Μια Ζωή την Έχουμε (2002)

ΣΥΝΟΨΗ

Φιλόδοξη, γοητευτική και σίγουρα υλίστρια, η Λάνι Κέριγκαν πιστεύει ότι η ζωή της είναι ιδανική. Έχει την ιδανική δουλειά, το ιδανικό διαμέρισμα, την ιδανική γκαρνταρόμπα, ακόμη και τον ιδανικό εραστή στο πρόσωπο ενός αστεριού πρωταθλητή του μπέιζμπολ. Μέχρι που ο «ιδανικός» κόσμος της αρχίζει να καταρρέει όταν ένας προφήτης του πεζοδρομίου προβλέπει ότι η ασήμαντη ζωή της θα τελειώσει σε μία εβδομάδα. Όταν οι υπόλοιπες προφητείες του επιβεβαιώνονται από την πραγματικότητα, η Λάνι συνειδητοποιεί ότι ίσως της απομένουν μόνο επτά ημέρες ζωής. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η Λάνι αρχίζει να νιώθει ερωτικά σκιρτήματα για έναν κάμεραμαν, εντελώς διαφορετικό απ’ αυτήν, με τον οποίο αναγκάζεται να συνεργαστεί.

Σκηνοθεσία:

Stephen Herek

Κύριοι Ρόλοι:

Angelina Jolie … Lanie Kerrigan

Edward Burns … Pete Scanlon

Tony Shalhoub … Jack

Christian Kane … Cal Cooper

James Gammon … Pat Kerrigan

Stockard Channing … Deborah Connors

Melissa Errico … Andrea

Lisa Thornhill … Gwen

Gregory Itzin … Dennis

Max Baker … Vin

Christopher Shyer … Mark Laughlin

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: John Scott Shepherd, Dana Stevens

Στόρι: John Scott Shepherd

Παραγωγή: John Davis, Toby Jaffe, Arnon Milchan, Chi-Li Wong

Μουσική: David Newman

Φωτογραφία: Stephen H. Burum

Μοντάζ: Trudy Ship

Σκηνικά: Bill Groom

Κοστούμια: Aggie Guerard Rodgers

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Life or Something Like It
Ελληνικός Τίτλος: Μια Ζωή την Έχουμε

Παραλειπόμενα

Όταν το 1998 είχε γίνει ένας πρώτος σχεδιασμός, ήταν ο Joel Schumacher βασικός υποψήφιος για τη σκηνοθεσία, και η Renee Zellweger για τον πρώτο ρόλο. Αμφότεροι είχαν αποχωρήσει, όταν η 20th Century Fox είχε δηλώσει πως ήθελε ένα πιο δυνατό όνομα για πρωταγωνίστρια.
Ο τηλεοπτικός σταθμός KQMO της ταινίας ήταν στην πραγματικότητα το KOMO-TV του Σιάτλ, όπου έγιναν και τα αντίστοιχα γυρίσματα. Κάποιοι από τα τότε στελέχη του κάνουν περάσματα από την ταινία.
Τρανταχτή η εμπορική αποτυχία, μια κι ενώ κόστισε 40 εκατομμύρια δολάρια, πήρε από τα ταμεία μόλις 16,9.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/9/2009

Το φάντασμα των παλιών κομεντί δεν είναι ικανό να ανατρέψει ένα ασθενικό σενάριο και να του δώσει λίγη από τη λάμψη των παλιών σκρούμπολ. Ο Στίβεν Χέρεκ είναι απελπιστικά άτολμος στο να αναδείξει τον κοινωνικό προβληματισμό της κεντρικής πλοκής ώστε να του βγει σάτιρα, και η ταινία μένει μετέωρη στο κατά πόσο έχει την αξία να σε συγκινήσει, μια κι εύκολα ξεπέφτει στο επίπεδο μιας αισθηματικής δραμεντί. Η Αντζελίνα Τζολί παίρνει ζεστά τον ρόλο της, αλλά ο Έντουαρντ Μπερνς δεν έχει το άστρο να την ακολουθήσει. Έτσι, μετά από μια υποσχόμενη αρχή, αναζητούμε κάτι να μας κρατήσει ζωντανούς μέχρι το προβλεπόμενο φινάλε και βλέπουμε πολύ λίγα. Θα μπορούσε να γίνει και τηλεταινία και μάλιστα χριστουγεννιάτικη (μια κι έχει λίγο «Σκρουτζ» μέσα της, αν ήθελαν να γλυτώσουν και τον μισθό της καυτής σταρ! Αποτυχία στα εισιτήρια (αν και δεν είναι χειρότερο από συγγενικού ύφους επιτυχίες) και η κυρία Τζολί δεν έχει ξανακάνει κομεντί έκτοτε…

Βαθμολογία: