Ο Φιλ Μπρόκερ, ένας πρώην αστυνομικός της αμερικανικής δίωξης ναρκωτικών, μετακομίζει σε μια ήσυχη πόλη, για να κάνει μια καινούρια αρχή με τη μικρή του κόρη, τη Μάντι. Εκεί όμως θα βρεθεί αντιμέτωπος με έναν επικίνδυνο έμπορο ναρκωτικών, και αναπόφευκτα πλέον θα πρέπει να αναλάβει την επιβολή της τάξης.
Σκηνοθεσία:
Gary Fleder
Κύριοι Ρόλοι:
Jason Statham … Phil Broker
James Franco … Morgan ‘Gator’ Bodine
Izabela Vidovic … Maddy Broker
Winona Ryder … Sheryl Marie Mott
Marcus Hester … Jimmy Klum
Kate Bosworth … Cassie Bodine Klum
Linds Edwards … Joe ‘JoJo’ Turrie
Chuck Zito … Danny ‘T’ Turrie
Frank Grillo … Cyrus Hanks
Clancy Brown … σερίφης Keith Rodrigue
Rachelle Lefevre … Susan Hetch
Stuart Greer … Lewis
Christa Campbell … Lydia
Omar Benson Miller … Teedo
Pruitt Taylor Vince … Werks
Lance E. Nichols … πράκτορας
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Sylvester Stallone
Παραγωγή: Sylvester Stallone, Kevin King Templeton, John Thompson, Les Weldon
Μουσική: Mark Isham
Φωτογραφία: Theo van de Sande
Μοντάζ: Padraic McKinley
Σκηνικά: Greg Berry
Κοστούμια: Kelli Jones
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Homefront
- Ελληνικός Τίτλος: Απρόσκλητος Επισκέπτης
Σεναριακή Πηγή
- Μυθιστόρημα: Homefront του Chuck Logan.
Παραλειπόμενα
- Το σενάριο ήταν παλιό σχέδιο του Sylvester Stallone, γραμμένο πολλά χρόνια πριν. Είχε σκοπό να πρωταγωνιστήσει και να το ενσωματώσει στη σειρά Ράμπο, αλλά τον πήραν τα χρόνια, μέχρι που του φάνηκε ιδανικό για τον Jason Statham, ο οποίος και είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον.
- Μοναδική ταινία στην οποία συμμετέχει ο Sylvester Stallone, και δεν βρίσκεται στο καστ της.
- Ο Dolph Lundgren είχε επιδείξει ενδιαφέρον για να πρωταγωνιστήσει. Ως υποψήφιος για τον κύριο ρόλο είχε περάσει και ο Mickey Rourke.
- Ο James Franco όχι μόνο υιοθέτησε τη γάτα που είχε στην ταινία, αλλά και την αντικαταστάτρια της.
- Με κόστος 22 εκατομμύρια δολάρια, το φιλμ έβγαλε από τα ταμεία 51,7.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 2/12/2013
Το θεωρώ κρίμα που μία στο τόσο αποδεικνύεται ότι ο Jason Statham μπορεί να στηρίξει έναν φυσιολογικό χαρακτήρα, και δεν χρειάζεται να παίζει τόσο συχνά τη μηχανή ξύλου. Έχουμε ένα ρετρό σενάριο από τον Sylvester Stallone, σε αρκετά σημεία του συμμαζεμένο, αν και δύσκολα το φαντάζομαι ως μυθιστόρημα, αφού ως ένα τέτοιο προϋπήρχε. Είναι αλήθεια πως με ελάχιστη φαντασία το τοποθετείς κάπου στα 1980-90, και πάλι με κάποιον macho-ήρωα που επιλέγει να κάνει το ποιοτικό «αγροτικό» του (κάτι σαν το Χωρίς Διέξοδο με τον Jean-Claude Van Damme). Έχει αρκετούτσικα κλισέ, έχει επιτήδευση, αλλά έχει και μια ζεστασιά που το διαχωρίζει από τη φουριόζα σύγχρονη παραγωγή. Ίσως για όλα αυτά ευθύνεται η σωστή χημεία ανάμεσα σε πατέρα και κόρη, που αν δεν λειτουργούσε, θα είχαμε συναισθηματικό ναυάγιο.
Ο Gary Fleder όμως είναι ένας σκηνοθέτης χωρίς προσωπική σφραγίδα. Μοιάζει περισσότερο ως ορθός διεκπεραιωτής σεναρίων, είτε αυτά είναι δραματικά, είτε με δράση, είτε, το αγαπημένο, μια μίξη κι από τα δύο. Έτσι κι εδώ, διαχειρίζεται σωστά τον -ας τον πούμε- οικογενειακό χαρακτήρα του φιλμ, αλλά όταν αρχίζει η πλοκή να μπαίνει μπρος, η ατμόσφαιρα χάνεται και απλά βαίνουμε προς ένα ντέζα-βου από χιλιάδες ομοειδείς ταινίες. Δηλαδή, εκεί που χρειάζονταν μυαλό να κυλίσει κάτι που ήταν ίσιο, εισχωρούν επιταγές εμπορικού σινεμά, αν και ειλικρινά πιστεύω ότι θα ήταν περισσότερο πετυχημένο ακόμα κι εμπορικά αν η δράση συνέχιζε να είναι μυαλωμένη. Μια άλλη παρατήρηση είναι ότι ο Statham παίζει τον Stallone ως φιζίκ ήρωα, αλλά ευτυχώς δεν είναι ο Stallone. Παραείναι κλισέ η εικόνα του προσγειωμένου λαϊκού ήρωα, που έχει παρά ταύτα αφανίσει το μισό Βιετνάμ, μπροστά στην ακόμα αξιοπρεπή περσόνα που διατηρεί ο λονδρέζος ηθοποιός.
Κακό, λοιπόν, δεν είναι σε καμία περίπτωση, αυτό που του ταιριάζει είναι ο όρος ενδιαφέρον. Μάλιστα, αν είστε και φίλοι της macho-δράσης, δεν θα ενοχληθείτε ούτε όταν η ταινία εξοκείλει για χάρη αυτής. Λίγο πιο φιλότιμα να έπαιζε κι ο James Franco, και θα ήμασταν ακόμα πιο όρθιοι.
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
