Juno

Η Τζούνο ΜακΓκαφ είναι μια κυνική έφηβη, γεμάτη αυτοπεποίθηση, χιούμορ και μια ξεχωριστή θεωρία για την πραγματικότητα της ζωής της. Μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη θα αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα, και θα την οδηγήσει στην απόφαση να κρατήσει το παιδί και να το δώσει σε ανάδοχους γονείς. Παρέα με τον ιδιόρρυθμο φίλο της, τον υποστηρικτικό της πατέρα και την ευέξαπτη μητριά της, η Τζούνο θα προσεγγίσει ένα συμπαθητικό ζευγάρι που ανυπομονεί να υιοθετήσει το πρώτο του παιδί.

Σκηνοθεσία:

Jason Reitman

Κύριοι Ρόλοι:

Elliot Page … Juno MacGuff

Michael Cera … Paulie Bleeker

Jennifer Garner … Vanessa Loring

Jason Bateman … Mark Loring

Allison Janney … Bren MacGuff

J.K. Simmons … Mac MacGuff

Olivia Thirlby … Leah

Rainn Wilson … Rollo

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Diablo Cody

Παραγωγή: Lianne Halfon, John Malkovich, Mason Novick, Russell Smith

Μουσική: Mateo Messina

Φωτογραφία: Eric Steelberg

Μοντάζ: Dana E. Glauberman

Σκηνικά: Steve Saklad

Κοστούμια: Monique Prudhomme

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

• Αυθεντικός Τίτλος: Juno
• Ελληνικός Τίτλος: Juno

Κύριες Διακρίσεις

• Όσκαρ αυθεντικού σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και πρώτο γυναικείο ρόλο (Elliot Page).
• Υποψήφιο για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ταινίας (κωμωδία/μιούζικαλ), πρώτου γυναικείου ρόλου (Elliot Page) στην ίδια κατηγορία, και σεναρίου.
• Βραβείο Bafta σεναρίου. Υποψήφιο για πρώτο γυναικείο ρόλο (Elliot Page).
• Καλύτερη ταινία στα βραβεία Independent Spirit.

Παραλειπόμενα

• Η Diablo Cody προσεγγίσθηκε από τον παραγωγό Mason Novick, όταν εκείνος είδε το μπλογκ της για τις επαγγελματίες του στριπτίζ, μια δουλειά την οποία είχε κάνει για σύντομο διάστημα. Τη γνώριζε και πιο πριν, από το γεγονός ότι είχε μεσολαβήσει να βγει η αυτοβιογραφία της (Candy Girl: A Year in the Life of an Unlikely Stripper) σε κυκλοφορία. Αλλά έπρεπε πρώτα να γράψει ένα δοκιμαστικό σενάριο, ώστε να το παρουσιάζει στα στούντιο. Αυτό έμελλε να είναι το Juno.
• Η σεναριογράφος βάσισε το στόρι της πάνω σε προσωπικές εμπειρίες από την εποχή του σχολείου, αλλά κι από εμπειρίες κοντινών της προσώπων. Ο χαρακτήρας της Τζούνο ήταν για εκείνη μια προέκταση του εαυτού της.
• Φτάνοντας στα μισά του διαβάσματος του σεναρίου, ο Reitman αισθάνθηκε ότι εάν δεν το αναλάμβανε, θα το μετάνιωνε για όλη του τη ζωή. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι η πρώτη του ταινία (το Thank You for Smoking) δεν είχε ακόμα βγει στις αίθουσες, και ήταν δύσκολο να το διεκδικήσει. Έτσι πέρασαν κι άλλοι υποψήφιοι για τη σκηνοθετική καρέκλα, όπως ο Jon Poll, με τον Reitman να παρατάει ένα δικό του σενάριο όταν του έδωσαν την ευκαιρία να πάρει τη θέση.
• Το αντισυμβατικό ύφος του κειμένου φόβισε το ένα στούντιο μετά το άλλο, μέχρι που η εταιρία του John Malkovich, η Mr. Mudd, το πήρε, αλλά κι αυτή το μοιράστηκε με τη Mandate Pictures.
• Η Ellen Page (που πλέον ονομάζεται Elliot Page) ήταν η πρώτη επιλογή για την Τζούνο, αφού ο Reitman δήλωσε πως διαβάζοντας το σενάριο σκέφτονταν εκείνη.
• Η Jennifer Garner δέχτηκε να συμμετάσχει με λιγότερα χρήματα από τα συνηθισμένα που έπαιρνε, μια και το μπάτζετ ήταν πολύ χαμηλό.
• Το Βανκούβερ πήρε τη θέση της Μινεσότα στα γυρίσματα, με τον σκηνοθέτη να επισημαίνει ότι δεν έγινε για λόγους κόστους, αλλά από επιλογής δικής του.
• Η αρχική σεκάνς γυρίστηκε με την τεχνική του Rotoscoping κινουμένου σχεδίου.
• Η Diablo Cody κερδίζει Όσκαρ με το πρώτο της σενάριο.
• Όταν το 2008 17 μαθήτριες κάτω των 16 ετών έμειναν έγκυες σε γυμνάσιο της Μασαχουσέτης, το περιοδικό Time μίλησε για “Juno Effect”, υποσιτίζοντας ότι κάποιες ταινίες πρόβαλαν ως γκλάμουρ κατάσταση την εφηβική εγκυμοσύνη.
• Τα 6,5 εκατομμύρια δολάρια του κόστους αποσβέστηκαν μέσα στις πρώτες 20 ημέρες από την κυκλοφορία της, με τις 19 από αυτές να βρίσκεται σε καθεστώς περιορισμένης διανομής. Το τελικό ποσό που συγκέντρωσε η ταινία ήταν στα 231,4 εκατομμύρια δολάρια, αποτελώντας φαινόμενο για τον ανεξάρτητο κινηματογράφο.

Μουσικά Παραλειπόμενα

• Μετά από πρόταση της πρωταγωνίστριας, η φολκ τραγουδοποιός Kimya Dawson συμμετείχε στην ταινία με αρκετά της κομμάτια. Αυτά μαζί με μια επιλογή της Page από παλιότερα γκλαμ-ροκ τραγούδια, έφεραν το σάουντρακ στην πρώτη θέση των ΗΠΑ και στη βράβευση στα Grammy.