Παντρεμένος με τη Μαφία
- Mickey Blue Eyes
- 1999
- ΗΠΑ, Μ. Βρετανία
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Αστυνομική, Γκανγκστερική, Κομεντί, Κωμωδία
- 03 Δεκεμβρίου 1999
Ο νεαρός άγγλος διοργανωτής δημοπρασιών Μάικλ Φελγκέιτ ανακαλύπτει έκπληκτος πως η κοπέλα του δεν είναι άλλη από την κόρη ενός αφεντικού της μαφίας. Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμη περισσότερο, όταν ο Βίτο Γκρατσιόζι, νονός μιας φαμίλιας και φίλος του πατέρα της κοπέλας του, αποφασίζει να προωθήσει τους πίνακες του εντελώς ατάλαντου γιου του μέσω της γκαλερί στην οποία εργάζεται ο Μάικλ. Τα πράγματα θα πάρουν εντελώς απρόσμενη τροπή όταν ο γιος του Βίτο θα σκοτωθεί κατά λάθος, ενώ το FBI θα προσεγγίσει τον Μάικλ για ευνόητους λόγους.
Σκηνοθεσία:
Kelly Makin
Κύριοι Ρόλοι:
Hugh Grant … Michael Felgate
James Caan … Frank Vitale
Jeanne Tripplehorn … Gina Vitale
Burt Young … Vito Graziosi
James Fox … Philip Cromwell
Joe Viterelli … Vinnie D’Agostino
Gerry Becker … πράκτορας Bob Connell
Tony Darrow … Angelo
Paul Lazar … Ritchie Vitale
Vincent Pastore … Al
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Adam Scheinman, Robert Kuhn
Παραγωγή: Elizabeth Hurley, Charles Mulvehill
Μουσική: Basil Poledouris
Φωτογραφία: Donald E. Thorin
Μοντάζ: David Freeman
Σκηνικά: Gregory P. Keen
Κοστούμια: Ellen Mirojnick
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Mickey Blue Eyes
Ελληνικός Τίτλος: Παντρεμένος με τη Μαφία
Παραλειπόμενα
- Οχτώ ηθοποιοί που έχουν εδώ δεύτερους ρόλους, θα εμφανιστούν και στη σειρά The Sopranos, που έκανε πρεμιέρα την ίδια χρονιά.
- Κόστισε 75 εκατομμύρια δολάρια, αλλά οι εισπράξεις περιορίστηκαν στα 54,2.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Η μουσική της ταινίας είναι “ανακύκλωση” από την αντίστοιχη της βρετανικής σειράς Jeeves and Wooster (1990).
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 21/8/2016
Αμέσως μετά το «Ανάλυσε το», είχε την ατυχία να βγει κι αυτό, κι αμέσως έγιναν οι «κωμικο-μαφιόζικες» συγκρίσεις. Οι ηθοποιοί είναι οι σωστοί και στο σωστό μέρος, αλλά όλοι μαζί σαν συνολικό καστ δεν λειτουργούν (ο Χιου Γκραντ είναι ο κλασικά γνωστός αγαπητός, αλλά δεν έχει χημεία με Κάαν και Τρίπλχορν), απλά χαλαρώνουν ως και χαμηλώνουν τον κωμικό χαρακτήρα. Το σενάριο είναι φουλ στα κλισέ, και το στόρι διασώζεται από επιμέρους σκηνές-ατάκες, από τις οποίες όμως κάποιες αληθινά αξίζουν τον κόπο. Γίνονται πολλές παρωδιακές αναφορές σε γνωστές μαφιόζικες επιτυχίες, κάτι που υποβιβάζει το εγχείρημα, αφού δεν χρειάζονταν να μη στηρίζεται στα δικά του πόδια. Παρά τις υψηλές προσδοκίες της Warner, η ταινία δεν έβγαλε τα λεφτά της, αλλά η συγκεκριμένη εταιρία δεν είχε ιδιαίτερο πρόβλημα εκείνη τη χρονιά, αφού προμόταρε και το «Ανάλυσε το».
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
