Άρης Καλεί Μαμά (2011)

🥔 Εγχρ. 01 ωρ. 28 λεπ.

6 votes 3.5

ΣΥΝΟΨΗ

Ο Μάιλο είναι ένας απολύτως φυσιολογικός 9χρονος, που λατρεύει τα κόμιξ και τις ταινίες με ζόμπι, και απεχθάνεται τα λαχανικά που ναι μεν κάνουν καλό στην υγεία, αλλά έχουν απαίσια γεύση, ενώ βαριέται όσο τίποτε άλλο να συμμαζεύει το δωμάτιό του και να ασχολείται με διάφορες σπιτικές «αγγαρείες», όπως το να βγάζει έξω τα σκουπίδια. Δυστυχώς για ‘κείνον, η μαμά του μονίμως του πηγαίνει κόντρα, ενώ ο μπαμπάς του και σύμμαχός του στο παιχνίδι διαρκώς λείπει στη δουλειά μέχρι αργά. Ωστόσο, ένα βράδυ, όπου πάνω στα νεύρα του θα ευχηθεί φωναχτά πως η ζωή του θα ήταν πολύ καλύτερη χωρίς την παρουσία «εκείνης», ο Μάιλο θα βρεθεί αναπάντεχα αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής του: η μαμά του θα πέσει θύμα απαγωγής από… Αρειανούς, οι οποίοι, ως φαίνεται, την έχουν πολύ περισσότερη ανάγκη απ’ ό,τι ο ίδιος.

Σκηνοθεσία:

Simon Wells

Κύριοι Ρόλοι:

Seth Green … Milo

Dan Fogler … George ‘Gribble’ Ribble (φωνή)

Elisabeth Harnois … Ki (φωνή)

Mindy Sterling … η επόπτης (φωνή)

Joan Cusack … η μαμά (φωνή)

Kevin Cahoon … Wingnut (φωνή)

Tom Everett Scott … ο μπαμπάς (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Simon Wells, Wendy Wells

Παραγωγή: Steven J. Boyd, Jack Rapke, Steve Starkey, Robert Zemeckis

Μουσική: John Powell

Φωτογραφία: Robert Presley

Μοντάζ: Wayne Wahrman

Σκηνικά: Doug Chiang

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Mars Needs Moms
Ελληνικός Τίτλος: Άρης Καλεί Μαμά

Σεναριακή Πηγή

Βιβλίο: Mars Needs Moms! του Berkeley Breathed.

Παραλειπόμενα

Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό) & motion-capture
Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
Αφού πέρασε 6 βδομάδες για τη διαδικασία της motion-capture ερμηνείας του, η φωνή του Seth Green κρίθηκε πολύ ώριμη για τον χαρακτήρα. Έτσι, στην ταινία ακούγεται ο 12χρονος ηθοποιός Seth R. Dusky.
Μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές αποτυχίες, η δεύτερη μεγαλύτερη κινουμένων σχεδίων μετά το Σεβάχ: Ο Θρύλος των Επτά Θαλασσών. Έβγαλε από τα ταμεία 39,2 εκατομμύρια δολάρια, αλλά το κόστος του ήταν στα 150.
Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Θάνος Λάμπρου (Μάιλο), Ζωή Κατσάτου (Κι), Χρήστος Θάνος (Γκριμπλ), Ιφιγένεια Στάικου (η μαμά), Σοφία Χάνου (η επόπτρια), Νίκος Παπαδόπουλος (ο μπαμπάς), Παναγιώτης Αποστολόπουλος, Κωνσταντίνος Κακκανάς, Σταύρος Μαυρίδης, Κωνσταντίνος Ντούνης, Πέτρος Σπυρόπουλος, Άννα Σταματίου, Σοφία Τσάκα, Γιάννης Υφαντής. Σκηνοθετική επιμέλεια/Μετάφραση: Σοφία Τσάκα.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 20/3/2011

Ελέω και Zemeckis, μέχρι τώρα είχαμε τις καλύτερες των εμπειριών από το motion-capture κινούμενο σχέδιο. Ο Άρης, όμως, είχε ανάγκη από μαμάδες και οι εμπειρίες μας πήγαν περίπατο! Όσο πλούσιο είναι στην κατασκευή του, τόσο φτωχό είναι στην πράξη το φιλμ του Simon Wells, που είχε κάνει ένα πολύ καλό ξεκίνημα με τον Πρίγκιπα της Αιγύπτου. Εδώ, μάλλον ζηλεύει τη δόξα του Zemeckis, κι αναπαράγει καλυμμένα εικόνες από το Πολικό Εξπρές. Από εκεί πηγάζει και το μόνο θετικό στοιχείο του έργου: είναι αρκετά θεαματικό σε κάποια σημεία, αλλά κι αυτά θα τα παρακολουθείς χωρίς ιδιαίτερο κέφι, αφού αυτό θα έχει παρέλθει από πολύ νωρίς.

Το βασικό σφάλμα του Wells είναι πως επιμένει σε μια σοβαροφάνεια, κι ενώ δεν γυρίζει ένα θέμα σαν αυτό του Πρίγκιπα. Η ιστορία είναι υπερβολικά παιδική, και ήθελε πολύ περισσότερο χιούμορ από αυτό που προσφέρουν κάποιες ανόητες ατάκες και η άστοχη «ερμηνεία» του Dan Fogler. Μοιάζει σαν ο Wells να πήρε ως δεδομένο από τον Zemeckis να πρέπει να έχει μια δόση «αληθοφάνειας» το στόρι του, κι ενώ θα μπορούσε να κάνει μια πιο ελεύθερη φάρσα ή περιπέτεια για όλες τις ηλικίες. Εντέλει, θα θαμπώσει τα πολύ μικρά παιδιά, αλλά θα χάσει όλους τους υπόλοιπους. Μήπως, αλήθεια, ο Άρης θέλει και την πεθερά μου; Λέω, μήπως…

Βαθμολογία: