
Ποτέ Μη Μιλάς σε Ξένους
- Joy Ride
- Παιχνίδια Θανάτου
- 2001
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δράσης, Θρίλερ, Νεανική, Ταινία Δρόμου
- 02 Αυγούστου 2002
Οι καλοκαιρινές διακοπές έφτασαν και ο πρωτοετής φοιτητής Λούις Τόμας ετοιμάζεται να διασχίσει τη χώρα με τ’ αυτοκίνητο του έχοντας για συντροφιά τη Βίνα, το κορίτσι των ονείρων του. Όμως, τα σχέδια το Λούις για το απόλυτο ρομαντικό ταξίδι λοξοδρομούν, όταν σταματά για να προσφέρει βοήθεια στον μονίμως μπλεγμένο μεγαλύτερο αδελφό του. Ο Φάλερ, διαβόητος για τους μπελάδες που προκαλεί, ωθεί τον Λούις να σκαρώσουν μαζί μια κακόγουστη φάρσα, κοροϊδεύοντας μια μοναχική φωνή που φτάνει ως τον ασύρματο τους. Μόνο που η μοναχική φωνή αποδεικνύεται ότι ανήκει σ’ έναν ψυχοπαθή δολοφόνο με μειωμένη αίσθηση του χιούμορ.
Σκηνοθεσία:
John Dahl
Κύριοι Ρόλοι:
Paul Walker … Lewis Thomas
Steve Zahn … Fuller Thomas
Leelee Sobieski … Venna Wilcox
Jessica Bowman … Charlotte Dawson
Ted Levine … Rusty Nail (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Clay Tarver, J.J. Abrams
Παραγωγή: J.J. Abrams, Chris Moore
Μουσική: Marco Beltrami
Φωτογραφία: Jeffrey Jur
Μοντάζ: Eric L. Beason, Scott Chestnut, Todd E. Miller, Glen Scantlebury
Σκηνικά: Robert Pearson
Κοστούμια: Terry Dresbach
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Θετική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Joy Ride
- Ελληνικός Τίτλος: Ποτέ Μη Μιλάς σε Ξένους
- Εναλλακτικός Τίτλος: Joyride
- Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Roadkill [Μεγ. Βρετανία]
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Παιχνίδια Θανάτου [Home Cinema]
- Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Πρωτάρηδες στο Έγκλημα [τηλεόραση]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Ποτέ Μη Μιλάς σε Ξένους 2 (2008)
- Ποτέ Μη Μιλάς σε Ξένους 3: Φονική Διαδρομή (2014)
Παραλειπόμενα
- Ο Eric Stoltz κι ο Eric Roberts πέρασαν από οντισιόν για τον ρόλο του Ράστι Νέιλς, με τον Sylvester Stallone να είναι στα υπόψιν, αλλά ο ρόλος εντέλει δόθηκε στον άγνωστο Matthew Kimbrough (δεν μπήκε καν στα κρέντιτ), με τον Ted Levine να του δανείζει τη φωνή του.
- Ο Tobey Maguire προσπέρασε τον ρόλο του Λούις.
- Η Leelee Sobieski γύρισε δύο ερωτικές σκηνές, μία με κάθε συμπρωταγωνιστή της. Αμφότερες κόπηκαν στο μοντάζ.
- Στη Μεγάλη Βρετανία άλλαξε τίτλο σε Road Kill, μια κι εκεί το Joy Ride δεν σημαίνει ευχάριστο ταξίδι, αλλά κλοπή αυτοκινήτων από νέους για κόντρα με την αστυνομία.
- Στο DVD υπάρχει ένα 29λεπτο εναλλακτικό φινάλε, μαζί με ακόμα τέσσερα μικρότερα.
- Η ταινία δεν έκανε τη μεγάλη διαφορά στα ταμεία, αλλά απέκτησε τη φήμη του cult.
- Ακολούθησαν δύο σίκουελ, αλλά για την αγορά του βίντεο.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 6/2/2007
Παρότι η παραπομπή στο «Ωτοστόπ του Τρόμου» είναι τόσο άμεση που θα μπορούσε να θεωρηθεί επανάληψη, η ταινία του Τζον Νταλ έχει το χάρισμα να σε στριμώχνει στη θέση σου. Είναι ένα νεανικό road-movie, κι ακόμη ένα θρίλερ που αναπαράγει τον φόβο του μέσου Αμερικανού για την επαρχία του. Η απεραντοσύνη του δρόμου δημιουργεί ένα ιδιαίτερο κλίμα απομόνωσης, και όταν το θρίλερ ξεσπάει, σου δίνει την αίσθηση ότι δεν μπορείς να κρυφτείς πουθενά. Η σκηνοθετική γραμμή του Νταλ έχει το ύφος του σκοταδιού μέσα στο φως. Ο Νταλ δεν είναι καθόλου τυχαίος, αφού έχει εξειδικευτεί στα σύγχρονα φιλμ-νουάρ, και γνωρίζει να χειρίζεται την κάμερα. Ικανοποιητικές και «πανικόβλητες» οι παρουσίες των τριών νεαρών ηθοποιών (Στιβ Ζαν, Πολ Γουόκερ, Λιλί Σομπιέσκι), οι οποίοι τότε εδραίωναν την καριέρα τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν οι ιδανικοί για τους χαρακτήρες που ανέλαβαν.
Βαθμολογία: