Ο Γιουσούφ είναι μοναχοπαίδι και ζει με τους γονείς του σε μια απομονωμένη ορεινή περιοχή. Για το νεαρό αγόρι, το γειτονικό δάσος είναι ένα μέρος μυστηρίου και περιπέτειας, όπως το ζει ενώ συνοδεύει τον πατέρα του στη δουλειά καθημερινώς. Ο πατέρας του, ο Γιακούπ, είναι μελισσοκόμος και έχει τοποθετήσει τις ειδικώς κατασκευασμένες κυψέλες του στην κορυφή των πιο ψηλών δέντρων του δάσους. Ο Γιουσούφ και ο Γιακούπ έχουν μια πολύ δυνατή σχέση, μοιράζονται τα ίδια όνειρα και έχουν τα δικά τους μυστικά. Από την άλλη μεριά, στο σχολείο ο Γιουσούφ έχει μια πολύ δυσάρεστη σχέση με τους συμμαθητές του, λόγω της δυσλεξίας που τον κάνει να ντρέπεται την ώρα των μαθημάτων. Κι ενώ οι ανησυχίες του για τα μαθήματα εξακολουθούν, ο πατέρας του πρέπει να ταξιδέψει σε ένα μακρινό δάσος για μια ριψοκίνδυνη αποστολή. Με τους οικονομικούς πόρους της οικογένειας να λιγοστεύουν εξαιτίας της ολοένα και πιο συχνής φυγής των μελισσών, ο Γιακούπ δεν έχει άλλη λύση από το να μεταφέρει τις κυψέλες του σε άλλη ορεινή περιοχή. Όμως οι μέρες περνούν και αυτό ανησυχεί τόσο τον Γιουσούφ όσο και τη μητέρα του. Η απόφαση του νεαρού αγοριού να αναζητήσει τον πατέρα του, θα τον οδηγήσει σε μονοπάτια που έως τότε δεν είχε ποτέ περπατήσει.
Σκηνοθεσία:
Semih Kaplanoglu
Κύριοι Ρόλοι:
Bora Altas … Yusuf
Erdal Besikcioglu … Yakup
Tulin Ozen … Zehra
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Semih Kaplanoglu, Orcun Koksal
Παραγωγή: Semih Kaplanoglu
Φωτογραφία: Baris Ozbicer
Μοντάζ: Ayhan Ergursel, Suzan Hande Guneri, Semih Kaplanoglu
Σκηνικά: Naz Erayda
Κοστούμια: Ozge Ozturk
Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Bal
Ελληνικός Τίτλος: Μέλι
Διεθνής Τίτλος: Honey
Διεθνής Εναλλακτικός Τίτλος: Bal (Honey)
Άμεσοι Σύνδεσμοι
Αυγό (2007)
Γάλα (2008)
Κύριες Διακρίσεις
- Χρυσή Άρκτος και βραβείο οικουμενικής επιτροπής στο φεστιβάλ Βερολίνου.
- Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, σκηνοθεσία και φωτογραφία στα Ευρωπαϊκά Βραβεία.
- Επίσημη πρόταση της Τουρκίας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ.
Παραλειπόμενα
- Κλείνει την Τριλογία του Γιουσούφ, μετά το Αυγό και το Γάλα. Καθένα από τα τρία έκανε πρεμιέρα και σε διαφορετικό φεστιβάλ. Το Αυγό στις Κάνες, το Γάλα στη Βενετία και το Μέλι στο Βερολίνο, όπου έγινε η τρίτη τουρκική ταινία που κέρδισε την ανώτερη τιμή.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 15/10/2010
Η ταινία που απέσπασε τη φετινή Χρυσή Άρκτο με έφερε προ ευθύνης. Να πιστέψω τη βράβευση της ή τα μάτια μου; Κι επειδή η ευθύνη θα βαρύνει κι εσάς που θα την επιλέξετε, προτίμησα αυτό που πράττω πάντα. 103 ατελείωτα λεπτά στα οποία πρέπει να έχεις εφοδιαστεί με εξαιρετική διάθεση για να μπορέσεις να αδράξεις τα θετικά στοιχεία της ταινίας. Και θετικά στοιχεία υπάρχουν, αλλά δεν δικαιολογούν ένα σινεμά για ελάχιστους, ένα σινεμά που κουράζει, ένα σινεμά με ελάχιστη ουσία κι αποκόμιση εμπειρίας.
Αν μπορείτε να το φανταστείτε, πρόκειται για ένα «reality κουλτούρας». Μια απαλή μεν, ανεπαρκή δε πλοκή που καταλήγει εκεί που σε έχει προϊδεάσει από την πρώτη σκηνή, κι ενδιάμεσα μοιάζει με όψεις μιας καθημερινότητας. Ιδιαίτερης βέβαια καθημερινότητας, εμπλουτισμένης από το λυρικό στοιχείο, αλλά η έλλειψη συμβολισμών, ξεχωριστής κινηματογράφησης και η μνήμη από ταινίες που διαχειρίστηκαν πολύ καλύτερα το ίδιο ακριβώς θέμα μειώνουν τις αντοχές. Είναι ενδιαφέρον, αλλά θα ήμουν επίορκος απέναντι σας αν πίεζα τον εαυτό μου να το αναγνωρίσει ως κάτι παραπάνω.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
