
Σχολικά Γυμνάσια
- Middle School: The Worst Years of My Life
- 2016
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Χμερ
- Ζωντανή & Κιν. Σχέδιο, Κωμωδία, Νεανική, Οικογενειακή
- 20 Οκτωβρίου 2016
Ο Ρέιφ έχει καλλιτεχνική φαντασία επικών διαστάσεων, αλλά και ένα μικρό πρόβλημα με την εξουσία και τους κανόνες, το οποίο και φουντώνει όταν μεταφέρεται σε ένα άκρως αυστηρό και καταπιεστικό σχολείο. Ο Ρέιφ και ο καλύτερός του φίλος καταστρώνουν ένα σχέδιο για να πατήσουν κάθε έναν κανόνα του σχολείου. Η μάχη τους με τον διευθυντή φέρνει το χάος στον πραγματικό κόσμο, αλλά και σε εκείνον στο μυαλό του Ρέιφ. Ο διευθυντής, όμως, δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα.
Σκηνοθεσία:
Steve Carr
Κύριοι Ρόλοι:
Griffin Gluck … Rafael ‘Rafe’ Khatchadorian
Lauren Graham … Julie ‘Jules’ Khatchadorian
Rob Riggle … Carl ‘Bear’
Thomas Barbusca … Leonardo ‘Leo’ Khatchadorian
Andrew Daly … διευθυντής Kenneth ‘Ken’ Dwight
Adam Pally … Robert Teller
Retta … Ida Stricker
Isabela Merced … Jeanne Galletta
Efren Ramirez … Gus
Isabella Amara … Heidi
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Chris Bowman, Hubbel Palmer, Kara Holden
Παραγωγή: Leopoldo Gout, Bill Robinson
Μουσική: Jeff Cardoni
Φωτογραφία: Julio Macat
Μοντάζ: Wendy Greene Bricmont, Craig Herring
Σκηνικά: Perry Andelin Blake
Κοστούμια: Cynthia Bergstrom, Olivia Miles
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Middle School: The Worst Years of My Life
- Ελληνικός Τίτλος: Σχολικά Γυμνάσια
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Middle School: The Worst Years of My Life των James Patterson, Chris Tebbetts.
Παραλειπόμενα
- Το βιβλίο έχει αρκετά σκληρό υλικό σε σχέση με την εφηβεία. Ο ίδιος όμως ο James Patterson έδωσε την άδεια στον σκηνοθέτη για μια πιο οικογενειακή του εκδοχή.
- Οι Michael Rapaport και Jacob Vargas είναι από τους ηθοποιούς που δανείζουν τη φωνή τους για τα στιγμιότυπα κινουμένων σχεδίων.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 19/11/2017
Αν κατά τη δεκαετία του 1980 ήταν της μόδας οι νεανικές κωμωδίες σε σχολεία, στα ’10 αυτές αντικαταστάθηκαν με τις παιδικές. Διόλου περίεργο, τόσο λόγω της παρουσίας καναλιών σαν το Disney Channel, όσο και τη στροφή των νεανικών ταινιών σε πιο big-budget θεάματα. Η συγκεκριμένη ταινία ανήκει στη γενιά των θεατών καναλιών όπως αυτό που προαναφέραμε, απλά δεν σημαίνει αυτό ότι είναι καλύτερη από ένα μέσο πρόγραμμα τους. Το κύριο μειονέκτημα είναι ότι καταφεύγει εύκολα σε συναισθηματισμούς, και δεν επιμένει από την αρχή ως το τέλος στον κωμικό-εν μέρει παλαβό της χαρακτήρα, σαν να μην έχει αυτοπεποίθηση ως προς τη δυναμική του σεναρίου της. Από την άλλη, ο κεντρικός χαρακτήρας έχει μια ζωντάνια που πείθει, κάποια μικρά ευρήματα μυρίζουν σινεμά αντί για τηλεόραση, και ο Στιβ Καρ έχει την εμπειρία να της παρέχει έναν αξιοπρεπή ρυθμό.
Βαθμολογία: