H Ελ εργάζεται ως δικηγόρος σε μια μεγάλη εταιρία, ενώ παράλληλα προετοιμάζεται για τον γάμο της. Όταν ανακαλύπτει ότι μέλη της οικογένειας του πολυαγαπημένου της σκύλου Μπρούζερ γίνονται πειραματόζωα σε εργαστήρια καλλυντικών από κάποιον πελάτη της εταιρίας, αρχίζει μια εκστρατεία υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους και τελικά… απολύεται. Η δεσποινίς Γουντς πηγαίνει στην Ουάσινγκτον για να πάρει την υπόθεση στα χέρια της. Εκεί αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, η αποφασιστικότητά της όμως γίνεται σύμμαχος στις προσπάθειές της.

Σκηνοθεσία:

Charles Herman-Wurmfeld

Κύριοι Ρόλοι:

Reese Witherspoon … Elle Woods

Sally Field … Victoria Rudd

Regina King … Grace Rossiter

Jennifer Coolidge … Paulette Parcelle

Bruce McGill … Stanford Marks

Dana Ivey … Libby Hauser

Luke Wilson … Emmett Richmond

Bob Newhart … Sid Post

Jessica Cauffiel … Margot Chapman

Alanna Ubach … Serena McGuire

Mary Lynn Rajskub … Reena Giuliani

Octavia Spencer … σεκιούριτι

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Kate Kondell

Στόρι: Eve Ahlert, Dennis Drake, Kate Kondell

Παραγωγή: David Nicksay, Marc Platt

Μουσική: Rolfe Kent

Φωτογραφία: Elliot Davis

Μοντάζ: Peter Teschner

Σκηνικά: Missy Stewart

Κοστούμια: Sophie De Rakoff

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Legally Blonde 2: Red, White & Blonde
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Εκδίκηση της Ξανθιάς 2

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Legally Blonde της Amanda Brown.

Παραλειπόμενα

  • Η Reese Witherspoon ήταν έγκυος κατά τα γυρίσματα.
  • Δεν πήγε άσχημα στα ταμεία, παρότι δεν είχε την ανάλογη κριτική αντιμετώπιση με το πρώτο. Έβγαλε 124,9 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 45.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Από το σάουντρακ, το We Can με τη LeAnn Rimes βγήκε και σε σινγκλ.

Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος

Έκδοση Κειμένου: 5/8/2012

Φυσικά και η πρώτη ταινία όπου η Ρις Γουίδερσπουν υποδύεται την ξανθιά Ελ (που μοιάζει χαζή, αλλά δεν είναι), ήταν ένα χαζούλι φιλμάκι (εμπορική επιτυχία) που δεν έπαιρνε στα σοβαρά τον εαυτό του, αλλά δεν έπαυε να είναι χαριτωμένο, βασικά χάρη στην πρωταγωνίστρια. Και τώρα παραμένει απολαυστική, όμως το στόρι που τη θέλει να κηρύσσει στο τέλος λόγο στο κογκρέσο ως άλλος Τζέιμς Στιούαρτ («Mr. Smith Goes to Washington») είναι τόσο τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά, που καταντά όχι πια μια χαριτωμένη ανοησία αλλά σκέτη ανοησία! Γενικά, είπαμε να αποδεχτούμε τις σχολικές περιπέτειες αφού κωμικά ήταν αθώες, αλλά όχι και να αναμείξουμε τη φάρσα με την πολιτική, δίχως και καμία όρεξη για σοβαρή σάτιρα. Ζημιά κάνει και η αλλαγή σκηνοθέτη, αλλά ευτυχώς έχουμε καλούς δεύτερους ρόλους να κρατάνε τα γκέμια.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

12 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *