Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων
- Ice Age: Continental Drift
- Ice Age 4
- 2012
- ΗΠΑ
- Αγγλικά
- Κινούμενα Σχέδια, Κωμωδία, Οικογενειακή, Περιπέτεια
- 05 Ιουλίου 2012
Η τελευταία προσπάθεια του Σκρατ να θάψει το βελανίδι του, καταλήγει στο κέντρο της Γης, προκαλώντας σεισμική δραστηριότητα τέτοιου μεγέθους, λες και η Μητέρα Φύση αποφάσισε να ανακαινίσει ολόκληρο τον πλανήτη. Η κίνηση των ηπείρων ωθεί τον Μάνι, τον Σιντ και τον Ντιέγκο στη θάλασσα, χωρίζοντάς τους από την υπόλοιπη παρέα. Ο Μάνι υπόσχεται στην Έλι ότι θα γυρίσει πίσω, αλλά δεν γνωρίζει πώς θα το καταφέρει. Χρησιμοποιώντας το παγόβουνό τους ως προχειροφτιαγμένο καράβι, το τρίο ξεκινά μια επική θαλάσσια περιπέτεια, που θα τους οδηγήσει σε ηρωικές πράξεις, πέρα από κάθε προηγούμενο. Στο μεγάλο αυτό ταξίδι της επιστροφής, έρχονται αντιμέτωποι με εξωτικά θαλάσσια πλάσματα, πειρατές και ανακαλύπτουν έναν νέο κόσμο. Όσο για τον Σκρατ, αυτή τη φορά, κυνηγάει το βελανίδι του σε μέρη που κανένας προϊστορικός σκίουρος δεν έχει βρεθεί ποτέ.
Σκηνοθεσία:
Steve Martino
Michael Thurmeier
Κύριοι Ρόλοι:
Ray Romano … Manny (φωνή)
Queen Latifah … Ellie (φωνή)
John Leguizamo … Sid (φωνή)
Chris Wedge … Scrat (φωνή)
Denis Leary … Diego (φωνή)
Josh Peck … Eddie (φωνή)
Jennifer Lopez … Shira (φωνή)
Seann William Scott … Crash (φωνή)
Alain Chabat … Silas (φωνή)
Nick Frost … Flynn (φωνή)
Simon Pegg … Buckminster ‘Buck’ Wild (φωνή)
Patrick Stewart … Ariscratle (φωνή)
Rebel Wilson … Raz (φωνή)
Peter Dinklage … καπετάνιος Gutt (φωνή)
Nicki Minaj … Steffie (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Michael Berg, Jason Fuchs
Στόρι: Michael Berg, Lori Forte
Παραγωγή: John C. Donkin, Lori Forte
Μουσική: John Powell
Μοντάζ: James Palumbo, David Ian Salter
Σκηνικά: Nash Dunnigan
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Ice Age: Continental Drift
- Ελληνικός Τίτλος: Η Εποχή των Παγετώνων 4: Ο Χορός των Ηπείρων
- Εναλλακτικός Τίτλος: Ice Age 4 [ανεπίσημος]
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Σεναριακή Πηγή
- Στόρι (χαρακτήρες): Η Εποχή των Παγετώνων του Michael J. Wilson.
Παραλειπόμενα
- Τεχνική: Computer-animated (ψηφιακό)
- Η ταινία βγήκε και τρισδιάστατη.
- Πρώτο της σειράς σε κάδρο 2.40:1.
- Το βίντεο-γκέιμ της ταινίας είχε τίτλο Ice Age: Continental Drift – Arctic Games και κυκλοφόρησε για Wii, Nintendo 3DS, Nintendo DS, PlayStation 3 και Xbox 360.
- Αυτό ήταν το πλέον εμπορικό κινούμενο σχέδιο του 2012 (και πέμπτη ταινία στο σύνολο), με έσοδα 879,7 εκατομμύρια δολάρια. Το κόστος ήταν στα 95.
- Και στα ελληνικά, με τις φωνές των: Γιάννης Μπέζος (Μάνι), Πέτρος Φιλιππίδης (Σιντ), Λεωνίδας Κακούρης (Ντιέγκο), Μαίρη Μάρκου (Έλλη), Δημήτρης Μάριζας (Κρας), Βασίλης Μήλιος (Έντι/Φλιν/Μίλτον), Πηνελόπη Σκαλκώτου (Γερμαδίτσα), Αντέλα Μέρμηγκα (η γιαγιά), Γρηγόρης Πατρικαρέας (καπετάν Κοιλιάς), Μαρίνα Τσιγονάκη (Σίρα), Δημήτρης Παπαδάτος (Λούις/Ίθαν), Άγγελος Μπούρας (Σίλας), Κώστας Γεωργίου (Σκουίντ), Χρύσα Διαμαντοπούλου (Γιούνις), Πέτρος Δαμουλής (θείος Φούνγκους/Αριστοσκρατέλης/κ.α.), Πωλίνα Ευαγγέλου, Αλέξανδρος Κομπόγιωργας, Άγγελος Λιάγκος, Λένα Μαραβέα, Άννα Ρεζάν, Ινώ Στεφανή. Σκηνοθετική επιμέλεια/στοίχοι: Πέτρος Δαμουλής. Μετάφραση: Κάτια Πρωτογεροπούλου.
Μουσικά Παραλειπόμενα
- Το τραγούδι της ταινίας είναι το Chasing the Sun, ερμηνευμένο από τους The Wanted. Ακούγεται και το We are (Family) από την Keke Palmer. Παρότι όμως και τα δύο ακούγονται στους τίτλους τέλους, κανένα δεν συμπεριλαμβάνεται στο σάουντρακ.
Κριτικός: Δημήτρης Κωνσταντίνου-Hautecoeur
Έκδοση Κειμένου: 1/7/2012
Δεν χρειάζονται πλέον συστάσεις για τον Σκρατ, τον σκίουρο σήμα κατατεθέν της σειράς, και είναι περιττό να αναφερθεί ότι για τέταρτη συνεχή φορά όχι απλώς κλέβει με χαρακτηριστική ευκολία την παράσταση, αλλά είναι κι όλη η ψυχή της ταινίας. Η τρίτη συνέχεια της «Εποχής των Παγετώνων» δίνει την αίσθηση πως μοναδική της έμπνευση αποτελεί η δίλεπτη εισαγωγική (και ομολογουμένως απολαυστικά ευρηματική) σεκάνς. Όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν με προσπάθεια δημιουργίας μιας ολόκληρης ταινίας γύρω από την σεκάνς αυτή.
Διόλου περίεργο, συνεπώς, το γεγονός πως το φιλμ αναμασά καθ’ όλη τη διάρκειά του ό,τι κλισέ έχετε δει σε παιδικά κινούμενα σχέδια και ειδικά στα προηγούμενα επεισόδια της σειράς. Υπάρχουν δυο-τρεις στιγμές όπου διακρίνεται μια πρόθεση σάτιρας των εν λόγω κλισέ, αλλά πνίγεται τελικά κι αυτή στα παγωμένα νερά της εύκολης, γνωστής λύσης. Το όσο πιο κοινότυπο μπορείτε να φανταστείτε ρομάντζο των δύο έφηβων μαμούθ, δε, εξαντλεί το ενδιαφέρον του σχεδόν από την πρώτη στιγμή –ευτυχώς περιορίζεται σε έναν αρκετά σύντομο κινηματογραφικό χρόνο.
Τουλάχιστον, η ταινία δεν μοιάζει να παίρνει τον εαυτό της πολύ στα σοβαρά και αυτό αποδεικνύεται σωτήριο. Κυριαρχεί ο χαβαλές και το χιούμορ (ακόμα κι αυτό, βέβαια, επαναλαμβάνεται), καθιστώντας έτσι την εκνευριστική της σοβαροφάνεια υποφερτή και την θέασή της, αν και όχι ιδιαίτερα ξεκαρδιστική, διασκεδαστικότατη. Οι μικρές ηλικίες θα την κατευχαριστηθούν, δεν υπάρχει αμφιβολία, αλλά και οι μεγαλύτερες, που μάλλον δε θα βγουν από την αίθουσα μες στον ενθουσιασμό, θα γελάσουν και θα περάσουν μιάμιση ώρα, αν μη τι άλλο, ευχάριστα.
Βαθμολογία: