Οι Άθλιοι
- Les Miserables
- 1998
- ΗΠΑ 🇺🇸, Μ. Βρετανία 🇬🇧
- Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραματική, Έπος, Εποχής
- 24 Δεκεμβρίου 1998
- 2 Μαρτίου 2001
Λίγα χρόνια πριν το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης. Ο Γιάννης Αγιάννης είναι ένας πρώην κατάδικος που φυλακίστηκε επειδή έκλεψε λίγο ψωμί. Από τη στιγμή που αποφυλακίστηκε, προσπαθεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα με νέα ταυτότητα καταφέρνοντας να γίνει ευυπόληπτος, όμως ο διώκτης του, ο επιθεωρητής Ιαβέρης, θα τον κυνηγήσει για να τον αναγκάσει να αποκαλύψει την ταυτότητά του.
Σκηνοθεσία:
Bille August
Κύριοι Ρόλοι:
Liam Neeson … Jean Valjean
Geoffrey Rush … επιθεωρητής Javert
Uma Thurman … Fantine
Claire Danes … Cosette
Hans Matheson … Marius Pontmercy
Shane Hervey … Gavroche
Peter Vaughan … επίσκοπος Myriel
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Rafael Yglesias
Παραγωγή: James Gorman, Sarah Radclyffe
Μουσική: Basil Poledouris
Φωτογραφία: Jorgen Persson
Μοντάζ: Janus Billeskov Jansen
Σκηνικά: Anna Asp
Κοστούμια: Gabriella Pescucci
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Les Miserables
Ελληνικός Τίτλος: Οι Άθλιοι
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Οι Άθλιοι (1935)
Οι Άθλιοι (1958)
Οι Άθλιοι (1995)
Οι Άθλιοι (2012)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Les Miserables του Victor Hugo.
Παραλειπόμενα
- Γυρίστηκε στα Barrandov Studios της Πράγας, ένα από τα μεγαλύτερα στούντιο της Ευρώπης.
- Οι σημαντικότερες αλλαγές σε σχέση με το κλασικό μυθιστόρημα αφορούν τη μεταποίηση των ονομάτων δεύτερων χαρακτήρων και τοποθεσιών, ώστε να γίνουν πιο οικία στο αγγλόφωνο κοινό.
- Σε φωτογραφία και στο trailer φαίνεται ο Αγιάννης να πέφτει στα γόνατα του και να σκίζει το πασαπόρτι του. Αυτό δεν υπάρχει καθόλου στην ταινία.
- Μοναδική ταινία που έπαιξε ο Shane Hervey.
- Πολύ χαμηλή εισπρακτική πορεία, με συνολικά κέρδη 14,1 εκατομμύρια δολάρια.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Ο σκηνοθέτης απέρριψε τη μουσική που αρχικά είχε γράψει ο Gabriel Yared. Όταν ανέλαβε ο Basil Poledouris, είχε ελάχιστο καιρό να τελειώσει τη δουλειά. Κάποια πόστερ ήταν ήδη έτοιμα και υποδεικνύουν τον Yared στα κρέντιτ.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 12/4/2016
Το μυθιστόρημα του Βίκτωρα Ουγκό συγκαταλέγεται ανάμεσα στα κορυφαία έργα της λογοτεχνίας όλων των εποχών. Αν το έπαιρνε ο Μπιλ Όγκαστ του «Πελέ, ο Κατακτητής», μπορεί να είχαμε αριστούργημα. Όμως, ο Όγκαστ, μετά το «Οι Καλύτερες Προθέσεις», δεν είναι ο σκηνοθέτης που αγαπήσαμε και οι «Άθλιοι» του είναι πολύ πλαστικοί για να αλλάξουν τις εντυπώσεις. Η αναπαράσταση του βιβλίου γίνεται όμορφα, μέσω κι ενός λειτουργικού τεχνικού επιτελείου, αλλά οι ήρωες δεν αναπνέουν διαχρονικά. Υποθάλπεται ένας μοντερνισμός στη ματιά του Όγκαστ και μια αίσθηση αλλοίωσης σε σχέση με το κείμενο, ακόμα κι αν δεν έχουμε μεγάλες αλλαγές. Δυνατές ερμηνείες (Λίαμ Νίσον, Τζέφρεϊ Ρας, Ούμα Θέρμαν), αλλά αρκετά χολιγουντιανές και αβανταδόρικες, σε μια ταινία που θα εκτιμήσουν πάρα πολύ μονάχα όσοι δεν είναι γνώστες του βιβλίου και των υπόλοιπων διασκευών.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
