Βρισκόμαστε στις τρελές ημέρες του τέλους της δεκαετίας του 1970, και ο θρυλικός τζαζίστας Μάιλς Ντέιβις βρίσκεται σε ένα διαμέρισμα του Μανχάταν, πονώντας ακόμα από πρόσφατη ασθένεια, κι αναμένοντας με αγωνία ένα τσεκ από τη δισκογραφική εταιρία. Εκεί τον στοιχειώνουν οι μνήμες από το ένδοξο παρελθόν, αλλά και τους εξευτελισμούς από τις ημέρες που βρίσκονταν στο πλάι της μεγάλης του αγάπης, της Φράνσις Τέιλορ.
Σκηνοθεσία:
Don Cheadle
Κύριοι Ρόλοι:
Don Cheadle … Miles Davis
Emayatzy Corinealdi … Frances Taylor
Ewan McGregor … Dave Braden
Michael Stuhlbarg … Harper Hamilton
LaKeith Stanfield … Junior
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Steven Baigelman, Don Cheadle
Στόρι: Steven Baigelman, Don Cheadle, Stephen J. Rivele, Christopher Wilkinson
Παραγωγή: Robert Ogden Barnum, Don Cheadle, Pamela Hirsch, Darryl Porter, Daniel Wagner, Vince Wilburn Jr., Lenore Zerman
Μουσική: Robert Glasper
Φωτογραφία: Roberto Schaefer
Μοντάζ: John Axelrad, Kayla Emter
Σκηνικά: Hannah Beachler
Κοστούμια: Gersha Phillips
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Miles Ahead
Ελληνικός Τίτλος: Μίλια Μπροστά
Παραλειπόμενα
- Αρχική Φράνσις ήταν η Zoe Saldana, αλλά αποχώρησε.
- Ντεμπούτο στη σκηνοθεσία για τον δημοφιλή ηθοποιό Don Cheadle.
- Όσα αφορούν τον χαρακτήρα του Ewan McGregor είναι μυθοπλαστικά.
- Αρχικά ήταν να τιτλοφορηθεί ως Kill The Trumpet Player.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 20/3/2017
Όταν η βιογραφία μιας τόσο πολυδιάστατης προσωπικότητας δεν φιγουράρει στις λίστες για τα Όσκαρ, άμεσα καταλαβαίνει κανείς ότι έχουμε κάποιο πρόβλημα. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Ντον Τσιντλ φαίνεται να προσπαθεί να αποβάλει λιγάκι από πάνω του τις υπερηρωικές του επιδόσεις, και να κάνει μια ταινία-στοίχημα, λογικά για κάποιον που θαυμάζει και που μοιραία θα αποδοθεί με μια ποιότητα. Αλλά αυτές του οι επιδόσεις ίσως φταίνε για το γεγονός ότι παρουσιάζει μια ταινία «φορτωμένη», μια βιογραφία που δεν αποστρέφεται των όρων του θεάματος, ακόμα κι αν κατηγορήθηκε για ανακρίβειες σε σχέση με τη ζωή του μεγάλου μουσικού. Εύστοχη η αναβίωση μιας εποχής-κατάστασης που ο κίνδυνος χτυπούσε με ευκολία την πόρτα, αλλά εντέλει δεν υπάρχει πουθενά η φιλοσοφία του καλλιτέχνη. Και για να πω το κρίμα μου, ο Τσιντλ ως Ντέιβις δεν με άφησε να καταλάβω αν ερμήνευε καλά, ή απλά υπέρβαλε.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
