Ο Μπάτσος του Θηριοτροφείου
- Kindergarten Cop
- 1990
- ΗΠΑ
- Αγγλικά, Ισπανικά
- Αστυνομική, Κωμωδία
Ο Τζον Κιμπλ, ένας σκληροτράχηλος μυστικός αστυνομικός, βρίσκεται στο κατόπι ενός αδίστακτου εμπόρου ναρκωτικών. Μετά από έρευνα, ο Τζον ανακαλύπτει ότι ο μοναδικός τρόπος για να προσεγγίσει τον κακοποιό είναι να προσποιηθεί ότι είναι ο καινούργιος δάσκαλος του νηπιαγωγείου, στο οποίο πηγαίνει ο γιος της ερωμένης του κακού. Το να είσαι νηπιαγωγός, όμως, δεν είναι τόσο εύκολο όσο αρχικά πίστευε.
Σκηνοθεσία:
Ivan Reitman
Κύριοι Ρόλοι:
Arnold Schwarzenegger … ντετέκτιβ John Kimble
Penelope Ann Miller … Joyce Palmieri/Rachel Myatt Crisp
Pamela Reed … ντετέκτιβ Phoebe O’Hara
Linda Hunt … Δις Schlowski
Richard Tyson … Cullen Crisp
Carroll Baker … Eleanor Crisp
Cathy Moriarty … Jillian
Richard Portnow … αστυνόμος Salazar
Miko Hughes … Joseph
Odette Yustman … Rosa
Emily Ann Lloyd … Jennifer
Park Overall … η μητέρα της Samantha
Jayne Brook … η μητέρα του Zach
Angela Bassett … αεροσυνοδός
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Murray Salem, Herschel Weingrod, Timothy Harris
Στόρι: Murray Salem
Παραγωγή: Brian Grazer, Ivan Reitman
Μουσική: Randy Edelman
Φωτογραφία: Michael Chapman
Μοντάζ: Wendy Greene Bricmont, Sheldon Kahn
Σκηνικά: Bruno Rubeo
Κοστούμια: Gloria Gresham
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Kindergarten Cop
- Ελληνικός Τίτλος: Ο Μπάτσος του Θηριοτροφείου
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Παραλειπόμενα
- Ο Bill Murray και ο Patrick Swayze είχαν προσεγγισθεί να παίξουν τον Κιμπλ. Αλλά και το όνομα του Danny DeVito ήταν επί τάπητος, με τον σκηνοθέτη να λέει όχι λόγω του ύψους του.
- Για τους ρόλους των μικρών μαθητών, πέρασαν από οντισιόν περισσότερα από δύο χιλιάδες παιδιά. Ένα από αυτά ήταν κι ο Elijah Wood, που όμως δεν τα είχε καταφέρει.
- Τα Universal Studios είχε προσλάβει καλλιτέχνες από την Αστόρια του Όρεγκον για να φιλοτεχνήσουν κατάλληλα το τοπικό νηπιαγωγείο John Jacob Astor, αλλά και του παρείχαν ολοκαίνουργιο εξοπλισμό. Πολλοί από τους μικρούς μαθητές έλαβαν μέρος ως κομπάρσοι.
- Ο Schwarzenegger ζήτησε προσωπικό χώρο για να γυμνάζεται αλλά και να διατηρεί τα προσωπικά του αντικείμενα. Όταν αυτό δεν κατέστη δυνατό, ο μυώδης σταρ απείλησε με αποχώρηση καταμεσής της παραγωγής. Μέχρι που μια επιχειρηματίας της Αστόρια δάνεισε στην παραγωγή έναν δικό της αχρησιμοποίητο χώρο, και τα γυρίσματα συνεχίστηκαν κανονικά.
- Ενώ η πρώτη σκέψη ήταν να μετατραπεί σε τηλεοπτική σειρά, το 2016 ήρθε ένα σίκουελ-ριμέικ με τον Dolph Lundgren, που κατέληξε όμως στην αγορά του βίντεο.
- Εμπορική επιτυχία. Με μπάτζετ 26 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έβγαλε 202.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 15/2/2015
Όλη η ταινία στηρίζεται σε ένα εύστοχο ανέκδοτο (βασικά, το ίδιο σε παραλλαγές…), όπως έγινε παλαιότερα και με το «Οι Δίδυμοι», όπως ξαναέγινε και με το «Τζούνιορ». Φανταστείτε τον τεράστιο όγκο που λέγεται Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ και στις «παρυφές» του ένα τσούρμο διαβολάκια (το ένα καλύτερα διαλεγμένο από το άλλο). Πέρα όμως από αυτό, η ταινία δεν έχει κωμική έμπνευση και η δράση όχι απλά είναι κοινότοπη, αλλά χαλάει και τη συνολική εικόνα (μανία κι αυτό με το Χόλιγουντ, να θέλει δράση ή δράμα μέσα στην καθαρή κωμωδία…). Ο Άιβαν Ράιτμαν είναι ο δημιουργός και των τριών αναφερόμενων ταινιών, και στις τρεις κάνει το ίδιο λάθος: δεν το ρίχνει στην τρέλα! Η ταινίες ανήκουν στο καθαρά mainstream Χόλιγουντ και σε αυτό δεν χωράνε τέτοιου είδους ιδέες, αφού πάντοτε καταλήγουν αυτοσκοπός και όχι εκκίνηση για κάτι. Μας «ξεγέλασε» θετικά ο Ράιτμαν με τα δύο «Γκόστμπαστερς» (βασικά, κυρίως με το πρώτο), αλλά η συνέχεια της πορείας του παρα-ήταν αποκαρδιωτική.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
