Η Πεντάμορφη και το Τέρας
- La Belle et la Bete
- Beauty and the Beast
- 2014
- Γαλλία
- Γαλλικά, Αγγλικά
- Αισθηματική, Εποχής, Τέρατα, Φαντασίας
- 20 Απριλίου 2014
Το 1720, ένας έμπορος ανακαλύπτει ένα φοβερό τέρας σε κάστρο και καταδικάζεται σε θάνατο επειδή έκοψε ένα τριαντάφυλλο. Το τελευταίο από τα έξι παιδιά του, η Μπελ, αποφασίζει να θυσιάσει τον εαυτό της στη θέση του. Η νεαρή κοπέλα προσπαθεί να αποκαλύψει τα μυστήρια του κάστρου του θηρίου, ένα μοναχικό και άγριο ον που κάποτε ήταν ένας μεγαλοπρεπής πρίγκιπας.
Σκηνοθεσία:
Christophe Gans
Κύριοι Ρόλοι:
Vincent Cassel … το τέρας/ο πρίγκιπας
Lea Seydoux … Belle
Andre Dussollier … ο έμπορος
Eduardo Noriega … Perducas
Audrey Lamy … Anne
Sara Giraudeau … Clotilde
Nicolas Gob … Maxime
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Sandra Vo-Anh, Christophe Gans
Παραγωγή: Richard Grandpierre
Μουσική: Pierre Adenot
Φωτογραφία: Christophe Beaucarne
Μοντάζ: Sebastien Prangere
Σκηνικά: Thierry Flamand
Κοστούμια: Pierre-Yves Gayraud
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: La Belle et la Bete
Ελληνικός Τίτλος: Η Πεντάμορφη και το Τέρας
Διεθνής Τίτλος: Beauty and the Beast
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Η Πεντάμορφη και το Τέρας (1946)
Η Πεντάμορφη και το Τέρας (1991)
Η Πεντάμορφη και το Τέρας (2017)
Belle (2021)
Σεναριακή Πηγή
- Παραμύθι: Beauty and the Beast των Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve, Jeanne-Marie Leprince de Beaumont.
Κύριες Διακρίσεις
- Βραβείο Cesar σκηνικών. Υποψήφιο για φωτογραφία και κοστούμια.
Παραλειπόμενα
- Έκανε πρεμιέρα εκτός ανταγωνισμού στο φεστιβάλ Κανών.
- Ο Περνουράς δεν υπάρχει στο παραμύθι, και δημιουργήθηκε αποκλειστικά για την ταινία.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 17/4/2014
Ένα όμορφο παραμύθι έχει ούτως ή άλλως τη μαγεία του στο χαρτί, κι ο ρόλος του κινηματογραφιστή που το αναλαμβάνει είναι η εμψύχωση του. Το πρόβλημα εδώ αρχίζει και τελειώνει με το είδος των ικανοτήτων του Christophe Gans. Είναι ένας σκηνοθέτης που ξέρει να παίζει καλά την τεχνική, να δίνει σωστές κατευθύνσεις στο καλλιτεχνικό επιτελείο, αλλά από ψυχή μηδέν. Αν, βέβαια, είστε φαν της «Αδελφότητας των Λύκων», καλά θα κάνετε να μη με πάρετε στα σοβαρά, γιατί πάνω-κάτω έχουμε μία από τα ίδια. Το δεύτερο πρόβλημα έγκειται στο γενικό παρόν του γαλλικού εμπορικού σινεμά. Έχει πάρει όλα τα κουσούρια του αμερικανικού, κι επειδή είναι απλά ακόλουθος αυτού, δεν έχει αδράξει και την εξέλιξη του. Τα εφέ κάνουν ζημιά στο παραμύθι, μοιάζουν αποκομμένα από αυτό που θα ήθελε να δει εικονοποιημένο η φαντασία μας κι ενισχύουν τη γενική ψυχρότητα.
Αφού έπεσε το τσεκούρι, ας δούμε και τους λόγους που αξίζει μια επίσκεψη η εν λόγω ταινία. Ο Gans δεν έχει κάνει κακή δουλειά επί σεναρίου, αφού προσπαθεί να φέρει στη σημερινή λογική όσα είδαμε από τον Jean Cocteau το 1946. Πιάνει δηλαδή σφαιρικά την ιστορία, αλλά δεν ξεχνάει και τη στενή σχέση ανάμεσα στην Μπελ και το τέρας. Από την άλλη, δεν θα μου φανεί περίεργο αν τα κοστούμια και τα σκηνικά παρελάσουν στις επόμενες οσκαρικές υποψηφιότητες. Πολύ καλοδουλεμένα, όπως και το μοντάζ κι ο ήχος, ενώ η φωτογραφία ήθελε ακόμα ένα κλικ για να γίνει αληθινά άρτια και ξεχωριστή. Η καταλληλότερη παρέα ως θεατές είναι οι κατεξοχήν αναγνώστες του βιβλίου, μιλώντας πάντα για τις ρομαντικές κυρίες. Ο σκηνοθέτης δεν κάνει αρσενικές χάρες, πράγμα θεμιτό, αλλά μια πιο ουσιαστική προσέγγιση που ίσως θα επιθυμούσαμε να δούμε, μετά από τόσες και τόσες, θα το κατάφερνε κι αυτό. Συνολικά πολύ μοντέρνο, σίγουρα ρομαντικό εν γένει, αλλά το βαραίνει η παντελής έλλειψη ψυχισμού.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
