Τα Σαγόνια του Καρχαρία: Η Εκδίκηση
- Jaws: The Revenge
- Jaws 4
- 1987
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Δραματικό Θρίλερ, Θρίλερ, Περιπέτεια, Τέρατα, Τρόμου
Η Έλεν Μπρόντι, η χήρα σύζυγος του αστυνόμου Μάρτιν Μπρόντι που πάλεψε με τους καρχαρίες, εγκαταλείπει το Άμιτι και πάει στην Καραϊβική να βρει τον γιο της και την οικογένεια του. Πάλι όμως εμφανίζεται ένας λευκός καρχαρίας, και η απορία που μένει είναι αν είναι ο γνωστός.
Σκηνοθεσία:
Joseph Sargent
Κύριοι Ρόλοι:
Lorraine Gary … Ellen Brody
Lance Guest … Michael Brody
Mario Van Peebles … Jake
Karen Young … Carla Brody
Judith Barsi … Thea Brody
Michael Caine … Hoagie Newcombe
Lynn Whitfield … Louisa
Mitchell Anderson … Sean Brody
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael De Guzman
Παραγωγή: Joseph Sargent
Μουσική: Michael Small
Φωτογραφία: John McPherson
Μοντάζ: Michael Brown
Σκηνικά: John J. Lloyd
Κοστούμια: Marla Denise Schlom
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Jaws: The Revenge
- Ελληνικός Τίτλος: Τα Σαγόνια του Καρχαρία: Η Εκδίκηση
- Εναλλακτικός Τίτλος: Jaws 4 [ανεπίσημος]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Τα Σαγόνια του Καρχαρία (1975)
- Τα Σαγόνια του Καρχαρία Νο 2 (1978)
- Τα Σαγόνια του Καρχαρία Νο 3 (1983)
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Jaws του Peter Benchley.
Παραλειπόμενα
- Το τελευταίο αυτό μέρος του franchise αγνοεί τελείως όσα συνέβησαν στο τρίτο μέρος.
- Ενώ για κάθε μία από τις τρεις πρώτες ταινίες χρειάστηκαν δύο χρόνια για να ολοκληρωθεί η παραγωγή, αυτή δεν χρειάστηκε πάνω από 9 μήνες. Ο διευθυντής παραγωγής Frank Baur είχε πει πάνω σε αυτό ότι δεν είχε δει ποτέ στα 35 χρόνια καριέρας του μια ακριβή χολιγουντιανή ταινία να σχεδιάζεται και να ολοκληρώνεται τόσο γρήγορα.
- Το τρίτο κεφάλαιο μπορεί να μην πήρε την έγκριση της κριτικής, αλλά στα ταμεία συνέχισε την καλή παράδοση της σειράς. Έτσι, η Universal Pictures έδωσε το πράσινο φως και για αυτό το σίκουελ, με επιπλέον κέρδος την προώθηση του αντίστοιχου θέματος στο πάρκο των Universal Studios.
- Η Lorraine Gary επιστρέφει στο franchise και μάλιστα στον πρώτο αυτή τη φορά ρόλο. Τύχαινε βέβαια τη συγκεκριμένη περίοδο να είναι σύζυγος του διευθύνων στελέχους του στούντιο, Sidney Sheinberg, αλλά και αποκάλυψη του Joseph Sargent, που εδώ σκηνοθετεί, από το 1974 μέσω τηλεοπτικής σειράς η οποία της είχε δώσει εξαρχής τον ρόλο από το πρώτο μέρος. Με αυτήν όμως την ταινία έκλεισε πρόωρα τη σύντομη ερμηνευτική της καριέρα. Κατά “σύμπτωση”, ούτε ο Joseph Sargent υπέγραψε μέχρι και το 2014 όπου έφυγε από τη ζωή άλλη κινηματογραφική ταινία, αν και αυτός ήταν πλέον ενεργός στη μικρή οθόνη.
- Roy Scheider και Richard Dreyfuss αρνήθηκαν την εδώ συμμετοχή τους, ακόμα κι εν είδει κάμεο.
- Λόγω των γυρισμάτων στις Μπαχάμες, ο Michael Caine δεν μπόρεσε να παραστεί στην τελετή των Όσκαρ, όπου βραβεύτηκε για το Η Χάνα και οι Αδελφές της.
- Ο υπεύθυνος των ειδικών εφέ, ο Henry Millar, είχε παραδεχτεί την έλλειψη σεναρίου, αλλά δήλωνε περήφανος για τους καρχαρίες που έφτιαξε η ομάδα του. Συνολικά κατασκευάστηκαν 7 μοντέλα, με το έβδομο να δημιουργείται απλά για να περάσει καλά η ομάδα. Οι δύο από τους καρχαρίες ήταν σε πλήρη σύνθεση, και αυτοί ήταν 7,6 μέτρα και ζύγιζαν πάνω από έναν τόνο ο καθένας. Μέχρι να χρησιμοποιηθούν, παρέμεναν κρυμμένοι σε άγνωστο σημείο στις Μπαχάμες.
- Οι δοκιμαστικές προβολές ανάγκασαν σε επαναληπτικό γύρισμα για να υπάρξει νέο φινάλε. Η Universal όμως χρησιμοποίησε το νέο φινάλε μόνο στις εκτός ΗΠΑ αγορές και σε όσα αφορούσαν το Home Cinema της Αμερικής (μέχρι και σήμερα), μια κι όπως λένε οι αναφορές, γυρίστηκε αφού έκανε πρώτα πρεμιέρα η ταινία στις ΗΠΑ.
- Μπορεί να θεωρείται από τις χειρότερες ταινίες που βγήκαν ποτέ (δεν ξέφυγε ούτε από τα Χρυσά Βατόμουρα), αλλά το tagline “This time, it’s personal!” έμελλε να μείνει διάσημο.
- Θετικό το πρόσημο στις εισπράξεις (51,9 εκατομμύρια δολάρια έσοδα, με μπάτζετ 23), αλλά ήταν τα χαμηλότερα από την τετραλογία, και έκοψαν τις όποιες σκέψεις για περαιτέρω συνέχεια.