Τέσσερα χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα, στην πόλη του Άμιτι συμβαίνουν κάποια νέα περίεργα ατυχήματα κι εξαφανίσεις στη θάλασσα. Ο αστυνόμος Μπρόντι υποψιάζεται την εμφάνιση ενός ακόμα λευκού καρχαρία, αλλά οι κάτοικοι και οι αρχές δεν θέλουν καν να ακούν κάτι τέτοιο.

Σκηνοθεσία:

Jeannot Szwarc

Κύριοι Ρόλοι:

Roy Scheider … αστυνόμος Martin Brody

Lorraine Gary … Ellen Brody

Murray Hamilton … δήμαρχος Larry Vaughn

Joseph Mascolo … Leonard ‘Len’ Peterson

Jeffrey Kramer … υπαστυνόμος Leonard ‘Lenny’ Hendricks

Collin Wilcox Paxton … Δρ Lureen Elkins

Ann Dusenberry … Tina Wilcox

Mark Gruner … Michael ‘Mike’ Brody

Barry Coe … Tom Andrews

Susan French … Grace Witherspoon

Donna Wilkes … Jackie Peters

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Carl Gottlieb, Howard Sackler

Παραγωγή: David Brown, Richard D. Zanuck

Μουσική: John Williams

Φωτογραφία: Michael C. Butler

Μοντάζ: Steve Potter, Arthur Schmidt, Neil Travis

Σκηνικά: Joe Alves

Κοστούμια: Bill Jobe

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Jaws 2
  • Ελληνικός Τίτλος: Τα Σαγόνια του Καρχαρία Νο 2
  • Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Jaws II

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα (χαρακτήρες): Jaws του Peter Benchley.

Παραλειπόμενα

  • Όπως συνέβη και με την ορίτζιναλ ταινία, η παραγωγή βρέθηκε σε περιπέτειες… Ο αρχικός σκηνοθέτης John D. Hancock αποδείχτηκε λίγος για ταινία με δράση (κι ενώ είχε κάνει ήδη έναν μήνα γυρίσματα) μια και ήθελε πιο “σκοτεινή” την ατμόσφαιρα, και αντικαταστάθηκε. Ο δε Scheider, που εμφανίστηκε εδώ μόνο για να τιμήσει το συμβόλαιο του με τη Universal (κι ενώ είχε αποχωρήσει από τον Ελαφοκυνηγό), δήλωνε συνέχεια ανικανοποίητος, ενώ δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με τον Jeannot Szwarc.
  • Ο Steven Spielberg είχε δηλώσει από νωρίς ότι θεωρούσε πως το να κάνεις σίκουελ τα πάντα ήταν ένα φτηνό κόλπο, και δεν έδωσε καν απάντηση στους παραγωγούς για πιθανή επιστροφή του στη σειρά (αν και αργότερα το ξανασκέφτηκε). Ο παραγωγός David Brown υποστήριξε ότι ο σκηνοθέτης δεν ήθελε σίκουελ, πιστεύοντας ότι είχε κάνει την απόλυτη ταινία με καρχαρία. Από την άλλη, ο Spielberg θυμόταν τις δυσκολίες της παραγωγής που είχαν προκύψει με την ταινία του 1975.
  • Ο σεναριογράφος Howard Sackler είχε αρχικά προτείνει η πλοκή να είχε σχέση με τη βύθιση του USS Indianapolis, κάτι που είχε αναφερθεί στην πρώτη ταινία από τον Κουίντ.
  • Τρεις νέοι καρχαρίες κατασκευάστηκαν για την ταινία, μια κι αυτοί που ήδη υπήρχαν από το 1975 είχαν αρχίσει να σαπίζουν.
  • Τις φωτογραφίες προς δημοσιοποίηση τις ανέλαβε η Susan Ford, κόρη του αμερικανού προέδρου Gerald Ford.
  • Ο Richard Dreyfuss δήλωσε πως δεν ήθελε να συμμετέχει επειδή δεν υπήρχε πια ο Spielberg στο τιμόνι.
  • Με κέρδη 208 εκατομμύρια δολάρια, είχε γίνει το πλέον επικερδές σίκουελ στην ιστορία, μέχρι να το περάσει το δεύτερο Ρόκυ.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 26/1/2016

Μπορεί να το χαρακτηρίζω απλά μέτριο, γιατί αυτό ψυχρά είναι, μακάρι όμως και σήμερα να είχαμε τέτοιες μετριότητες. Δεν έχουμε πλέον Σπίλμπεργκ και είναι ολοφάνερη η διαφορά, παρότι ο Ζανό Σβαρτς διατηρεί τα βασικά πρότυπα της αυθεντικής ταινίας του 1975. Τα διατηρεί βέβαια σε τέτοιον βαθμό, που τα καλά σημεία μοιάζουν με κόπια παρά με νέα έμπνευση. Λείπει πολύ ο Ρίτσαρντ Ντρέιφους, αλλά η ύπαρξη του Ρόι Σνάιντερ κρατάει τα βασικά σημεία που θέλουμε να δούμε, δηλαδή τη δράση. Κάποιες σκηνές είναι αρκετά αξιόλογες, αλλά στο σύνολο επικρατεί το στάνταρ, εν μέρει και η ρουτίνα. Δεν έχει ιδιαίτερα φθαρεί από τον χρόνο, ίσως επειδή το είδος αυτό τρόμου δεν έχει εξαντληθεί στο σινεμά. Το προτείνω για θριλερική διασκέδαση, όχι βασικά επειδή είναι παλιό, αλλά επειδή έχει μια νοσταλγική γοητεία που σήμερα δεν συναντάς εύκολα.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

19 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *