Ο Καρλ Μπρασίρ δεν έχει σκοπό ν’ αφήσει ανεκπλήρωτα τα όνειρα του. Ο γιος του αγρότη από το Κεντάκι εγκαταλείπει την πατρική εστία, αναζητώντας καλύτερη ζωή με μοναδικά εφόδια ένα αυτοσχέδιο ραδιόφωνο και τη συμβουλή του πατέρα: «να είσαι ο καλύτερος πάντα». Αφού καταταγεί στο ναυτικό, θα ξεκινήσει την προσπάθεια να γίνει ο πρώτος αφροαμερικανός δύτης στην ιστορία του αμερικανικού ναυτικού. Το πρώτο μεγάλο εμπόδιο του είναι η έντονη κόντρα του με τον Μπίλι Σάντεϊ, τον δυναμικό εκπαιδευτή του, γνωστό τόσο για τα ηρωικά του κατορθώματα όσο και για τον αχαλίνωτο χαρακτήρα του. Η εμμονή του Σάντεϊ είναι να αποτύχει ο Καρλ, πράγμα που αντιμετωπίζει ο δεύτερος με δεδομένη αποφασιστικότητα και ξεκάθαρο στόχο την τελική επιτυχία.
Σκηνοθεσία:
George Tillman Jr.
Κύριοι Ρόλοι:
Cuba Gooding Jr. … Carl Brashear
Robert De Niro … Leslie ‘Billy’ Sunday
Charlize Theron … Gwen Sunday
Aunjanue Ellis … Jo Brashear
Hal Holbrook … ‘Mr. Pappy’
Michael Rapaport … υποπλοίαρχος Snowhill
Powers Boothe … πλοίαρχος Pullman
David Keith … πλοίαρχος Hartigan
Holt McCallany … Dylan Rourke
Joshua Leonard … Timothy Douglas Isert
Lonette McKee … Ella Brashear
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Scott Marshall Smith
Παραγωγή: Bill Badalato, Robert Teitel
Μουσική: Mark Isham
Φωτογραφία: Anthony B. Richmond
Μοντάζ: John Carter, Dirk Westervelt
Σκηνικά: Leslie Dilley
Κοστούμια: Salvador Perez Jr.
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Men of Honor
- Ελληνικός Τίτλος: Κώδικας Τιμής
Παραλειπόμενα
- Βασίζεται εξολοκλήρου σε αληθινή ιστορία, που έλαβε χώρα τέλη της δεκαετίας του 1940, αρχές αυτής του 1950.
- Η ταινία έγινε υπό την έγκριση αλλά και την έμπρακτη υποστήριξη του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού.
- Η στολή δύτη Mark V που εμφανίζεται στην ταινία χρησιμοποιήθηκε από το αμερικανικό ναυτικό την περίοδο 1915-1985. Την κατασκεύασε η DESCO, μια εταιρία προμηθευτής του ναυτικού των ΗΠΑ. Το βάρος του εξοπλισμού ήταν 91 κιλά.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο Brian McKnight τραγουδάει για την ταινία το Win.
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 18/3/2012
Το φιλμ θυμίζει παλιό, καλό Χόλιγουντ. Ξεκάθαρο θέμα, αληθοφάνεια, δυνατά σχεδιασμένοι χαρακτήρες, αποφυγή περιττής δράσης. Στη δεκαετία του 1940, ο ρατσισμός ήταν ακόμη πανταχού παρών και εδώ έχουμε να κάνουμε με την υπέρβαση του λόγω αντρειοσύνης. Μπορεί ο «βλάχος» εκπαιδευτής (Ρόμπερτ ντε Νίρο) να βάζει στο μάτι τον νεαρό έγχρωμο (μαζί με όλη τη μονάδα που αρχικά αγανακτεί για το θράσος του να θέλει να καταταγεί στο επίλεκτο σώμα), αλλά η πολεμική αρετή (με την ευρεία έννοια) αποδεικνύεται υπεράνω χρώματος. Ας μην το δούμε ως μιλιταριστικό μανιφέστο, αλλά ύμνο στην ψυχική αντοχή, άλλωστε ο σκηνοθέτης Τζορτζ Τίλμαν Τζούνιορ είναι αφροαμερικανός. Ο Κούμπα Γκούντινγκ Τζούνιορ παραμερίζει τα εξωστρεφή στοιχεία του ταμπεραμέντου του προς χάριν μιας εσωτερικής έντασης.
Βαθμολογία: