Ο Εκλεκτός της Νύχτας

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Midnight Special

Ελληνικός Τίτλος: Ο Εκλεκτός της Νύχτας

Κύριες Διακρίσεις

• Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Βερολίνου.

Παραλειπόμενα

• Η πρώτη ταινία του Jeff Nichols που δεν πληροί τον όρο «ανεξάρτητη», γυρίστηκε μέσα σε μόλις 40 ημέρες.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Νίκος Ρέντζος

Έκδοση Κειμένου: 4/9/2016

Άρωμα από ’80ς και ιδιαίτερα από τη φιλμογραφία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, μας φέρνει το τελευταίο δημιούργημα του Τζεφ Νίκολς. Ωστόσο, τα συναισθήματα για το τελικό αποτέλεσμα είναι ανάμικτα.

Ολόκληρο το φιλμ του Νίκολς είναι ένα αργής καύσης, έξοχα γυρισμένο και δουλεμένο φιλμ. Η ατμόσφαιρα παραπέμπει στα φιλμ επιστημονικής φαντασίας της δεκαετίας του 1980 ενώ υπάρχει κι ένα έντονο μυστήριο πίσω από τις περίεργες δυνάμεις του πιτσιρικά, που περιμένεις αγωνιωδώς να δεις που θα καταλήξει. Η καθοδήγηση των ηθοποιών είναι άψογη από το Νίκολς, με τους Σάνον, Έτζερτον, Ντανστ, Ντράιβερ και τον μικρό Τζέιντεν Λίμπερχερ να προσεγγίζουν με ιδιαίτερη ευαισθησία τους ρόλους τους. Όλα λειτουργούν εξαιρετικά για το φιλμ, μέχρι τη στιγμή που έρχεται το φινάλε. Εκεί δεν είσαι σίγουρος για όλο αυτό που είδες. Περιμένεις μια απάντηση, όχι γιατί αυτό είναι το προαπαιτούμενο κάθε ταινίας, αλλά γιατί ο δημιουργός φαίνεται ότι θέλει να στη δώσει. Λειτουργώντας, όμως, με τελείως διαφορετικό τρόπο στο φινάλε, ο Νίκολς, φτιάχνει κάτι που ναι μεν είναι εντυπωσιακό και περίεργο, δύσκολο, όμως, να ερμηνευθεί με ξεκάθαρο τρόπο. Αν αυτός ήταν ο σκοπός του, τότε το φιλμ είναι σχεδόν άψογο, αφήνοντας τον καθένα μας να δώσει τη δική του εκδοχή . Η εντύπωση, όμως, που μου έδωσε ο Νίκολς ήταν ότι προσπαθούσε να μας οδηγήσει σε πιο ξεκάθαρα μονοπάτια αλλά στο τέλος κάπου μπλέχτηκε. Η αλληγορία του θανάτου και της ζωής μετά από αυτόν, οι παράλληλες διαστάσεις, η εξωγήινη μορφή ζωής, αλλά και άλλα πιο γήινα θέματα, υπάρχουν στο φιλμ αλλά κάπου στο τέλος μοιάζουν να μπλέκονται. Αν θα με έβαζες να υποθέσω, θα έλεγα ότι το φιλμ είναι περισσότερο μια αλληγορία για το θάνατο και τον τρόπο που τον αντιμετωπίζει ο καθένας μας αλλά το φινάλε μοιάζει να είναι βγαλμένο από άλλη ταινία.

Ο Εκλεκτός της Νύχτας είναι ένα φιλμ που αξίζει να δεις, έστω και με όλο αυτό το μπέρδεμα στο φινάλε του. Λειτουργεί ικανοποιητικά μια δυο μέρες μετά την προβολή του, μόνο και μόνο γιατί σε βάζει στη διαδικασία να σκεφτείς και να κάνεις υποθέσεις. Αυτό που ελπίζω είναι ο Νίκολς να είχε πραγματικά κάτι μες στο κεφάλι του για το φινάλε της ταινίας και να μην πάει όλη φαιά ουσία μας στράφι. Είναι πάντως από τις ταινίες που πρέπει να παρακολουθείς τις λεπτομέρειες. Όσο περισσότερες παρατηρήσεις τόσο πιο σίγουρος θα είσαι γι αυτό που είδες. Εγώ ομολογώ ότι 100% σίγουρος αυτή τη στιγμή δεν είμαι…

Βαθμολογία:

Κριτικός:  Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 28/12/2017

Αν ο δημιουργός του «Take Shelter» είχε αληθινά τα κέφια του, θα μπορούσε με αυτό το σενάριο να δώσει ό,τι καλύτερο είχε ποτέ να μας προσφέρει. Μα το φιλμ εντέλει πνίγεται στις ευγενικές του προθέσεις, πνίγει μαζί κι έναν Μάικλ Σάνον δοσμένο κυριολεκτικά στον ρόλο. Ο Τζεφ Νίκολς φαντάζει να θέλει να γράψει ιστορία με κάτι σαν ένα ποιοτικό «Starman», και για κάμποση ώρα το πετυχαίνει με τη δημιουργική ασάφεια που επιβάλει επί της πλοκής. Μέχρι εδώ, μάλιστα, έχει κερδίσει άνετα τον απαιτητικό θεατή, και μπορεί να τον οδηγήσει εκεί που θέλει. Αλλά αυτή η ασάφεια θα κουτουλίσει πάνω σε φτωχές απαντήσεις επί όμορφων ερωτημάτων, κι ένα φινάλε που είναι εκτός κλίματος, και μοιάζει σαν λούνα-παρκ εν μέσω έκθεσης κλασικών πινάκων. Ένα ενδιαφέρον στο όλο εγχείρημα δεν παύει να υπάρχει, αλλά συνυπάρχει με ένα μεγάλο «κρίμα».

Βαθμολογία: