Επικίνδυνη Αποστολή
- Mission: Impossible
- Mission Impossible
- 1996
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Γαλλικά, Τσεχικά
- Δράσης, Θρίλερ, Κατασκοπική, Περιπέτεια
- 24 Αυγούστου 1997
Μια μυστική ομάδα πρακτόρων αναλαμβάνει να εμποδίσει έναν άλλον πράκτορα από το να ανακαλύψει και να πουλήσει μια άκρως μυστική λίστα κατασκόπων της ΣΙΑ. Ωστόσο, η αποστολή αποτυγχάνει καθώς κάποιος φαίνεται να τους έχει στήσει παγίδα, και όλοι πεθαίνουν εκτός από τον Ίθαν Χάντ και μια κοπέλα. Ενώνοντας τις δυνάμεις τους και προσλαμβάνοντας κι άλλους δύο «συναδέλφους» τους, προσπαθούν τώρα να πάρουν τη λίστα, και συγχρόνως να ανακαλύψουν ποιος τους πρόδωσε. Η περιπέτεια ξεκινάει και όλοι μπλέκονται σε ένα ατελείωτο παιχνίδι ζωής και θανάτου, φθοράς κι αφθαρσίας, φιλίας και προδοσίας.
Σκηνοθεσία:
Brian De Palma
Κύριοι Ρόλοι:
Tom Cruise … Ethan Hunt
Emmanuelle Beart … Claire Phelps
Jon Voight … Jim Phelps
Ving Rhames … Luther Strickell
Jean Reno … Franz Krieger
Henry Czerny … Eugene Kittridge
Vanessa Redgrave … Max
Kristin Scott Thomas … Sarah Davies
Emilio Estevez … Jack Harmon
Ingeborga Dapkunaite … Hannah Williams
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: David Koepp, Robert Towne
Στόρι: David Koepp, Steven Zaillian
Παραγωγή: Tom Cruise, Paula Wagner
Μουσική: Danny Elfman
Φωτογραφία: Stephen H. Burum
Μοντάζ: Paul Hirsch
Σκηνικά: Norman Reynolds
Κοστούμια: Penny Rose
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Mission: Impossible
- Ελληνικός Τίτλος: Επικίνδυνη Αποστολή
- Εναλλακτικός Τίτλος: Mission Impossible
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Τηλεοπτική σειρά (χαρακτήρες): Mission: Impossible του Bruce Geller.
Παραλειπόμενα
- Ως φαν της τηλεοπτικής σειράς, ο Tom Cruise επέλεξε να συνεργαστεί με την Paramount Pictures (που είχε τα δικαιώματα), και με αυτή την ταινία να κάνει εγκαίνια για τη νέα εταιρία παραγωγής του. Στο σχέδιο αρχικά ήταν ως σκηνοθέτης ο Sydney Pollack, αλλά ο διάσημος ηθοποιός προτίμησε μετά από λίγους μήνες τον De Palma. Ο τελευταίος, όπως δήλωσε, αποδέχτηκε τη θέση επειδή είχε ανάγκη από μια εμπορική επιτυχία.
- Ο George Clooney ήταν ο πρώτος που του πρόσφεραν τον ρόλο του Ίθαν Χαντ, αλλά προτίμησε την κομεντί Μία Θαυμάσια Μέρα. Τα ονόματα που ακούστηκαν έπειτα, ήταν των: Bruce Willis, John Travolta, Nicolas Cage, Ralph Fiennes και Mel Gibson.
- Η πρώτη επιλογή του σκηνοθέτη για την Κλερ ήταν η Juliette Binoche.
- Al Pacino, Michael Douglas και Robert Redford ήταν στα υπόψιν για Τζιμ Φελπς.
- Στην περίφημη σκηνή όπου ο Tom Cruise κατεβαίνει από το ταβάνι και αιωρείται λίγα εκατοστά από το έδαφος, ο ηθοποιός δεν μπορούσε να αποφύγει να χτυπάει συνεχώς το κεφάλι του στο πάτωμα. Η λύση δόθηκε με το να τοποθετήσει νομίσματα στα παπούτσια του, ώστε να βρει ισορροπία.
- Ο σκηνοθέτης αναζήτησε σε δύο ηπείρους να βρει την αμαξοστοιχία που θα του έδινε άδεια για τη χρήση της στην επικίνδυνη σκηνή του φινάλε. Κι αυτό επειδή η γαλλική εταιρία που διεύθυνε τα εξπρές TGV είχε αρνηθεί. Μετά όμως από δείπνο με τον πρωταγωνιστή, εντέλει αποδέχτηκαν. Όσο βέβαια κι αν υπήρχε η πρόθεση να γυριστεί η σκηνή δίχως στούντιο και ψηφιακή τεχνολογία, τα περισσότερα έγιναν στα Pinewood Studios και με την ψηφιακή βοήθεια από την Industrial Light & Magic. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Cruise, όπως συνήθιζε, δεν ήταν σχεδόν σε κάθε του κίνηση κασκαντέρ του εαυτού του.
- Στο αρχικό μοντάζ η ταινία άνοιγε με μια σοφιστικέ σκηνή όπου ο ήρωας συμμετέχει σε ερωτικό τρίγωνο με τον Τζιμ Φελπς και τη σύζυγο του. Ήταν ο George Lucas που έδωσε τη συμβουλή αυτό να φύγει τελείως, όπως και έγινε.
- Δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ οι φήμες που ήθελαν τον Cruise και τον De Palma να μην τα πηγαίνουν καθόλου καλά μεταξύ τους. Τροφή σε αυτό είχε δώσει και η άρνηση της τελευταίας στιγμής του σκηνοθέτη να παραστεί στη συνέντευξη τύπου πριν την πρεμιέρα.
- Η Apple Inc. ήταν που ανέλαβε τον κύριο όγκο της προώθησης, επενδύοντας 15 εκατομμύρια δολάρια, σε μια περίοδο που είχε ανάγκη, μετά από έναν καταστροφικό ισολογισμό, να ανεβάσει το όνομα της.
- Η βαυαρική κυβέρνηση μποϊκοτάρισε την ταινία, μια κι εκείνη την περίοδο ο τοπικός πρωθυπουργός είχε θέσει απαγορευτικό στα δημόσια λειτουργήματα για τους σαϊντολόγους. Αυτό την έχει φέρει σε αντίθεση με την αμερικανική κυβέρνηση, αλλά και την επίσημη εκκλησία της σαϊντολογίας που έσπευσε να δηλώσει πως δεν είχε εμπλακεί με την ταινία υπό οποιαδήποτε έννοια. Όλο αυτό βέβαια είχε ξεκινήσει από το ότι ο Cruise ήταν δηλωμένος πιστός της εν λόγω εκκλησίας.
- Μέλη της σειράς της δεκαετίας του 1960, όπως ο Greg Morris και ο Martin Landau, εκφράστηκαν αρνητικά για αυτό το ριμέικ της. Η υπερ-πετυχημένη σειρά είχε ξεκινήσει το 1966, για να ολοκληρωθεί το 1973.
- Η ταινία τερμάτισε τρίτη στο παγκόσμιο box-office της χρονιάς, με κέρδη 457,7 εκατομμύρια δολάρια. Το μπάτζετ ήταν στα 80, τα οποία και κρατήθηκαν παρακάτω από ό,τι αρχικά υπολόγιζε το στούντιο.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Larry Mullen Jr. και ο Adam Clayton των U2 διασκεύασαν σε χορευτικό ρυθμό το αυθεντικό θέμα της τηλεοπτικής σειράς (από τον Lalo Schifrin), και πέτυχαν να φτάσουν ψηλά στις top-10 λίστες παγκοσμίως.
- Ο Alan Silvestri είχε προσληφθεί πρώτος για το σκορ, και είχε ήδη ετοιμάσει 23 λεπτά μουσικής, όταν απομακρύνθηκε λόγω δημιουργικών διαφορών.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 21/11/2010
Αναλαμβάνοντας να κάνει ταινία από την επιτυχημένη παλιά τηλεοπτική σειρά, ο Μπράιαν ντε Πάλμα ενδιαφέρθηκε μόνο για το στιλ και τίποτε άλλο. Μην πονοκεφαλιάζετε επειδή δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς συμβαίνει, γιατί πιθανά δεν το ξέρει ούτε ο σεναριογράφος. Όλα έχουν να κάνουν με τη γοητεία της κατασκοπείας ψυχροπολεμικού τύπου, τη χρήση τεχνολογίας, τη δράση, το σασπένς σε κάθε επιχείρηση -φυσικά όχι μόνο στους δρόμους, αλλά και σε διπλωματικές συναντήσεις σε ξενοδοχεία -, με τον ατσαλάκωτο Τομ Κρουζ να «ταχυδακτυλουργεί» σε κάθε του ενέργεια. Οι μόνοι που καταφέρνουν να στήσουν τους χαρακτήρες τους είναι η Βανέσα Ρεντγκρέιβ ως διαπραγματεύτρια, και ο πράκτορας Γιον Βόιτ που εκδηλώνει μια ανησυχία για τη γενική ανθρώπινη κατάσταση. Τέλος πάντων, ξεχάστε τα νοήματα, relax and enjoy.
Βαθμολογία:
Κριτικός: Νίκος Ρέντζος
Έκδοση Κειμένου: 8/7/2015
Έχω παρακολουθήσει το Mission Impossible του Μπράιαν Ντε Πάλμα από το 1996 μέχρι σήμερα περίπου 4 ή 5 φορές και συμβαίνουν πάντα τα δύο τινά μετά το το τέλος της ταινίας. Πρώτον, δυσκολεύομαι να ξεκαθαρίσω τα της πλοκής μέσα στο κεφάλι μου και δεύτερον, ως αντίφαση, νιώθω αρκετά ικανοποιημένος από αυτό που παρακολούθησα!
Η δεξιοτεχνία του Ντε Πάλμα στα θρίλερ είναι σήμερα δεδομένη, όμως, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1990 φαίνεται να βρίσκεται σε ένα “ντεφορμάρισμα” και να χάνει λίγο από το κύρος του στο Χόλιγουντ. Τα The Bonfire of the Vanities (1990) και Raising Cain (1992) δεν έτυχαν ευρείας αποδοχής ενώ το 1993 έρχεται η Υπόθεση Καρλίτο, η οποία επαναφέρει τα υψηλά στάνταρ των ταινιών του Ντε Πάλμα, με τους κριτικούς να υποδέχονται το φιλμ πολύ θετικά, με το κοινό όμως να μην ανταποκρίνεται το ίδιο θερμά. Αυτό όμως αρκούσε στην Paramount αλλά και στον Τομ Κρουζ, παραγωγό και επίδοξο πρωταγωνιστή του φιλμ, για να δώσει στον Ντε Πάλμα τη σκηνοθεσία ενός μεγάλου σχεδίου, της μεταφοράς στον κινηματογράφο της κλασικής περιπετειώδους σειράς Επικίνδυνες Αποστολές. Τώρα το αν όλοι αυτοί φανταζόντουσαν ότι 20 χρόνια μετά θα είχαμε την τέταρτη συνέχεια του φιλμ και μάλιστα με τον Κρουζ να εξακολουθεί να κάνει τα ακροβατικά του ως Ίθαν Χαντ, άγνωστο.
Ο Ντε Πάλμα πάντως δε χάνει την ευκαιρία και δημιουργεί ένα κατασκοπικό θρίλερ με χαρακτηριστικά μπλόκμπαστερ. Έχουμε ένα αρκετά δουλεμένο αλλά και σε σημεία πολύπλοκο σενάριο, το οποίο δε σταματά να μπλέκει χαρακτήρες και καταστάσεις ούτε λεπτό. Οι Κεπ και Τάουν φτιάχνουν μια ενδιαφέρουσα πλοκή, που όμως υπάρχουν στιγμές που θέλεις να κάνεις παύση και να τρέξεις το φιλμ λίγο πίσω, για να ξεκαθαρίσεις αν έχεις καταλάβει καλά αυτό που συμβαίνει. Η αλήθεια είναι ότι αν κατά τη διάρκεια των διαλόγων αφαιρεθείς, τότε μπορεί πολύ εύκολα να παρανοήσεις μερικά σημεία. Εγώ ομολογώ ότι το έπαθα αυτό σε όλες τις προβολές του φιλμ! Το σενάριο ωστόσο δεν αποτρέπει τον Ντε Πάλμα από το να βάλει μέσα στο φιλμ μερικές θεαματικές αλλά και εμβληματικές σκηνές. Σημείο αναφοράς παραμένει η σκηνή που ο Κρουζ κρέμεται πάνω από τον υπολογιστή της Μυστικής Υπηρεσίας προσπαθώντας να κλέψει ένα mini disk, χωρίς να πρέπει να κάνει τον παραμικρό θόρυβο και χωρίς να πρέπει να αγγίξει στα τοιχώματα του δωματίου. Αφελής αλλά εξαιρετικά δοσμένη σκηνή από τον Ντε Πάλμα, ο οποίος απλόχερα θα δώσει άλλη μια υπερβολική αλλά θεαματική σκηνή στο φινάλε του φιλμ, δίνοντας στον Κρουζ το χρίσμα του action hero.
Ο Κρουζ εδώ είναι σαφώς πολύ καλός. Πειστικός τόσο ερμηνευτικά όσο και σε ότι έχει να κάνει με τις σκηνές δράσης, προσθέτει στο φιλμ πολλούς πόντους. Πλαισιώνεται από μια πλειάδα γνωστών ηθοποιών όπως τον Γιον Βόιτ, την Εμανουέλ Μπεάρ, τον Ζαν Ρενό, τον Βινγκ Ρέιμς και τον Χένρι Τσίρνι. Αυτή που θεωρώ ότι ξεχωρίζει ελαφρώς όμως από τους υπόλοιπους νομίζω ότι είναι η Βανέσα Ρέντγκρεηβ στο ρόλο της Μαξ, βγάζοντας μια εκκεντρικότητα από το χαρακτήρα της αρκετά ενδιαφέρουσα, έστω και στη μικρή συμμετοχή που έχει.
Ο Μπράιαν Ντε Πάλμα μπορεί μετά το Mission: Impossible να μην κατάφερε να φανερώσει ξανά τον καλό του εαυτό, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, όμως, το φιλμ του αποτέλεσε την αρχή μιας αρκετά επιτυχημένης κινηματογραφικής σειράς. Κλασική κινηματογράφηση σε συνδυασμό με θεαματικές σκηνές, που περιμένεις από ένα μπλόκμπαστερ, δεμένα όλα αρμονικά από τον Αμερικανό σκηνοθέτη. Αν υπήρχε κι ένα σενάριο λίγο πιο ξεκάθαρο και πιο εύκολο να το παρακολουθήσεις, νομίζω ότι το φιλμ του Ντε Πάλμα θα έπαιρνε άνετα την πρώτη θέση στο franchise των Επικίνδυνων Αποστολών.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
