
Οι Έρωτες της Αναΐς
- Les Amours d'Anaïs
- Anais in Love
- 2021
- Γαλλία
- Γαλλικά, Αγγλικά
- Αισθηματική, Δραμεντί, Κομεντί
- 18 Αυγούστου 2022
Η Αναΐς είναι τριάντα και δεν έχει λεφτά. Έχει έναν εραστή αλλά δεν είναι σίγουρη αν τον αγαπά. Συναντά τον Ντανιέλ, που την ερωτεύεται αμέσως. Αλλά ο Ντανιέλ ζει με την Εμιλί, την οποία ερωτεύεται η Αναΐς. Αυτή είναι η ιστορία μιας ανήσυχης νέας γυναίκας και μιας βαθιάς επιθυμίας.
Σκηνοθεσία:
Charline Bourgeois-Tacquet
Κύριοι Ρόλοι:
Anais Demoustier … Anais
Valeria Bruni Tedeschi … Emilie Ducret
Denis Podalydes … Daniel Moreau-Babin
Jean-Charles Clichet … Yoann
Xavier Guelfi … Balthazar
Christophe Montenez … Raoul
Bruno Todeschini … Francois
Anne Canovas … η μητέρα της Anais
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Charline Bourgeois-Tacquet
Παραγωγή: Igor Auzepy, Stephane Demoustier, Philippe Martin, David Thion
Μουσική: Nicola Piovani
Φωτογραφία: Noe Bach
Μοντάζ: Chantal Hymans
Σκηνικά: Pascale Consigny
Κοστούμια: Lea Forest
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Les Amours d’Anais
- Ελληνικός Τίτλος: Οι Έρωτες της Αναΐς
- Διεθνής Τίτλος: Anais in Love
Παραλειπόμενα
- Μετά από δύο μικρού μήκους ταινίες, η Charline Bourgeois-Tacquet κάνει εδώ το κινηματογραφικό της ντεμπούτο.
- Η δημιουργός έγραψε τον ρόλο της Αναΐς έχοντας τη Demoustier μόνο κατά νου. Οι δυο τους είχαν συνεργαστεί ξανά το 2018 για τη δεύτερη μικρού μήκους ταινία της Bourgeois-Tacquet.
Κριτικός: Σοφία Γουργουλιάνη
Έκδοση Κειμένου: 10/8/2022
Η Αναΐς ερωτεύεται, αλλά -μάλλον- δεν αγαπάει. Ίσως βέβαια και η Αναΐς να αγαπάει χωρίς να ερωτεύεται. Ίσως και απλώς κάπου μέσα στην τρικυμία του μυαλού της Αναΐς να βασιλεύει μόνο αυτό, δηλαδή το μυαλό, και το συναίσθημα να μας έχει κάπως χαιρετήσει. Για την ώρα, βέβαια. Για τη στιγμή και μόνο.
Το χρονικό λοιπόν των ερώτων μιας νεαρής γυναίκας, της Αναΐς, έρχεται εδώ να μας αφηγηθεί η Σαρλίν Μπουρζουά Τακέ στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της. Διαθέτει δε ως βασικό της αφηγηματικό όχημα ένα σενάριο παιχνιδιάρικο με ρομερικές -πλην συγκρατημένες- προεκτάσεις. Ένα σενάριο που μοιάζει να αγγίζει τα δίχτυα και τις φιλοσοφικές αναζητήσεις μιας Αμελί του 2022, ενώ δεν εγκαταλείπει και τις mainstream αμερικάνικες feel-good επιρροές του. Καταλήγοντας βέβαια τελικά να επιδεικνύει μια κάποια ατολμία να πάρει τα ρίσκα τα οποία δείχνει να έχει τις δυνατότητες να αναλάβει.
Η σκηνοθεσία κινείται κι αυτή στα ρηχά νερά της προσπάθειας για μια βατή αφήγηση της ιστορίας, χωρίς επ’ ουδενί να διεκδικεί δάφνες μιας οποιασδήποτε αισθητικής διαφορετικότητας.
Το μεγάλο πλεονέκτημα της ταινίας, που της χαρίζει απλόχερα ζωτική ενέργεια, είναι η ίδια του η πρωταγωνίστρια, Αναΐς Ντεμουστιέ, η οποία μετατρέπεται σε ένα κάποιο σύμβολο της νεανικής σύγχυσης, και, ενίοτε, συνειδητής απερισκεψίας. Η Ντεμουστιέ λοιπόν παίρνει την ταινία στις υποκριτικές της πλάτες χαρίζοντας της έναν απόλυτα γοητευτικό παλμό.
Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα ευχάριστο θερινό 95λεπτό που συνδυάζεται ιδανικά με κρύα μπύρα, χωρίς βέβαια να μπορεί να διεκδικήσει κάποια σημαντική κινηματογραφική αξία.
Βαθμολογία: