παράγουν ένα «ωραίο» λουτρό αίματος ανά σημεία, αλλά κανένα νόημα ύπαρξης πέρα του οπτικού. Και αλίμονο, ο Μόργκαν Φρίμαν θα έπρεπε να σέβεται το όνομα του περισσότερο, κι όχι να είναι το τυπικό «μεγάλο όνομα σε μικρό ρόλο» σε b-movies.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

12 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *