Η 32χρονη Ιρέν, γνωστή και με το ψευδώνυμο «Μέλι», είναι μια μοναχική γυναίκα με την περίεργη «δουλειά» να βοηθάει όσους πάσχουν από ανίατη ασθένεια, να φύγουν με αξιοπρέπεια. Μια ημέρα που τροφοδοτεί έναν της «πελάτη», τον Κάρλο Γκριμάλντι, με θανάσιμη δόση, ανακαλύπτει πως ήταν απόλυτα υγιής. Τότε κάνει τα πάντα για να αποσοβήσει τον θάνατο του, με συνέπεια να αναπτύξουν μια έντονη και παράξενη σχέση που θα αλλάξει τις ζωές τους για πάντα.
Σκηνοθεσία:
Valeria Golino
Κύριοι Ρόλοι:
Jasmine Trinca … Irene ‘Miele’
Carlo Cecchi … Carlo Grimaldi
Libero De Rienzo … Rocco
Vinicio Marchioni … Stefano
Iaia Forte … Clelia
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Valeria Golino, Francesca Marciano, Valia Santella
Παραγωγή: Viola Prestieri, Riccardo Scamarcio
Μουσική: Christian Rainer
Φωτογραφία: Gergely Poharnok
Μοντάζ: Giogio Franchini
Σκηνικά: Paolo Bonfini
Κοστούμια: Maria Rita Barbera
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Miele
- Ελληνικός Τίτλος: Μέλι
- Διεθνής Τίτλος: Honey
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: A Nome Tuo του Mauro Covacich.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ Βρυξελών.
- Συμμετοχή στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του φεστιβάλ Κανών.
- Υποψήφιο για νέο σκηνοθέτη, πρώτο αντρικό ρόλο (Carlo Cecchi), πρώτο γυναικείο ρόλο (Jasmine Trinca), σενάριο, παραγωγή, φωτογραφία και μοντάζ στα David di Donatello.
- Υποψήφιο για ευρωπαϊκή αποκάλυψη στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
- Υποψήφιο για το βραβείο LUX του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.
- Βραβείο γυναικείας ερμηνείας (Jasmine Trinca) στο φεστιβάλ Στοκχόλμης.
Παραλειπόμενα
- Σκηνοθετικό αλλά και σεναριακό “καλημέρα” για τη διάσημη ηθοποιό Valeria Golino.
Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου
Έκδοση Κειμένου: 11/1/2014
Η Βαλέρια Γκολίνο στην πρώτη της σκηνοθετική δουλειά επιλέγει να ασχοληθεί με το ευαίσθητο θέμα του δικαιώματος στην ευθανασία, ενός ζητήματος που αποτελεί αντικείμενο διαμάχης μεταξύ επιστημονικών, θρησκευτικών και άλλων κύκλων. Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του Μάουρο Κοβάκις, με κεντρική ηρωίδα την 32χρονη Ιρέν, την οποία υποδύεται με ωριμότητα η γνωστή ιταλίδα ηθοποιός Τζασμίν Τρίνκα ισορροπώντας με άνεση ανάμεσα σε μια εσωτερική και παράλληλα νευρική ερμηνεία. Η Ιρέν με το ψευδώνυμο «Μέλι» αποτελεί μέλος μιας παράνομης μυστικής «επιχείρησης» που αναλαμβάνει να βοηθήσει πάσχοντες από ανίατη ασθένεια να φύγουν από τη ζωή με ανώδυνη κι αξιοπρεπή διαδικασία, φυσικά με το αζημίωτο…
Οι υποθέσεις που καλείται να εκτελέσει η ηρωίδα ακολουθούν η μία την άλλη, παρουσιάζοντας το αδιέξοδο κάποιων ασθενών και θέτοντας έτσι κοινωνικό προβληματισμό για το δικαίωμα της ευθανασίας, των παράνομων «λύσεων» που τροφοδοτεί η παρούσα κατάσταση που επικρατεί και των ορίων που θα έπρεπε ή όχι να υπάρχουν σε ένα τόσο μεγάλο ηθικό ζήτημα. Σε μια υπόθεση ρουτίνας, θα γνωρίσει τον μυστηριώδη κύριο Γκριμάλντι, έναν μοναχικό κύριο που θα αναζητήσει «ανακούφιση», την οποία η Ιρέν θα αναλάβει να του προσφέρει. Σύντομα όμως θα διαπιστώσει ότι ο ιδιαίτερος αυτός πελάτης χαίρει άκρας υγείας, γεγονός που θα την αναστατώσει αφού θα έρθει σε σύγκρουση με την προσωπική της ιδεολογία και ηθική, σύμφωνα με την οποία δέχεται να προσφέρει βοήθεια αποκλειστικά σε ανθρώπους που πάσχουν από ανίατες ασθένειες. Στην προσπάθειά της να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, θα βρεθεί πολλές φορές στον δρόμο του και μια παράξενη σχέση θα αναπτυχθεί μεταξύ τους, που θα τους βοηθήσει να αλλάξουν νοοτροπία και ζωή.
Η κάμερα της Γκολίνο ακολουθεί πιστά την κεντρική ηρωίδα του τίτλου, με το θέμα της ευθανασίας να βρίσκεται στο φόντο, καθώς αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς της πρωταγωνίστριας, όσο όμως η υπόθεση προχωράει, δεν δίνεται η απαραίτητη βαρύτητα στις παράπλευρες ιστορίες που διαδραματίζονταιμ παρά τον σημαντικό ρόλο που παίζουν στην εξέλιξή της. Κι ενώ λοιπόν ο χαρακτήρας της Ιρέν δομείται σωστά, μέσα από ιστορίες της δουλειάς της, της καθημερινότητάς της και την προσωπική της ζωή, δεν μαθαίνουμε πολλά πράγματα για τον κύριο Γκριμάλντι, με αποτέλεσμα να χάνεται το ενδιαφέρον του θεατή για ένα εξίσου σημαντικό πρόσωπο της υπόθεσης.
Κι αν ο στόχος της ταινίας είναι να προβληματίσει για ένα σοβαρό κοινωνικό θέμα όπως αυτό του δικαιώματος στην ευθανασία, το καταφέρνει. Εκεί, όμως, που αποτυγχάνει είναι στο να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή σε όλη τη διάρκειά της, παρά τις προθέσεις της Γκολίνο που φαίνεται να είναι γλυκές σαν μέλι…
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
