Ο επιτυχημένος αρχιτέκτονας Τζορτζ Μονρό, σε ηλικία μόλις 42 χρονών, μαθαίνει πως πάσχει από καρκίνο. Η ζωή του οριστικά πάει από το κακό στο χειρότερο. Με τη γυναίκα του έχει χωρίσει προ πολλού. Ο γιος του, κλασικό παράδειγμα οργισμένου εφήβου, δεν θέλει ούτε να τον ξέρει, και σαν να μην έφταναν όλα τ’ άλλα, τον απολύουν κι από τη δουλειά του. Όλα αυτά, ωστόσο, αντί να τον «ισοπεδώσουν», τον ωθούν στο να χτίσει το σπίτι των ονείρων του. Ένα όνειρο που όσο τρελό και απραγματοποίητο κι αν φαίνεται, είναι πια η μόνη και τελευταία του επιθυμία. Κι ας του απομένουν ακόμη μόλις τέσσερις μήνες.

Σκηνοθεσία:

Irwin Winkler

Κύριοι Ρόλοι:

Kevin Kline … George Monroe

Kristin Scott Thomas … Robin Kimball

Hayden Christensen … Sam Monroe

Jena Malone … Alyssa Beck

Mary Steenburgen … Colleen Beck

Jamey Sheridan … Peter Kimball

Ian Somerhalder … Josh

Scott Bakula … αστυνομικός Kurt Walker

Sam Robards … David Dokos

John Pankow … Bryan Burke

Barry Primus … Tom

Jon Foster … Corey

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Mark Andrus

Παραγωγή: Rob Cowan, Irwin Winkler

Μουσική: Mark Isham

Φωτογραφία: Vilmos Zsigmond

Μοντάζ: Julie Monroe

Σκηνικά: J. Dennis Washington

Κοστούμια: Molly Maginnis

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Life as a House
  • Ελληνικός Τίτλος: Ένα Σπίτι, Μια Ζωή

Άμεσοι Σύνδεσμοι

  • Daibyonin (1993)

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα δεύτερου αντρικού ρόλου (Hayden Christensen).

Παραλειπόμενα

  • “Κρυφό” ριμέικ του ιαπωνικού Daibyonin του Juzo Itami, αν και κάτι τέτοιο δεν αναγράφεται στους τίτλους. Εκεί βέβαια ο κεντρικός χαρακτήρας ήταν σκηνοθέτης, και το προσωπικό του “στοίχημα” ήταν μία τελευταία ταινία.
  • Ο σχεδιαστής παραγωγής Dennis Washington χρειάστηκε να κατασκευάσει από το μηδέν μια σειρά σπιτιών στο χείλος του Ειρηνικού Ωκεανού, που οδηγούσαν σε αυτό του Σαμ. Το τελευταίο κατασκευάστηκε σε διαφορετική τοποθεσία, κι έπειτα μεταφέρθηκε κομμάτι-κομμάτι εκεί που χρειάζονταν. Όταν το φιλμ ολοκληρώθηκε, το σπίτι μεταφέρθηκε εκ νέου, κι έκτοτε στεγάζει τη βιβλιοθήκη δημοτικού σχολείου.
  • Ο Hayden Christensen τραυματίστηκε στο χέρι, όταν σε μια σκηνή το χτύπησε στον τοίχο από μόνος του, μια και κάτι τέτοιο δεν υπήρχε στο σενάριο.
  • Η 14χρονη τότε Lindsay Lohan ήρθε πολύ κοντά στο να πάρει τον ρόλο της Αλίσα, αλλά παρότι εντυπωσίασε στην οντισιόν, προτιμήθηκε να βρεθεί κάποια σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία.
  • Παρότι το κοινό έδειξε μαζική συμπάθεια προς την ταινία, τα κέρδη ήταν στο μείον. Κόστισε 27 εκατομμύρια δολάρια, αλλά οι εισπράξεις σταμάτησαν στα 23,9.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 19/8/2018

Ένα μελόδραμα που ζει -κλαίει…- κι αναπνέει καθαρά για το κοινό του, αψηφώντας τις πολλές του ατέλειες που ένα απαιτητικότερο μάτι εύκολα θα δει. Ο βετεράνος παραγωγός Ίρβιν Γουίνκλερ ποτέ δεν ευτύχησε στη σκηνοθεσία, αλλά ως παραγωγός γνώριζε να επιλέγει θέματα που αγγίζουν την ευρεία μάζα θεατών. Έχοντας εδώ για βασικά όπλα του ένα βαρύ καστ (Κέβιν Κλάιν, Κριστίν Σκοτ Τόμας, κ.α.), αναλώνεται σε μια σειρά από κλισέ φράσεις εν μέσω συναισθηματικής φόρτισης, μηδενίζοντας την αξία των χαρακτήρων. Παρόλα αυτά, και παρότι μιλάμε για… «πολύ κλάμα», η ταινία δεν γίνεται καθόλα φορτική, ίσα-ίσα που προσπαθεί με κάθε τρόπο να είναι χαλαρή και να κάνει τον θεατή να αισθάνεται βολικά και ξέγνοιαστα. Μέχρι κι ελαφρύ χιούμορ επιστρατεύεται ως προς αυτό. Κι ενώ μιλάμε για ένα δημιουργικό μηδέν, αυτό το ανεβοκατέβασμα των αντίθετων συναισθημάτων λειτουργεί ως ένα «τρενάκι λούνα-παρκ» που ο μέσος θεατής εκτιμά, και γιατί όχι, με το δίκιο του.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

17 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *