Δεκαετία του 1950. Στην Πόλη των Αγγέλων όλα φαίνονται ειδυλλιακά, όλα είναι πιθανά και κάθε όνειρο μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Tην ίδια περίοδο, όμως, το έγκλημα και η διαφθορά διεισδύουν σε όλα τα ισχυρά πόστα και απειλούν να κυβερνήσουν την πόλη. Τρεις ντετέκτιβ του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες, των οποίων η εξωτερική εικόνα έρχεται σε αντίθεση με τα εσωτερικά τους πάθη κι αισθήματα, μπλέκονται σε ένα παράνομο κύκλωμα που ίσως τους καταστρέψει ολοκληρωτικά.
Σκηνοθεσία:
Curtis Hanson
Κύριοι Ρόλοι:
Kevin Spacey … ντετέκτιβ Jack Vincennes
Russell Crowe … αστυνομικός Wendell ‘Bud’ White
Guy Pearce … υπαστυνόμος Edmund ‘Ed’ Exley
Kim Basinger … Lynn Bracken
James Cromwell … αστυνόμος Dudley Smith
Danny DeVito … Sid Hudgens
David Strathairn … Pierce Morehouse Patchett
Ron Rifkin … εισαγγελέας Ellis Loew
Graham Beckel … ντετέκτιβ Richard ‘Dick’ Stensland
Amber Smith … Susan Lefferts
Paul Guilfoyle … Meyer ‘Mickey’ Cohen
Matt McCoy … Brett Chase
Brenda Bakke … Lana Turner
Simon Baker … Matt Reynolds
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Brian Helgeland, Curtis Hanson
Παραγωγή: Curtis Hanson, Arnon Milchan, Michael G. Nathanson
Μουσική: Jerry Goldsmith
Φωτογραφία: Dante Spinotti
Μοντάζ: Peter Honess
Σκηνικά: Jeannine Oppewall
Κοστούμια: Ruth Myers
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: L.A. Confidential
- Ελληνικός Τίτλος: Λος Άντζελες: Εμπιστευτικό
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: L.A. Confidential του James Ellroy.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ δεύτερου γυναικείου ρόλου (Kim Basinger) και διασκευασμένου σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, μουσική, φωτογραφία, μοντάζ, σκηνικά και ήχο.
- Χρυσή Σφαίρα δεύτερου γυναικείου ρόλου (Kim Basinger). Υποψήφιο για καλύτερη ταινία (δράμα), σκηνοθεσία, σενάριο και μουσική.
- Βραβείο Bafta μοντάζ και ήχου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία, πρώτο αντρικό ρόλο (Kevin Spacey), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Kim Basinger), σενάριο, φωτογραφία, σκηνικά, κοστούμια και μακιγιάζ/κομμώσεις.
- Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ Κανών.
Παραλειπόμενα
- Ο τίτλος προέρχεται από το σκανδαλοθηρικό περιοδικό των 1950, Confidential, που στην ταινία απεικονίζεται ως Hush-Hush.
- Οι Guy Pearce και Russell Crowe είχαν καθιερωθεί στην Αυστραλία, αλλά διεθνώς χρωστούν εδώ την απογείωση της καριέρας τους. Ήταν αμφότεροι προσωπικά στοιχήματα του σκηνοθέτη, κάτι για το οποίο ήρθε σε αντίθεση με τους παραγωγούς.
- Και ο Brian Helgeland χρωστάει εδώ την καριέρα του. Ως τότε του ανάθεταν μικρές δουλειές, αλλά εκείνος έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να πάρει τη συγκεκριμένη δουλειά όταν έμαθε για αυτήν.
- Ο σκηνοθέτης είχε πει ότι τον είχαν τραβήξει οι χαρακτήρες του συγκεκριμένου βιβλίου και το επέλεξε, και όχι η πλοκή.
- Ο James Ellroy δήλωσε πως κρατήθηκε η βασική ακεραιότητα του βιβλίου του, με αιχμή στους τρεις χαρακτήρες. Από τις 8 όμως υποπλοκές που υπήρχαν στο βιβλίο, κρατήθηκαν μόνο οι τρεις.
- Κινηματογραφικό ντεμπούτο για τον επίσης αυστραλό Simon Baker (The Mentalist), που στους τίτλους εμφανίζεται ως Simon Baker Denny.
- Με κόστος 35 εκατομμύρια δολάρια, πέτυχε να εισπράξει 126,2.
- Τον Οκτώβριο του 2020, ο Brian Helgeland επιβεβαίωσε την ύπαρξη ενός επερχόμενου σίκουελ, με πρωταγωνιστές και πάλι τους Crowe και Pearce. Σε αυτό θα έπαιζε και ο πρόωρα χαμένος Chadwick Boseman.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 16/8/2016
Άξιος συγχαρητηρίων ο Κέρτις Χάνσον, αφού είχε την ιδέα να αναπαραστήσει ατόφια τη νουάρ αίσθηση του παρελθόντος, και να πετύχει μια ταινία που θα έμενε κλασική ακόμα κι αν ήταν παραγωγή των 1950. Κι αυτό το πετυχαίνει χωρίς την κλασική αναπαραγωγή μοτίβων από το παρελθόν, αλλά κατασκευάζοντας μια σύγχρονη ταινία με φόντο μια άλλη εποχή.
Σε πρώτο πλάνο, ο δημιουργός φαίνεται να μπερδεύει τη συρραφή σκηνών του και να απλώνει επικίνδυνα το θέμα του και τους χαρακτήρες, με ρίσκο ο θεατής να τον «χάσει». Αντί αυτού, διαφαίνεται ένα δαιδαλώδες αστυνομικό δράμα που συνεπαίρνει τον λάτρη του διαχρονικού σινεμά και της δύσκολης δομής. Το μυθιστόρημα του Τζέιμς Ελρόι είναι πολύ δυνατό για να γίνει αδιόρατο, κι ο Μπράιαν Χέλγκελαντ με τον Χάνσον διατηρούν τη γοητεία του ως προς τη συγγένεια του με μια άλλη εποχιακή κουλτούρα γεμάτη θανατηφόρες ατάκες και μοιραίους χαρακτήρες. Το «μπλέξιμο» όμως στοιχίζει, καθαρά σε σχέση με αυτό που θα μας έδινε, πχ, ένας Τζον Χιούστον.
Ούτε η ταινία, ούτε οι θαυμάσιες ερμηνείες έμειναν απαρατήρητες, και τα 1990 προσθέσανε μία ακόμα περήφανη στιγμή στο ρόστερ τους. Το εντυπωσιακά τραγικό «look» της Κιμ Μπάσιντζερ τής χάρισε το ερμηνευτικό Όσκαρ δεύτερου ρόλου και οι Γκάι Πιρς, Ράσελ Κρόου μπήκαν δυναμικά στο παιχνίδι των σταρ. Προσέξτε τη φωτογραφία του Ντάντε Σπινότι, την καλλιτεχνική διεύθυνση της Ζανίν Όπεγουολ και τη μουσική του Τζέρι Γκόλντσμιθ. Μια παραγωγή με τα όλα της!
Βαθμολογία: