Maleficent: Η Δύναμη του Σκότους

• Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
• Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Maleficent: Mistress of Evil

Ελληνικός Τίτλος: Maleficent: Η Δύναμη του Σκότους

Εναλλακτικός Τίτλος: Maleficent 2 [ανεπίσημος]

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Η Ωραία Κοιμωμένη (1959)

Maleficent (2014)

Σεναριακή Πηγή

• Παραμύθι (χαρακτήρες): La Belle au Bois Dormant του Charles Perrault.
• Στόρι (χαρακτήρες): Η Ωραία Κοιμωμένη του Erdman Penner.

Κύριες Διακρίσεις

• Υποψήφιο για Όσκαρ μακιγιάζ/κομμώσεων.

Παραλειπόμενα

• Το σενάριο γράφτηκε έχοντας κατά νου την Angelina Jolie, κι αυτή δεν άργησε να επιβεβαιώσει τη συμμετοχή της, παρότι αρχικά δεν ήταν σίγουρη η συμμετοχή της.
• Ο Harris Dickinson αντικατέστησε τον Brenton Thwaites για τον ρόλο του βασιλιά, λόγω υποχρεώσεων του τελευταίου.
• Κάνει πρεμιέρα στην 60η επέτειο της κυκλοφορίας του Η Ωραία Κοιμωμένη (1959).
• Ο τίτλος Mistress of Evil είχε χρησιμοποιηθεί σε αρκετές χώρες για την πρώτη ταινία.
• Πρώτος “ζωντανός” ρόλος για την Angelina Jolie από το 2015.
• Η ταινία είναι τρισδιάστατη.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Η Bebe Rexha ερμηνεύει το You Can’t Stop the Girl, το σινγκλ της ταινίας.

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• imdb
• Wikipedia
• Rotten Tomatoes

Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur

Έκδοση Κειμένου: 17/10/2019

Το πρώτο «Maleficent» βγήκε σε μια εποχή που δεν είχαν ακόμα καθιερωθεί τα πλέον περίφημα ντισνεϊκά ριμέικ. Η τότε χολιγουντιανή μόδα (την οποία υπηρετούσε και το εν λόγω φιλμ) ήταν οι παραλλαγές των κλασικών ντισνεϊκών παραμυθιών που φλέρταραν με διαφορετικά κινηματογραφικά είδη, με πιο επικρατές τα επικά περιπετειώδες μπλοκμπάστερ -η «Χιονάτη και ο Κυνηγός», αλλά και, εν μέρει, η μπαρτονική «Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» ήταν χαρακτηριστικά παραδείγματα. Σιγά-σιγά, οι παραμυθο-ταινίες άρχισαν να γίνονται πιστότερες στις παιδικές ντισνεϊκές καταβολές τους («Σταχτοπούτα», «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» κτλ), κι όσες απόπειρες έγιναν για τη συνέχιση εκείνης της βραχύβιας μόδας πέρασαν καταστροφικά απαρατήρητες («Ο Κυνηγός: Η Μάχη του Χειμώνα» και «Η Αλίκη Μέσα Από τον Καθρέφτη»). Βεβαίως, το Χόλιγουντ ποτέ δεν ξεχνά μια κότα που κάποτε έδωσε ένα χρυσό αυγό, κι έτσι η Ντίσνεϊ δεν θα έχανε την ευκαιρία να προσφέρει ετεροχρονισμένα ένα ακόμα σίκουελ που κανείς δεν ζήτησε σε μια ταινία που ελάχιστοι θυμούνται…

Καταρχάς, οι πιστοί οπαδοί του πρώτου φιλμ και της Angelina Jolie ως Maleficent θα περάσουν ένα αναμφίβολα ευχάριστο δίωρο, παραμυθένιο και φαντασμαγορικό, μιας και η ατμοσφαιρική εικονογραφία και ο αεικίνητος ρυθμός το καθιστούν μάλλον αποτελεσματικό στα πλαίσια ενός εύπεπτου «χαζέματος», δίχως την ανάγκη σπατάλης φαιάς ουσίας. Αν όμως αποφασίσετε να μη γελαστείτε από την εκθαμβωτική ψηφιακή εικόνα και την απεγνωσμένα βαρύγδουπη αφήγηση, τότε θα κατανοήσετε και την ταπεινά… κυνική στάση μας απέναντι σε ένα παρωχημένο, άψυχο εταιρικό προϊόν. Γιατί στην πραγματικότητα δεν μιλάμε παρά για ένα ημιδουλεμένα συνταγογραφημένο σενάριο, που ρίχνει μεγαλεπήβολες ιδέες στο τραπέζι και δεν τις κάνει τίποτα, πουλάει στομφωδώς «επικότητα» κι αφήνει ανεκμετάλλευτο κάθε χαρακτήρα και υποπλοκή, σκαρώνει ανατροπές και τις προδίδει άθελά του από τα πρώτα λεπτά.

Μιλάμε για έναν κινηματογράφο εν έτει 2019, όπου κάθε κακό αποδίδεται σε μια ατομική ύπαρξη που αν εξοντωθεί λύνεται κάθε πρόβλημα του κόσμου, τη στιγμή που η εξόντωσή του στηρίζεται στον ηρωισμό μίας καλής πριγκίπισσας -όλος ο υπόλοιπος κόσμος παραμένει αναπηρικά άχρηστος και μαζοποιημένα προβατικός. Η παρεξηγημένη «κακιά» έχει πάντα καλή καρδιά, οι βασιλικοί γάμοι ορίζουν το κατά πόσον είναι θεμιτή ή όχι η… γενοκτονία, και η αποκάλυψη ενός -γενετικά- «εκλεκτού» συνεπάγεται θριαμβευτικές υποκλίσεις σεβασμού. Κάθε «επικό» χολιγουντιανό κλισέ παρελαύνει από εδώ απροκάλυπτα και διεκπεραιωτικά, συνθέτοντας μια θεματικά άκρως ξεπερασμένη αφήγηση, βγαλμένη, θαρρείς, από κάποιο παρατημένο σενάριο του 2003.

Ξαναζεσταμένο φαγητό που σερβίρεται καλοστολισμένο για να θαμπώσει το μάτι και να μη γευτεί κανείς την… καταψυξίλα. Αυτό θυμίζει, ατυχώς, η νέα «Maleficent», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πειράζει να «θαμπωθείτε» και να περάσετε καλά με ένα παλιάς κοπής χολιγουντιανό παραμύθιασμα. Απλώς, μάλλον δεν θα θυμάστε καν ότι το είδατε μέχρι την επομένη.

Βαθμολογία: