Miss Violence
- Miss Violence
- 2013
- Ελλάδα
- Ελληνικά
- Δραματική, Δραματικό Θρίλερ, Μυστηρίου, Νουάρ, Σινεφίλ
- 07 Νοεμβρίου 2013
Η εντεκάχρονη Αγγελική πηδά από το μπαλκόνι την ημέρα των γενεθλίων της, με ένα χαμόγελο χαραγμένο στο πρόσωπό της. Και ενώ η αστυνομία και οι κοινωνικές υπηρεσίες προσπαθούν να ανακαλύψουν τα αίτια της αυτοκτονίας, η οικογένεια της Αγγελικής επιμένει πως ήταν ατύχημα. Ποιό είναι το μυστικό που η μικρή Αγγελική πήρε μαζί της; Γιατί η οικογένειά της επιμένει στην προσπάθεια να την «ξεχάσει» και να συνεχίσει τη ζωή της; Αυτές τις απαντήσεις αναζητούν οι άνθρωποι από τις κοινωνικές υπηρεσίες όταν επισκέπτονται το τακτοποιημένο σπίτι της οικογένειας. Φαίνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να τους προδώσει, μέχρις ότου ο μικρότερος αδερφός της Αγγελικής φέρνει στο φως κατά λάθος ενδείξεις που θα συντρίψουν τον καλογυαλισμένο κόσμο της οικογένειας, αναγκάζοντας τα μέλη της να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με όσα τόσα χρόνια έκρυβαν. Ένας-ένας θα λυγίσουν, έως ότου τελικά η βία και πάλι θα προσφέρει τη λύση, διατηρώντας την οικογένεια ενωμένη και το μυστικό ασφαλές.
Σκηνοθεσία:
Αλέξανδρος Αβρανάς
Κύριοι Ρόλοι:
Θέμης Πάνου … ο πατέρας
Ρένη Πιττακή … η μητέρα
Ελένη Ρουσσινού … Ελένη
Σίσσυ Τουμάση … Μυρτώ
Καλλιόπη Ζωντανού … Αλκμήνη
Κωνσταντίνος Αθανασιάδης … Φίλιππος
Χλόη Μπολώτα … Αγγελική
Μαρία Σκουλά … υπάλληλος πρόνοιας
Μηνάς Χατζησάββας … φίλος
Γιώτα Φέστα … σύζυγος φίλου
Μαρία Καλλιμάνη … δασκάλα
Άννα Κουτσαφτίκη … γειτόνισσα
Γιώργος Συμεωνίδης … καταστηματάρχης
Γιώργος Γεροντιδάκης … αστυνομικός
Χρήστος Λούλης … άντρας σε δημόσιες τουαλέτες
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Αλέξανδρος Αβρανάς, Κώστας Περούλης
Παραγωγή: Αλέξανδρος Αβρανάς, Βασίλης Χρυσανθόπουλος
Φωτογραφία: Ολυμπία Μυτιληναίου
Μοντάζ: Νίκος Χελιδονίδης
Σκηνικά: Θανάσης Δεμίρης, Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Δέσποινα Χειμωνά
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Miss Violence
Διεθνής Τίτλος: Miss Violence
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο σεναρίου στο φεστιβάλ της Στοκχόλμης.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βενετίας. Βραβείο σκηνοθεσίας και αντρικής ερμηνείας (Θέμης Πάνου).
- Βραβείο πρώτου αντρικού ρόλου (Θέμης Πάνου) και δεύτερου γυναικείου ρόλου (Ρένη Πιττακή) στα βραβεία Ίρις. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, σενάριο, φωτογραφία, μοντάζ, σκηνικά και μακιγιάζ.
Παραλειπόμενα
- Σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, το έργο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, τα οποία μάλιστα ήταν πολύ πιο βίαια από αυτά της ταινίας.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 27/4/2020
Αν το διεθνές κινηματογραφικό οικογενειακό δράμα ανάβλυζε «γλυκά» μούχλα ή αν είχε έστω σκοροφαγωθεί στις άκρες, τo 2013 ο Αλέξανδρος Αβρανάς ανέλαβε το δύσκολο έργο της ανανέωσης του. Κι αν το έργο μοιάζει άθλος, ο Αβρανάς με το «Miss Violence» προσέφερε στην 7η τέχνη μια οικογένεια και την τραγική ιστορία της, διαθέτοντας τη φούρια και το πάθος του πραγματικού καλλιτέχνη.
Αναμειγνύοντας λίγο από μελόδραμα, αποτινάσσοντας όμως τη χουλιγουντιανή παράδοση, και προσθέτοντας μια γενναία δόση κυνισμού, δημιουργεί μια ταινία που ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα στο δακρύβρεχτο χθες και το παγερό μοντέρνο σήμερα. Γράφοντας, λοιπόν, ένα σενάριο που ξέρει να πλάθει με χειρουργική ακρίβεια τους κακούς και το καλούς του, όπως και να επιφυλάσσει ιδανικά τους κρυμμένους άσους του, δημιουργεί μια σκληρή ιστορία για έναν κόσμο σε αναπότρεπτη σήψη και μια οικογένεια-μικροσκοπικό μαγνητάκι σε ένα ψυγείο που βρωμάει από χιλιόμετρα. Με την κάμερα του να μοιάζει να καραδοκεί σε κάθε γωνία για να ανακαλύψει το μοιραίο, που όμως ποτέ δεν καταφτάνει, χτίζει την ατμόσφαιρα ενός εφιαλτικού νεο-νουάρ που απειλεί να μας τρομάξει με υπαινιγμούς και όχι με σοκαριστικές αλήθειες. Κι όταν όμως η κάμερα δεν πραγματώνει την υπαινικτική της διάθεση, σοκάροντας με την απόλυτη ειλικρίνεια της, ο Αβρανάς βγαίνει νικητής στον κινηματογραφικό αγώνα της αποτύπωσης της ωμότητας χωρίς αναίτιους μελοδραματισμούς. Ενώ βρίσκοντας συμμάχους στους πρωταγωνιστές του, διαθέτει στο κάστ του έναν εξαιρετικό Θέμη Πάνου στον ρόλο της υποκριτικής αθωότητας, μια Ρένη Πιττακή στον ρόλο του ακούσιου θύτη και μια Ελένη Ρουσινού ιδανική ενσάρκωση ενός υπαινικτικού χαμόγελου μιας κάποιας θλιμμένης Μόνα Λίζα.
Συμπερασματικά, πρόκειται για μια ταινία που μπορεί να στοιχειώσει συνειδήσεις και όνειρα, για κόσμους που δεν επιδέχονται θεραπείας και επ’ ουδενί σωτηρίας. Κι αν πού και πού φαλτσάρει στο μονοπάτι μιας τάσης που αναδεικνύει τον αναίτιο κυνισμό σε κινηματογραφική μόδα, ο Αβρανάς αντιπροσφέρει απανωτά κινηματογραφικά σοκ στην κινηματογραφική βιομηχανία.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
