Τα μέλη μιας παράτολμης ερευνητικής ομάδας βουτάνε στα βαθύτερα σημεία του ωκεανού και καταλήγουν να παλεύουν για τη ζωή τους όταν πέσουν πάνω σε μία επικίνδυνη αποστολή εξόρυξης. Σε έναν εφιαλτικό αγώνα ενάντια στον χρόνο, οι ήρωες μάχονται ενάντια σε γιγαντιαίους μεγαλόδοντες και στον αδίστακτο ανθρώπινο παράγοντα που καταστρέφει το περιβάλλον. Αν θέλουν να επιβιώσουν πρέπει να σκέφτονται και να κολυμπούν πιο γρήγορα από τους αμείλικτους θηρευτές τους.

Σκηνοθεσία:

Ben Wheatley

Κύριοι Ρόλοι:

Jason Statham … Jonas Taylor

Jing Wu … Jiuming Zhang

Shuya Sophia Cai … Meiying Zhang

Page Kennedy … DJ

Cliff Curtis … James ‘Mac’ Mackreides

Sergio Peris-Mencheta … Montes

Skyler Samuels … Jess

Sienna Guillory … Hillary Driscoli

Kiran Sonia Sawar … Sal

Μελισσάνθη Μάχουτ … Rigas

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Jon Hoeber, Erich Hoeber, Dean Georgaris

Παραγωγή: Belle Avery, Lorenzo di Bonaventura

Μουσική: Harry Gregson-Williams

Φωτογραφία: Χάρης Ζαμπαρλούκος

Μοντάζ: Jonathan Amos

Σκηνικά: Chris Lowe

Κοστούμια: Lindsay Pugh

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Meg 2: The Trench
  • Ελληνικός Τίτλος: Meg 2: Η Τάφρος
  • Εναλλακτικός Τίτλος: The Meg 2

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: The Trench του Steve Alten.

Παραλειπόμενα

  • Η μυθιστορηματική σειρά του Steve Alten αποτελείται από 8 βιβλία. Το κινηματογραφικό franchise τα παίρνει με τη σειρά, διασκευάζοντας εδώ το δεύτερο βιβλίο που εκδόθηκε το 1999, και τα γεγονότα του λαμβάνουν χώρα 4 χρόνια μετά από αυτά του ορίτζιναλ.
  • Πρώτος ο Jason Statham είχε δηλώσει πως εάν πήγαινε καλά το πρώτο μέρος στα ταμεία, θα έμπαινε σε πρόγραμμα και το σίκουελ. Το Meg: Ο Κυρίαρχος του Βυθού πράγματι έσκισε στα ταμεία, με τον Steve Alten να δηλώνει με τη σειρά του ότι η Warner Bros. τα πήγε πολύ καλά έχοντας στα χέρια της ένα franchise δισεκατομμυρίων.
  • Γυρίσματα έγιναν σε Κίνα και Ταϊλάνδη, αλλά τα κεντρικά είναι εντός στούντιο της Warner.
  • Από το 2018 και το πρώτο μέρος, η νεαρή Shuya Sophia Cai δεν είχε παίξει σε καμία άλλη ταινία, παρά μόνο σε μία τηλεοπτική σειρά.
  • Με κόστος 139 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ εισέπραξε 395, που ακόμα κι αν ήταν αρκετά λιγότερα από του ορίτζιναλ, θεωρήθηκαν επιτυχία.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 28/8/2023

Αυτό το Χόλιγουντ δεν σε αφήνει να αγιάσεις. Από τη μία βλέπεις ταινίες πολλών εκατομμυρίων που σέβονται το κάθε ευρώ που εισπράττουν, κι από την άλλη εμφανίζονται κάποιες σαν την εν λόγω, που σε πάνε πίσω σε χρόνια που έβλεπες νούμερο στον τίτλο και γελούσες προκαταβολικά.

Και δεν μπορεί φυσικά να φταίει ο Ben Wheatley. Δεν είναι ο δημιουργός που έχει κάνει ποτέ τη μέγα διαφορά, αλλά για να ξεπέσεις σε τέτοιο επίπεδο… χρειάζεται βοήθεια. Κι αυτή δεν είναι αγνώστου προέλευσης, μια και όλοι μας γνωρίζουμε ότι υπάρχουν στούντιο και παραγωγοί που όταν επενδύουν πολύ χρήμα, θέλουν να διεισδύουν στο δημιουργικό κομμάτι της «επένδυσης» τους, με γνώμονα βέβαια να το κάνουν όσο πιο πιασάρικο πιστεύουν οι συγκεκριμένοι ότι μπορεί να γίνει (ειδικά οι κινέζοι παράγοντες μόνο καλό δεν έχουν προσφέρει ως προς αυτό). Μια αμαρτία που έχει ρίζες, ειδικά στις ΗΠΑ, από την εποχή του βωβού, και έχει σταθεροποιήσει το καθαρά ψυχαγωγικό σινεμά σε τόπο διαμάχης ανάμεσα σε αυτούς που αποζητούν ποιότητα σε όλα τα επίπεδα της ζωής τους, και αυτούς που πληρώνουν αμάσητα ό,τι διαφημίζεται ευρέως.

Όχι δεν αδικώ το δεύτερο Meg που δεν έχω ακόμα πει ούτε μισή λέξη για το επιμέρους ποιόν του. Και τι να πει κανείς για μια σπαταλημένη στη σοβαροφάνεια ώρα, διαχωρισμένη κι αυτή σε ένα κεφάλαιο απόλυτης βαρεμάρας και ένα που θα λειτουργούσε καλύτερα ως μικρού μήκους για IMAX, για να περάσουμε επιτέλους στον χαβαλέ. Είπαμε όμως ότι εγκρίνουμε τον χαβαλέ, αλλά καταντάει ένα κρίμα όταν αυτός δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια να εφαρμόσει τους στοιχειώδεις νόμους της λογικής, χωρίς αυτό να γίνεται προς βοήθεια της όλης πλάκας, αλλά ενός απόλυτου ξενερώματος. Κερασάκι στην άνοστη τούρτα αποτελούν οι εμφανίσεις των Jing Wu, Cliff Curtis και Page Kennedy, που πασχίζουν να δώσουν έναν αλά Jackie Chan αέρα στο φιλμ, φτηναίνοντας την παρουσία τόσο ακριβών CGI. Από την άλλη ο Jason Statham το παλεύει ολομόναχος, αφού ακόμα και η απελπιστικά τετριμμένη του παρουσία φαντάζει σαν όαση ερμηνείας. Και τέλος, όταν αναθέτεις σε έναν σεναριογράφο τη συγγραφή ενός κειμένου, προσπάθησε να μην έχει παίξει τόσα πολλά βίντεο-γκέιμ. Κάποιοι έχουν ολοφάνερα μπερδέψει την πένα με το τζόιστικ!

Λευτεριά λοιπόν στους μεγαλόδοντες, μπας και μας αφήσουν στην ηρεμία μας…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *