Ο Ιδιωτικός Βίος του Μάξουελ Σιμ
- La Vie Très Privée de Monsieur Sim
- The Very Private Life of Mister Sim
- 2015
- Γαλλία
- Γαλλικά
- Δραμεντί, Ταινία Δρόμου
- 11 Αυγούστου 2016
Ο Φρανσουά Σιμ είναι ένας απαθής ζωντοχήρος, ανίκανος να ξεχάσει την πρώην σύζυγο του. Μια ημέρα, αποδέχεται μια απροσδόκητη ευκαιρία για εργασία, ως πωλητής πλασιέ οδοντόβουρτσων ανά τη Γαλλία. Πλάι πάντα στην κόρη του, αδράζει αυτή την ευκαιρία για να επισκεφτεί μέρη από το παρελθόν του. Αρχικά είναι «υποχείριο» του συστήματος κατεύθυνσης του αυτοκινήτου του, αλλά όταν οι δυο τους χάνονται στα βουνά, κανένα GPS δεν μπορεί πλέον να τους ελέγξει.
Σκηνοθεσία:
Michel Leclerc
Κύριοι Ρόλοι:
Jean-Pierre Bacri … Francois Sim
Isabelle Gelinas … Caroline
Vimala Pons … Poppy
Sixtine Dutheil … Lucy
Mathieu Amalric … Samuel
Valeria Golino … Luigia
Linh Dan Pham … Liam
Felix Moati … Francis Sim
Vincent Lacoste … Jacques Sim
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michel Leclerc, Baya Kasmi
Παραγωγή: Caroline Adrian, Fabrice Goldstein, Antoine Rein
Μουσική: Vincent Delerm
Φωτογραφία: Guillaume Deffontaines
Μοντάζ: Francois Gedigier
Σκηνικά: Jean-Marc Tran Tan Ba
Κοστούμια: Isabelle Pannetier
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: La Vie Tres Privee de Monsieur Sim
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Ιδιωτικός Βίος του Μάξουελ Σιμ
- Διεθνής Τίτλος: The Very Private Life of Mister Sim
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: The Terrible Privacy of Maxwell Sim του Jonathan Coe.
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για πρώτο αντρικό ρόλο (Jean-Pierre Bacri) στα Cesar.
Κριτικός: Σπύρος Δούκας
Έκδοση Κειμένου: 5/8/2016
Ο κύριος Σιμ, ένας ευγενικός μεσήλικας, είναι απογοητευμένος από τη ζωή του. Η γυναίκα του τον έχει χωρίσει και έχει χάσει την επαφή του με την κόρη του, την οποία προσπαθεί να ξανακερδίσει. Όταν βρίσκει μια δουλειά για την προώθηση μιας νέας πρωτοποριακής οδοντόβουρτσας, καλείται να κάνει ένα ταξίδι όπου θα προσπαθήσει να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό του, μέσα από τον παραλληλισμό με την ιστορία ενός χαμένου ναύτη.
Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ιστορίας του κυρίου Σιμ είναι η, σε ακραίο βαθμό, παιδική αφέλεια που διέπει τον χαρακτήρα του. Γύρω από αυτήν στήνεται ολόκληρο το σενάριο. Είναι ένας μεσήλικας που σκέφτεται σαν παιδί, σαν να μην ωρίμασε ποτέ. Η προσοχή του αποσπάται ιδιαίτερα εύκολα από λεπτομέρειες που στιγμιαία τον ελκύουν ενώ του είναι αδύνατο να τηρήσει τις όποιες προτεραιότητες προσπαθεί ο ίδιος να θέσει, έχοντας καταβληθεί από μια γενική απώλεια ανθρώπινης επαφής. Μιλάει στο GPS του σαν να πρόκειται για τη μόνη γυναίκα και καθοδηγό, κυριολεκτικά, της ζωής του, ενώ αναπολεί τα χαμένα εφηβικά του χρόνια, όπου όντας ντροπαλός και κλεισμένος στον εαυτό του, έχασε τον παιδικό του έρωτα. Επίσης, γίνεται και μία αρκετά εκτενής (ίσως περισσότερο απ’ όσο θα χρειαζόταν) αναφορά στην ιστορία του πατέρα του, που οδήγησε στη γέννησή του και στα παιδικά του χρόνια, ώστε να προσδιοριστεί μέσω εκείνου η αταίριαστη με τον κόσμο φύση του.
Όλο αυτό αποδίδεται μέσα από τον συνήθη γλυκό ρεαλισμό μιας γαλλικής κομεντί, με μια δόση ελαφριάς παραμυθικής αισθητικής. Το πάντρεμα των στοιχείων αυτών δημιουργεί μια ευχάριστη εμπειρία θέασης, αλλά όχι ένα πραγματικά αξιομνημόνευτο αποτέλεσμα. Η αναζήτηση της ιστορίας ενός χαμένου ναύτη μέσα από την ανάγνωση των «απομνημονευμάτων»-κειμένων του συμβαδίζει με την προσπάθεια του κεντρικού ήρωα να προσδιορίσει τον εαυτό του, αλλά και για να έρθει σε ουσιαστική κοινωνία με κάποιον άλλο, έτσι ώστε να τον κατανοήσει σε βάθος έστω και μέσα από ένα κείμενο, αφού αποτυγχάνει στην κοινωνική του ζωή. Εντούτοις, σεναριακά η ιστορία του ναύτη δεν έχει κάποιον ισχυρότερο δεσμό με την ιστορία του Σιμ, με αποτέλεσμα οι αφηγηματικές εναλλαγές να αποτρέπουν μια πιο συνεκτική δομή στο έργο. Η αντιπαραβολή μεταξύ των ρεαλιστικών και των παραμυθικών στοιχείων λειτουργεί εύστοχα ως αντίθεση του «παιδικού» χαρακτήρα του Σιμ με τον πραγματικό κόσμο που καλείται να αντιμετωπίσει.
Χωρίς να γίνεται ποτέ σπουδαίο, αν και θα μπορούσε, πρόκειται απλώς για μια γλυκιά δόση γαλλικού σινεμά.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
