Ο Τζον Σμιθ, όσο θυμάται τον εαυτό του, βρισκόταν μονίμως με μια βαλίτσα στο χέρι, αναγκασμένος να αλλάζει διαρκώς τόπο διαμονής και ταυτότητα, προκειμένου να ξεφύγει από τους αδίστακτους διώκτες του. Ο Χένρι, ο φύλακας-κηδεμόνας του, ήταν πάντα εκεί για να τον προστατεύει. Όμως, έχοντας εγκατασταθεί σε μια μικρή πόλη του Οχάιο, ο Τζον είναι πλέον αναγκασμένος να έρθει αντιμέτωπος με την αληθινή του φύση. Αποτελώντας, εν αγνοία του, ένα από τα εννέα παιδιά που κάποτε φυγαδεύτηκαν από τον μακρινό πλανήτη Λόριεν και προσγειώθηκαν στη Γη λίγο μετά την καταστροφή του, και που το καθένα τους είναι προικισμένο και με διαφορετική υπερφυσική ικανότητα, πολύ σύντομα θα βρεθεί στο στόχαστρο των Μογκαντόριαν. Με έναν άγραφο νόμο να ορίζει πως οι εναπομείναντες Λόριεν πρέπει να εξολοθρευτούν με μια συγκεκριμένη σειρά, ο Τζον, πληροφορούμενος πως τρεις εξ αυτών έχουν ήδη πέσει θύματα της δολοφονικής μανίας των αποκρουστικών διωκτών τους και πως ο ίδιος είναι ο επόμενος, αποφασίζει να σταθεί για πρώτη φορά στο ύψος των περιστάσεων και να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι στα αποτρόπαια σχέδια των Μογκαντόριαν. Έστω κι αν αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να απομακρυνθεί από τη Σάρα, την κοπέλα που τον έκανε να νιώσει κάποια πρωτόγνωρα, εξαιρετικά έντονα συναισθήματα.

Σκηνοθεσία:

D.J. Caruso

Κύριοι Ρόλοι:

Alex Pettyfer … John Smith

Dianna Agron … Sarah Hart

Teresa Palmer … Νούμερο 6

Timothy Olyphant … Henri

Callan McAuliffe … Sam Goode

Kevin Durand … μογκαντοριανός διοικητής

Jake Abel … Mark James

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Alfred Gough, Miles Millar, Marti Noxon

Παραγωγή: Michael Bay

Μουσική: Trevor Rabin

Φωτογραφία: Guillermo Navarro

Μοντάζ: Vince Filippone, Jim Page

Σκηνικά: Tom Southwell

Κοστούμια: Marie-Sylvie Deveau

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: I Am Number Four
  • Ελληνικός Τίτλος: Είμαι το Νούμερο Τέσσερα

Σεναριακή Πηγή

  • Μυθιστόρημα: I Am Number Four των Jobie Hughes, James Frey.

Παραλειπόμενα

  • Διασκευή του πρώτου βιβλίου της young-adult σειράς Lorien Legacies, υπογεγραμμένης από τους δύο συγγραφείς της με το ψευδώνυμο Pittacus Lore. Πρόκειται συνολικά για μια σειρά 10 βιβλίων.
  • Ο Michael Bay πήγε το βιβλίο στην DreamWorks, και το έδειξε στον Steven Spielberg και τη Stacey Snider. Τότε ξέσπασε πόλεμος για τα δικαιώματα μεταξύ της DreamWorks και του J.J. Abrams, με νικήτρια την πρώτη. Ο Bay, που ευελπιστούσε σε ένα νέο franchise σαν το Twilight, είχε κατά νου παράλληλα με την παραγωγή και να το σκηνοθετήσει. Εντέλει, προσηλώθηκε στο τρίτο Transformers.
  • Ο Sharlto Copley ήταν να παίξει τον Χένρι, αλλά αναγκάστηκε να φύγει λόγω των υποχρεώσεων του με το The A-Team.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 14/3/2011

Να είχα κι ένα και δύο και τρία και τέσσερα μέρη… Μ’ αυτή την ευχή συστήνεται στο κοινό ο επίγονος του Λυκόφωτος, με το οποίο μοιράζεται την ίδια ψυχοσύνθεση. Και πάλι έχουμε τον ιδιαίτερο νεαρό, και πάλι έχουμε την όμορφη «κανονική» κοπέλα και κυρίως τον ίδιο τύπο θεατή που θα το επιλέξει. Αφορά άμεσα το νεανικό κοινό που δεν κάνει κέφι τα πολλά-πολλά νοήματα στην ψυχαγωγία του, κι επιθυμεί κάτι με το οποίο μπορεί να ονειρευτεί, να ενσωματωθεί μέσω της φαντασίας. Από τη μία, βέβαια, λες ότι αυτή η γενιά συνδέεται με τα άστρα περισσότερο από κάθε άλλη, αλλά από την άλλη φοβάμαι πως έχει ξεχάσει να πατάει στέρεα στη Γη…

Για περισσότερο από το μισό φιλμ, υπάρχει ένα βαρετό μοτίβο που θέλει να προσδιορίσει την ταυτότητα της νέας σειράς, και να μας κάνει οικείους τους χαρακτήρες της. Η επιστημονική φαντασία χάνει το ενδιαφέρον της μπροστά στα σχολικά σκιρτήματα, και η επικείμενη απειλή δεν φαντάζει σπουδαία. Αυτό το αλά 1980 στυλ, όμως, δεν προδικάζει τον μεγάλο σαματά που επακολουθεί και κρατάει ως το φινάλε. Αυτός ο σαματάς είναι που κερδίζει το κοινό, που συστήνει, στην ουσία, τη νέα σειρά και που χαρίζει απλόχερα υποσχέσεις για το μέλλον. Μπορεί οι κακοί να μοιάζουν πως έχουν δραπετεύσει από τον Πόλεμο των Άστρων και να μην πείθουν απόλυτα, η δράση όμως εμπεριέχει έντονα το ανθρώπινο στοιχείο, και -χωρίς να είναι- φαντάζει καινή. Η ταινία δεν θα είναι το νέο Λυκόφως, επειδή δεν έχει το ύφος με το οποίο η Hardwicke αλίευσε θαυμαστές, αλλά θα βρει αρκετούς νεαρούς φίλους, από αυτούς που «ζουν» για δυο-τρεις παραγωγές τον χρόνο.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *