Ένας πρώην αστυνομικός, ο Μπεν Κάρσον, θα πιάσει δουλειά ως νυχτοφύλακας σε ένα κτίριο, το οποίο είχε καταστραφεί παλαιότερα από πυρκαγιά. Εκεί ο Μπεν θα ανακαλύψει ότι οι καθρέφτες που υπάρχουν στο κτίριο, αλλά και στο σπίτι του, κρύβουν τρομακτικά μυστικά και δυνάμεις, που θα αποτελέσουν απειλή για τον ίδιο και την οικογένειά του.
Σκηνοθεσία:
Alexandre Aja
Κύριοι Ρόλοι:
Kiefer Sutherland … Ben Carson
Paula Patton … Amy Carson
Amy Smart … Angela ‘Angie’ Carson
Cameron Boyce … Michael ‘Mikey’ Carson
Arika Gluck … Daisy Carson
Mary Beth Peil … Anna Esseker
Darren Kent … Jimmy Esseker
John Shrapnel … Lorenzo Sapelli
Jason Flemyng … Larry Byrne
Tim Ahern … Δρ Morris
Julian Glover … Robert Esseker
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Alexandre Aja, Gregory Levasseur
Παραγωγή: Gregory Levasseur, Alexandra Milchan, Marc Sternberg
Μουσική: Javier Navarrete
Φωτογραφία: Maxime Alexandre
Μοντάζ: Baxter
Σκηνικά: Joseph C. Nemec III
Κοστούμια: Michael Dennison, Ellen Mirojnick
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Mirrors
- Ελληνικός Τίτλος: Μέσα από τον Καθρέφτη
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Geoul Sokeuro (2003)
- Μέσα από τον Καθρέφτη 2 (2010)
Σεναριακή Πηγή
- Σενάριο: Geoul Sokeuro του Sung-ho Kim.
Παραλειπόμενα
- Ξεκίνησε ως άμεσο ριμέικ του κορεατικού Into the Mirror (2003) με σκηνοθέτη τον Sanji Senaka, αλλά όταν ανέλαβε ο Alexandre Aja δεν έδειξε ευχαριστημένος με όσα αφορούσαν το ορίτζιναλ σενάριο, και κράτησε από αυτό μόνο το κεντρικό περίγραμμα και κάποιες σκηνές.
- Κινηματογραφικό ντεμπούτο για τον Cameron Boyce (που έμελλε να φύγει από τη ζωή μόλις στα 20 του), που επειδή όμως ήταν μόλις 10 ετών, ο πατέρας του δεν του επέτρεψε να δει ολοκληρωμένη την ταινία.
- Τα κύρια γυρίσματα έγιναν στη μισοτελειωμένη ακαδημία επιστημών στο Βουκουρέστι.
- Ενώ οι κριτικές δεν στήριξαν την ταινία, αυτή πέτυχε εισπράξεις των 78,1 εκατομμυρίων δολαρίων. Υπήρξε μεν σίκουελ, αλλά χωρίς επαφή με το πρώτο μέρος και για την αγορά του βίντεο.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Javier Navarrete έχρισε πάνω στο κλασικό Asturias του Isaac Albeniz το κεντρικό του θέμα.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 29/11/2008
Οι καθρέπτες και οι παραμορφώσεις-διαστροφές της πραγματικότητας που μπορούν να προκαλέσουν, έχουν κύρια θέση στη φιλοσοφία του φανταστικού και κυρίως του τρόμου. Από την εποχή της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων έως τον Κάντιμαν, το να κοιτάς σε ένα καθρέπτη απόκτησε νέα υπόσταση, αυτή της φοβίας. Κάνοντας ένα θρίλερ πάνω σε αυτό το θέμα, είναι τρομερά επικίνδυνο να πέσεις πάνω σε επαναλήψεις, αφού υπάρχει η αίσθηση πως έχουμε ήδη δει τα πάντα να αντανακλούνται…
Ο νεότατος γαλλοθρεμμένος σκηνοθέτης Alexandre Aja δεν έχει μυστικά ως προς το από πού δανείστηκε τη γραμμή του. Χωρίς να υστερεί κι αυτό προγόνων, το The Ring έχει θέσει μια νέα συνταγή θριλερικού μοτίβου, που με λίγα λόγια θέλει τον ήρωα να προσπαθεί να λύσει ένα υπερφυσικό μυστήριο, αλλιώς αυτός και οι αγαπημένοι του θα πεθάνουν. Και συνήθως οι συνταγές «μυρίζουν» ανακύκλωση, αλλά παρότι δεν έχουμε τη χρυσή εξαίρεση στον κανόνα, ο Aja καταφέρνει να κρατήσει τον θεατή στη θέση του, τόσο με τρομακτικά τρικ όσο και με ένα σενάριο που ρέει.
Χωρίς πολλές αργοπορίες, η ταινία «ζεσταίνεται» αρκετά γρήγορα και οι καθρέπτες αρχίζουν τα δικά τους. Και εδώ όμως διαισθάνεσαι τον κίνδυνο, στο αν μπορεί να αναπτύξει το θέμα του ο σκηνοθέτης, ή θα έχουμε τη μία σκηνή κόπια της προηγούμενης. Χωρίς υπερβατισμούς σε ρυθμό και αφήγηση, ο Aja μάς αλλάζει σκηνικά και χώρους δράσης, με επίκεντρο ένα υποβλητικό και κατεστραμμένο κτήριο. Η ιστορία από προσωπική θα απλωθεί σε οικογενειακή και η κατάληξη είναι τριών επιπέδων και πραγματικά χορταστική.
Γενικότερα, έχουμε ένα πιστικό και ευέλικτο θρίλερ τρόμου, εγκλωβισμένο βέβαια στην τυπικότητα των συμβάσεων των χολιγουντιανών ταινιών του είδους. Δεν θα το συγκρίνουμε με το ορίτζιναλ κορεατικό, μια και είναι άλλη η φιλοσοφία, αλλά έτσι κι αλλιώς οι Αμερικανοί πάντα ρίχνουν την ποιότητα όταν διασκευάζουν Άπω Ανατολή. Ο Kiefer Sutherland ταιριάζει απόλυτα σε αυτή την τελικά low-profile ταινία, η οποία σου ανεβάζει την αγωνία, ως και το εντυπωσιακό φινάλε που αξίζει να το περιμένεις. Λίγο και από σπλάτερ, λίγο από την επιτυχημένη συνταγή του The Ring, λίγο από την εξαιρετική διασκευή του μουσικού Javier Navarrete πάνω στο Αστούριας, λίγο το επιβλητικό και σκοτεινό σκηνικό και είστε έτοιμοι να δείτε, επιτέλους, ένα θρίλερ made-in-L.A. που δεν είναι για πέταμα. Για καλό και για κακό, καλύψτε τους καθρέπτες στο σπίτι σας, πριν πάτε να το δείτε…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
