Μια μητέρα και η κόρη της μετακομίζουν σε μια νέα κοινότητα, και ανακαλύπτουν ότι δίπλα τους βρίσκεται ένα σπίτι με σκοτεινό παρελθόν. Πριν χρόνια, σε ένα τραγικό περιστατικό, μια ψυχωτική νεαρή κοπέλα δολοφόνησε τους γονείς της. Ενώ οι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι η κοπέλα εξαφανίστηκε μετά τη βάναυση δολοφονία, οι νεοαφιχθείσες γυναίκες δεν αργούν να διαπιστώσουν πως η ιστορία του καταραμένου αυτού σπιτιού δεν έχει κλείσει οριστικά.
Σκηνοθεσία:
Mark Tonderai
Κύριοι Ρόλοι:
Jennifer Lawrence … Elissa Cassidy
Max Thieriot … Ryan Jacobson
Elisabeth Shue … Sarah Cassidy
Gil Bellows … αστυνομικός Bill Weaver
Eva Link … Carrie Anne
Nolan Gerard Funk … Tyler Reynolds
Allie MacDonald … Jillian
Jordan Hayes … Peggy Johns
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: David Loucka
Στόρι: Jonathan Mostow
Παραγωγή: Peter Block, Hal Lieberman, Aaron Ryder
Μουσική: Theo Green
Φωτογραφία: Miroslaw Baszak
Μοντάζ: Steve Mirkovich, Karen Porter
Σκηνικά: Lisa Soper
Κοστούμια: Jennifer Stroud
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: House at the End of the Street
- Ελληνικός Τίτλος: Το Σπίτι στο Τέλος του Δρόμου
Παραλειπόμενα
- Αρχικά είχε ανακοινωθεί το 2003 σε σκηνοθεσία του Jonathan Mostow και σενάριο του Richard Kelly.
- Η ταινία ήταν έτοιμη μέσα στο 2010, αλλά η Relativity Media την κράτησε στο συρτάρι για δύο χρόνια.
- Στο Home Cinema εμφανίστηκε κι ένα unrated-cut, χωρίς όμως μεγάλες διαφορές με το ορίτζιναλ.
- Ο Mark Tonderai σκηνοθέτησε ξανά ταινία το 2020, με ανάλογες αρνητικές κριτικές.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 5/11/2012
Είναι από τις ταινίες που δεν ξεκινάς να τις βλέπεις με εμπάθεια. Δεν σου μυρίζουν κακού είδους θρίλερ, ακόμα κι αν δεν χρειάζεται να αναμένεις την όποια θετική έκπληξη. Και η αλήθεια είναι ότι στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά, διαφαίνεται ένας αέρας μεταφυσικού μυστηρίου που κάνει τη θετική προδιάθεση, θετικότατη επί των παρακάτω. Το μυστήριο όμως δεν ήταν αυτό που απασχόλησε ποτέ την ταινία. Λύνεται σε χρόνο μηδέν και πάμε σε άλλου είδους θρίλερ, του στυλ Το Αντικλείδι, όπου μονάχα η τελική ανατροπή αναταράζει τα νερά. Όμορφα, λέω, ας περιμένουμε. Έλα όμως που για να φτάσει αυτό το παρατεμένο φινάλε, σου έχει βγει πρώτα η ψυχή από μια απόλυτη μελούρα, άνευ οποιασδήποτε θριλερικής σημασίας.
Ήδη έχουν ξεκινήσει τις σεναριακές χοντράδες, τις οποίες θα είχαμε συγχωρήσει αν το φινάλε δεν ήταν τόσο πρόχειρα γραμμένο. Βασικά και ως παράδειγμα, στο επίκεντρο είναι ένα κρυφό δωμάτιο στο υπόγειο, από το οποίο δεν πρέπει επ’ ουδενί να φύγει αυτή που είναι μέσα. Είτε όμως αυτή, είτε η επόμενη που θα μπει, μπαίνουν και βγαίνουν σαν να είναι εθνική οδός! Το σενάριο δεν παρέχει ούτε δράμι σκέψης, έτσι για τα προσχήματα τουλάχιστον. Είχαν μια ιδέα ανατροπής, εύκολα προβλέψιμης για όσους παρακολουθούν θρίλερ τα τελευταία χρόνια, κι από εκεί και πέρα ό,τι πιο εύκολο κάθονταν στην πένα, αυτό ξαμολιέται επί της ταινίας. Μέσα σε ένα συμπαθητικό επιτελείο ηθοποιών, λυπήθηκα υπερβολικά για την παρουσία της Jennifer Lawrence που φαίνεται έτοιμη να παίξει. Η τόσο κακή πάστα του έργου καταντάει την ερμηνεία της εκτός τόπου και χρόνου. Ακόμα χειρότερη, δε, η τελική παραπομπή στο Ψυχώ, αφού μιλάμε πλέον για βλασφημία…
Βαθμολογία: