Λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης. Ο Γιάννης Αγιάννης είναι ένας πρώην κατάδικος που φυλακίστηκε επειδή έκλεψε λίγο ψωμί. Από τη στιγμή που αποφυλακίστηκε, προσπαθεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα με νέα ταυτότητα καταφέρνοντας να γίνει ευυπόληπτος, όμως ο διώκτης του, ο επιθεωρητής Ιαβέρης, θα τον κυνηγήσει για να τον αναγκάσει να αποκαλύψει την ταυτότητά του.

Σκηνοθεσία:

Bille August

Κύριοι Ρόλοι:

Liam Neeson … Jean Valjean

Geoffrey Rush … επιθεωρητής Javert

Uma Thurman … Fantine

Claire Danes … Cosette

Hans Matheson … Marius Pontmercy

Shane Hervey … Gavroche

Silvie Koblizkova … Eponine

John McGlynn … Carnot

Lennie James … Enjolras

Peter Vaughan … επίσκοπος Myriel

Julian Rhind-Tutt … Bamatabois

Christopher Adamson … Bertin

Tim Barlow … Lafitte

Kathleen Byron … ηγουμένη

Toby Jones … θυρωρός

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Rafael Yglesias

Παραγωγή: James Gorman, Sarah Radclyffe

Μουσική: Basil Poledouris

Φωτογραφία: Jorgen Persson

Μοντάζ: Janus Billeskov Jansen

Σκηνικά: Anna Asp

Κοστούμια: Gabriella Pescucci

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Les Miserables
  • Ελληνικός Τίτλος: Οι Άθλιοι

Άμεσοι Σύνδεσμοι

  • Οι Άθλιοι (1935)
  • Οι Άθλιοι (1958)
  • Οι Άθλιοι (1995)
  • Οι Άθλιοι (2012)

Σεναριακή Πηγή

  • ΜυθιστόρημαLes Miserables του Victor Hugo.

Παραλειπόμενα

  • Γυρίστηκε στα Barrandov Studios της Πράγας, ένα από τα μεγαλύτερα στούντιο της Ευρώπης.
  • Οι σημαντικότερες αλλαγές σε σχέση με το κλασικό μυθιστόρημα αφορούν τη μεταποίηση των ονομάτων δεύτερων χαρακτήρων και τοποθεσιών, ώστε να γίνουν πιο οικία στο αγγλόφωνο κοινό.
  • Σε φωτογραφία και στο trailer φαίνεται ο Αγιάννης να πέφτει στα γόνατα του και να σκίζει το πασαπόρτι του. Αυτό δεν υπάρχει καθόλου στην ταινία.
  • Μοναδική ταινία που έπαιξε ο Shane Hervey.
  • Πολύ χαμηλή εισπρακτική πορεία, με συνολικά κέρδη 14,1 εκατομμύρια δολάρια.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Ο σκηνοθέτης απέρριψε τη μουσική που αρχικά είχε γράψει ο Gabriel Yared. Όταν ανέλαβε ο Basil Poledouris, είχε ελάχιστο καιρό να τελειώσει τη δουλειά. Κάποια πόστερ ήταν ήδη έτοιμα και υποδεικνύουν τον Yared στα κρέντιτ.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 12/4/2016

Το μυθιστόρημα του Βίκτωρα Ουγκό συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία έργα της λογοτεχνίας όλων των εποχών. Αν το έπαιρνε ο Μπιλ Όγκαστ του «Πελέ, ο Κατακτητής», μπορεί να είχαμε αριστούργημα. Όμως, ο Όγκαστ, μετά το «Οι Καλύτερες Προθέσεις», δεν είναι ο σκηνοθέτης που αγαπήσαμε και οι «Άθλιοι» του είναι πολύ πλαστικοί για να αλλάξουν τις εντυπώσεις. Η αναπαράσταση του βιβλίου γίνεται όμορφα, μέσω κι ενός λειτουργικού τεχνικού επιτελείου, αλλά οι ήρωες δεν αναπνέουν διαχρονικά. Υποθάλπεται ένας μοντερνισμός στη ματιά του Όγκαστ και μια αίσθηση αλλοίωσης σε σχέση με το κείμενο, ακόμα κι αν δεν έχουμε μεγάλες αλλαγές. Δυνατές ερμηνείες (Λίαμ Νίσον, Τζέφρεϊ Ρας, Ούμα Θέρμαν), αλλά αρκετά χολιγουντιανές και αβανταδόρικες, σε μια ταινία που θα εκτιμήσουν πάρα πολύ μονάχα όσοι δεν είναι γνώστες του βιβλίου και των υπόλοιπων διασκευών.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

15 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

1 Σχόλια