Η Εκδίκηση της Ξανθιάς 2
- Legally Blonde 2: Red, White & Blonde
- 2003
- ΗΠΑ 🇺🇸
- Αγγλικά
- Κωμωδία
- 29 Αυγούστου 2003
- 11 Δεκεμβρίου 2003
H Ελ εργάζεται ως δικηγόρος σε μια μεγάλη εταιρία, ενώ παράλληλα προετοιμάζεται για τον γάμο της. Όταν ανακαλύπτει ότι μέλη της οικογένειας του πολυαγαπημένου της σκύλου Μπρούζερ γίνονται πειραματόζωα σε εργαστήρια καλλυντικών από κάποιον πελάτη της εταιρίας, αρχίζει μια εκστρατεία υπεράσπισης των δικαιωμάτων τους και τελικά… απολύεται. Η δεσποινίς Γουντς πηγαίνει στην Ουάσινγκτον για να πάρει την υπόθεση στα χέρια της. Εκεί αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις, η αποφασιστικότητά της όμως γίνεται σύμμαχος στις προσπάθειές της.
Σκηνοθεσία:
Charles Herman-Wurmfeld
Κύριοι Ρόλοι:
Reese Witherspoon … Elle Woods
Sally Field … Victoria Rudd
Regina King … Grace Rossiter
Jennifer Coolidge … Paulette Parcelle
Bruce McGill … Stanford Marks
Dana Ivey … Libby Hauser
Luke Wilson … Emmett Richmond
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Kate Kondell
Στόρι: Eve Ahlert, Dennis Drake, Kate Kondell
Παραγωγή: David Nicksay, Marc Platt
Μουσική: Rolfe Kent
Φωτογραφία: Elliot Davis
Μοντάζ: Peter Teschner
Σκηνικά: Missy Stewart
Κοστούμια: Sophie De Rakoff
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Legally Blonde 2: Red, White & Blonde
Ελληνικός Τίτλος: Η Εκδίκηση της Ξανθιάς 2
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Η Εκδίκηση της Ξανθιάς (2001)
Η Εκδίκηση των Ξανθών (2009)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Legally Blonde της Amanda Brown.
Παραλειπόμενα
- Η Reese Witherspoon ήταν έγκυος κατά τα γυρίσματα.
- Δεν πήγε άσχημα στα ταμεία, παρότι δεν είχε την ανάλογη κριτική αντιμετώπιση με το πρώτο. Έβγαλε 124,9 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 45.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Από το σάουντρακ, το We Can με τη LeAnn Rimes βγήκε και σε σινγκλ.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Χάρης Καλογερόπουλος
Έκδοση Κειμένου: 5/8/2012
Φυσικά και η πρώτη ταινία όπου η Ρις Γουίδερσπουν υποδύεται την ξανθιά Ελ (που μοιάζει χαζή, αλλά δεν είναι), ήταν ένα χαζούλι φιλμάκι (εμπορική επιτυχία) που δεν έπαιρνε στα σοβαρά τον εαυτό του, αλλά δεν έπαυε να είναι χαριτωμένο, βασικά χάρη στην πρωταγωνίστρια. Και τώρα παραμένει απολαυστική, όμως το στόρι που τη θέλει να κηρύσσει στο τέλος λόγο στο κογκρέσο ως άλλος Τζέιμς Στιούαρτ («Mr. Smith Goes to Washington») είναι τόσο τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά, που καταντά όχι πια μια χαριτωμένη ανοησία αλλά σκέτη ανοησία! Γενικά, είπαμε να αποδεχτούμε τις σχολικές περιπέτειες αφού κωμικά ήταν αθώες, αλλά όχι και να αναμείξουμε τη φάρσα με την πολιτική, δίχως και καμία όρεξη για σοβαρή σάτιρα. Ζημιά κάνει και η αλλαγή σκηνοθέτη, αλλά ευτυχώς έχουμε καλούς δεύτερους ρόλους να κρατάνε τα γκέμια.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
