Ο Γκαμπριέλ Ντιφούρ είναι ένας νεαρός νεοσύλλεκτος στον γαλλικό στρατό, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μαζί με άλλους νεοσύλλεκτους από τη μικρή του πόλη, στέλνεται το 1914 στο μέτωπο. Μέσα από ένα τετράχρονο ταξίδι με δοκιμασίες, τρόμους και βάσανα του πολέμου, θα επιβιώσει για να ανακαλύψει τον δικό του ανθρωπισμό.
Σκηνοθεσία:
Damien Odoul
Κύριοι Ρόλοι:
Nino Rocher … Gabriel Dufour
Pierre Martial Gaillard … Negre
Theo Chazal … Theophile
Eliott Margueron … Bertrand
Frederic Buffaras … Lespinasse
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Damien Odoul, Loic Gaillard, Aude Py
Παραγωγή: Jean-Pierre Guerin, Gerard Lacroix, Claude Leger, Sylvain Proulx
Μουσική: Colin Stetson
Φωτογραφία: Martin Laporte
Μοντάζ: Marie-Eve Nadeau
Σκηνικά: Raymond Dupuis
Κοστούμια: Henri Aubertin
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Home Cinema.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: La Peur
Ελληνικός Τίτλος: Με Φόβο
Διεθνής Τίτλος: The Fear
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: La Peur του Gabriel Chevallier.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 1/7/2017
Έχουμε έναν σκηνοθέτη, τον Νταμιέν Οντούλ, που από το πρώτο πλάνο σού επιβάλει την προδιάθεση ότι θα δεις κάτι καλό. Το κεντρικό στόρι είναι από αυτά που εύκολα σε τραβάνε, οι ηθοποιοί μυρίζουν ποιότητα ελέω της ερασιτεχνικής τους φύσης, ενώ ολόγυρα επικρατεί ένας αντιπολεμικός αέρας, εν μέσω μιας καταθλιπτικά δομημένης φωτογραφίας. Αλλά αυτό που ξεχνάει από την αρχή ως το φινάλε ο σκηνοθέτης είναι να προσθέσει την ελάχιστη καρδιά στο οπτικό του πόνημα. Περισσότερο λειτουργεί σαν ακριβό ντοκιμαντέρ, ειδικά στις καλές σκηνές μάχης, παρά σαν κινηματογραφική ταινία με χαρακτήρες. Ναι, ο πόλεμος ήταν ψυχρός και άκαρδος, αλλά όλα για τον σκηνοθέτη παραμένουν ψυχρά ακόμα και με την απουσία δράσης. Έτσι, το φιλμ δεν καταφέρνει να σου μιλήσει άμεσα ποτέ, αφήνοντας τόσα καλά στοιχεία εμμονικά στην επιφάνεια.
Βαθμολογία: