Ο Τεντ Κράμερ είναι ένας πετυχημένος διαφημιστής, που παραμελεί την όμορφη γυναίκα του. Έτσι, ύστερα από επτά χρόνια γάμου, η κυρία Κράμερ αποφασίζει να βρει μόνη της τον δρόμο της, μακριά από την “αδιαφορία” του συζύγου της, αλλά και μακριά από τις σκοτούρες του εξάχρονου γιου τους, Μπίλι, που τον αφήνει υπό την κηδεμονία του πατέρα του. Πλέον, ο Τεντ αναγκάζεται να μοιράσει τον χρόνο του ανάμεσα στις επαγγελματικές του υποχρεώσεις και τη φροντίδα του γιου του. Γίνεται πρότυπο ιδανικού πατέρα, και η ζωή του ξαναβρίσκει τον κανονικό της ρυθμό, μέχρι τη στιγμή που επιστρέφει η γυναίκα του. Επιστρέφει μάλιστα επιθετική, και ζητάει να πάρει αυτή την κηδεμονία του παιδιού, με δικαστική πράξη. Οι δύο πρώην σύζυγοι έρχονται πια αντιμέτωποι στην αίθουσα του δικαστηρίου.
Σκηνοθεσία:
Robert Benton
Κύριοι Ρόλοι:
Dustin Hoffman … Ted Kramer
Meryl Streep … Joanna Kramer
Justin Henry … Billy Kramer
Jane Alexander … Margaret Phelps
Howard Duff … John Shaunessy
George Coe … Jim O’Connor
JoBeth Williams … Phyllis Bernard
Howland Chamberlain … δικαστής Atkins
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Robert Benton
Παραγωγή: Stanley R. Jaffe
Φωτογραφία: Nestor Almendros
Μοντάζ: Gerald B. Greenberg
Σκηνικά: Paul Sylbert
Κοστούμια: Ruth Morley
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Kramer vs. Kramer
- Ελληνικός Τίτλος: Κράμερ Εναντίον Κράμερ
- Εναλλακτικός Τίτλος: Kramer Versus Kramer
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Kramer vs. Kramer του Avery Corman.
Κύριες Διακρίσεις
- Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου αντρικού ρόλου (Dustin Hoffman), δεύτερου γυναικείου ρόλου (Meryl Streep) και διασκευασμένου σεναρίου. Υποψήφιο για δεύτερο αντρικό ρόλο (Justin Henry), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Jane Alexander), φωτογραφία και μοντάζ.
- Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (δράμα), πρώτου αντρικού ρόλου (Dustin Hoffman) σε δράμα, δεύτερου γυναικείου ρόλου (Meryl Streep) και σεναρίου. Υποψήφιο για σκηνοθεσία, δεύτερο αντρικό ρόλο (Justin Henry), δεύτερο γυναικείο ρόλο (Jane Alexander) και νέο σταρ (Justin Henry).
- Υποψήφιο για Bafta καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρώτου αντρικού ρόλου (Dustin Hoffman), πρώτου γυναικείου ρόλου (Meryl Streep), σεναρίου και μοντάζ.
- Καλύτερη ξένη ταινία στα David di Donatello.
Παραλειπόμενα
- Ο Francois Truffaut εξέτασε σοβαρά το ενδεχόμενο να το σκηνοθετήσει, αλλά ήταν πολύ απασχολημένος για να τα καταφέρει. Εκείνος πρότεινε στην παραγωγή τον Robert Benton.
- Ο Dustin Hoffman ήταν σε διαδικασία διαζυγίου, το οποίο ήταν και αρκετά δύσκολο. Μέσω αυτής του της έντασης, πρόσθεσε σημεία διαλόγου και κάποιες ιδιαίτερες σκηνές στον χαρακτήρα του. Ο Benton, μάλιστα, του πρότεινε να μπει και το δικό του όνομα στο σενάριο, αλλά ο Hoffman αρνήθηκε.
- Ο Al Pacino, ο James Caan και ο Jon Voight αρνήθηκαν να γίνουν αυτοί ο Τεντ Κράμερ.
- Η Kate Jackson (πρωταγωνίστρια στη σειρά Οι Άγγελοι του Τσάρλι) ήταν αυτή που της προσφέρθηκε πρώτης ο ρόλος της Τζοάνα, αλλά δεν μπορούσε σε συμμετέχει. Έπειτα, αρνήθηκαν τον ρόλο οι: Faye Dunaway, Jane Fonda, Goldie Hawn, Susan Sarandon και Ali MacGraw.
- Η Meryl Streep είχε αρχικά τον ρόλο της Φίλις, αλλά βρήκε την ευκαιρία να περάσει από οντισιόν για την Τζοάνα. Βρήκε όμως τον ρόλο αντιπαθή, και επέμεινε σε μια πιο “μαλακή” εκδοχή του. Ο Hoffman συμφώνησε, γνωρίζοντας ότι ο θάνατος του αρραβωνιαστικού της, John Cazale, λίγους μήνες πριν, θα της έδινε ώθηση για μια πιο συναισθηματική προσέγγιση. Η μελλοντική σταρ ήταν επίσης έγκυος κατά τα γυρίσματα.
- Η Gail Strickland ήταν η πρώτη που πήρε τον ρόλο της Μάργκαρετ, αλλά επισήμως αποχώρησε λόγω δημιουργικών διαφορών. Η αλήθεια όμως ήταν ότι στο πλάι του Hoffman αισθάνονταν έντονα φοβισμένη, κι αυτό έβγαινε στην ερμηνεία της.
- Οι αναφορές ήθελαν τον Hoffman να παρενοχλεί σεξουαλικά τη Streep, αλλά και να την ωθεί στα άκρα για να πάρει το καλύτερο από αυτήν ερμηνευτικά. Μετά την ταινία, η Streep είχε δηλώσει πως δεν ήθελε να συνεργαστεί ποτέ ξανά μαζί του.
- Η Meryl Streep έγραψε μόνη της τον λόγο του δικαστηρίου, μια και ο Benton δεν ήταν ικανοποιημένος από τον ήδη υπάρχων.
- Ντεμπούτο για τον μικρό Justin Henry αλλά και την JoBeth Williams.
- Το αρχικό μοντάζ ήταν 43 λεπτά μεγαλύτερο από το τελικό.
- Όταν άκουσε ο Justin Henry ότι ήταν υποψήφιος για Όσκαρ, ήταν μόλις 8 χρονών. Έγινε έτσι ο νεότερος που είχε αυτή την τιμή.
- Η Meryl Streep έχασε το κερδισμένο της Όσκαρ, ξεχνώντας το σε μια τουαλέτα…
- Ήταν η πιο εμπορική ταινία του 1979, συγκεντρώνοντας 106,3 εκατομμύρια δολάρια. Το κόστος της ήταν στα 8.
- Το 1995 έγινε ριμέικ στο Μπόλιγουντ.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Για τη μουσική μπάντα προτιμήθηκε κλασική μουσική, με το Concerto in C Major for Mandolin and Strings: 1. Allegro του Antonio Vivaldi να χαρακτηρίζει μουσικά την ταινία.
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 10/6/2013
Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α` ανδρικού και Β` γυναικείου ρόλου για το αριστούργημα του Robert Benton, μία από τις ελάχιστες ταινίες που προσωπικά με γοήτευσε όσο και την Ακαδημία, ένα συνταρακτικά αληθινό οικογενειακό δράμα με κοινωνικές προεκτάσεις, ύμνος στην άσβεστη αγάπη που συνδέει γονείς και παιδιά. Ο Dustin Hoffman προσφέρει μία αφοπλιστικά ειλικρινή ερμηνεία και η σπαρακτική Meryl Streep διαθέτει μία εξίσου δυνατή παρουσία, αληθινά συγκινητική και τρισδιάστατη –πρέπει η ταινία να φτάσει στο τέλος της για να αποφασίσει ο θεατής αν θέλει να την κοιτά με συμπόνια ή… με μισό μάτι! Ειδική μνεία και στην εξαιρετικά πειστική ερμηνεία του οκτάχρονου τότε Justin Henry, του μικρότερου ηλικιακά ηθοποιού που κατόρθωσε ποτέ να φτάσει μέχρι τα Όσκαρ!
Με τόσο εντυπωσιακές ερμηνείες, ακόμα και η πιο επιτηδευμένη σκηνοθεσία θα φάνταζε μεγαλούργημα –εδώ όμως ο Robert Benton μεγαλουργεί στ’ αλήθεια! Αξιοποιώντας στο έπακρο τους ταλαντούχους ηθοποιούς του και χρησιμοποιώντας αρκετές φορές μονοπλάνα (τα οποία κάθε άλλο παρά κουράζουν) καταφέρει να πείσει για το πόσο γήινη είναι η ιστορία που αφηγείται και με το εξαιρετικά τρυφερό και πάντα απολύτως ρεαλιστικό θέμα του καλογραμμένου σεναρίου του, να αγγίξει τον θεατή πολύ βαθιά. Ακόμα και οι διαλογικές σκηνές του δικαστηρίου καθόλου δεν κάνουν την αφήγηση να πλατειάσει, αντιθέτως προσηλώνουν τον θεατή, κρατώντας τον σε αγωνία για το ποιος από το πρώην ζεύγος «Kramer» τελικά θα κερδίσει τον αγώνα της κηδεμονίας του μικρού γιου τους. Το τρυφερό μήνυμα του φιλμ και τα διλήμματά του σχετικά με την παιδική ανατροφή θα ολοκληρωθούν με συγκινητικό τρόπο και έναν αξέχαστο, σπαρακτικό μονόλογο από την Meryl Streep στο φινάλε της ταινίας και η αίσθηση που αυτό θα αφήσει εν συνεχεία είναι αληθινά υπέροχη…
Ευχάριστο και μελαγχολικό, ευαίσθητο και (σκληρά) αληθινό, γλυκό και πικρό ταυτοχρόνως, το «Kramer vs Kramer» θα μιλήσει στην καρδιά σας…
Βαθμολογία: