Βρισκόμαστε σε ένα υψηλών προδιαγραφών εργαστήριο, στο οποίο μια ομάδα επιστημόνων δουλεύει πάνω σε ένα μάλλον φιλόδοξο σχέδιο: τη δημιουργία μιας ουσίας που κάνει όλους τους ζώντες οργανισμούς αόρατους! Μετά την ανακάλυψη της ουσίας, απομένει το πιο δύσκολο κομμάτι της έρευνας: η επαναφορά των πειραματόζωων σε ορατή κατάσταση. Αρχικά το εγχείρημα αυτό πραγματοποιείται σε έναν από τους πιθήκους που είναι ήδη αόρατοι, και στέφεται υπό απόλυτη επιτυχία. Όταν όμως για το πείραμα σε άνθρωπο προσφέρεται εθελοντής ο επικεφαλής της έρευνας Σεμπάστιαν Κέιν, η επαναφορά δεν πετυχαίνει, κι έτσι ο Κέιν μένει αόρατος για πολύ περισσότερο χρόνο από τον προγραμματισμένο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να επηρεαστεί ο εγκέφαλός του και να αρχίσει να δείχνει σημάδια βίαιης συμπεριφοράς. Και αυτά είναι μόνο η αρχή…

Σκηνοθεσία:

Paul Verhoeven

Κύριοι Ρόλοι:

Kevin Bacon … Sebastian Caine

Elisabeth Shue … Linda McKay

Josh Brolin … Matthew ‘Matt’ Kensington

Kim Dickens … Sarah Kennedy

Greg Grunberg … Carter Abbey

Joey Slotnick … Frank Chase

Mary Randle … Janice Walton

William Devane … Howard Kramer

Rhona Mitra … η γειτόνισσα του Sebastian

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Andrew W. Marlowe

Στόρι: Gary Scott Thompson, Andrew W. Marlowe

Παραγωγή: Alan Marshall, Douglas Wick

Μουσική: Jerry Goldsmith

Φωτογραφία: Jost Vacano

Μοντάζ: Mark Goldblatt

Σκηνικά: Allan Cameron

Κοστούμια: Ellen Mirojnick

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Αρνητική.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Hollow Man
  • Ελληνικός Τίτλος: Αόρατο Άγγιγμα

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Κύριες Διακρίσεις

  • Υποψήφιο για Όσκαρ ειδικών εφέ.
  • Βραβείο κοινού στο φεστιβάλ του Λοκάρνο.

Παραλειπόμενα

  • Εμπνευσμένο από τον Αόρατο Άνθρωπο του H.G. Wells, με την πλοκή όμως να μην έχει άλλον σύνδεσμο από τον προφανή.
  • 50 εκατομμύρια δολάρια από τον προϋπολογισμό των 95 πήγαν μόνο στα ειδικά εφέ. 560 λήψεις ειδικών εφέ υπάρχουν μέσα στην ταινία.
  • Η τελική σκηνή γυρίστηκε με 14 κάμερες που έπιαναν κάθε γωνία.
  • Για 7 εβδομάδες η παραγωγή έκανε παύση επειδή η Elisabeth Shue τραυματίστηκε σοβαρά στον αχίλλειο τέμνοντα. Σε κάποιο σημείο, οι παραγωγοί σκέφτηκαν ακόμα και την αντικατάσταση της.
  • Μία από τις λίγες ταινίες που επιτράπηκε η απευθείας λήψη στο κτήριο του Πενταγώνου. Η άδεια αυτή προξένησε έκπληξη στον Verhoeven, μια και υπήρχαν διαψευσμένες εικασίες ότι η αμερικανική κυβέρνηση διεξήγαγε πειράματα παρόμοια με της ταινίας.
  • Στο Home Cinema βγήκε ένα director’s cut, με μοντάζ αυτή τη φορά του Ron Vignone. Διαρκεί 119 λεπτά.
  • Παρότι είχε αρνητικές κριτικές, η ταινία έβγαλε από τα ταμεία 190,2 εκατομμύρια δολάρια.
  • Το 2006 βγήκε ένα σίκουελ, αλλά αφορούσε μια απευθείας για το DVD κυκλοφορία. Κανένας από το καστ ή το επιτελείο δεν είναι κοινός ανάμεσα στις δύο ταινίες, εκτός από τον Gary Scott Thompson που έγραψε εκ νέου το στόρι.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 6/1/2009

Περισσότερο ένα κοινότυπο θρίλερ παρά ανανέωση του γνωστού μύθου (ή και της κλασικής ταινίας του 1933), από τον παραπαίοντα Πολ Βερχόφεν. Το ερωτικό στοιχείο, που στοιχειώνει ανέκαθεν τον ολλανδό σκηνοθέτη, εξαϋλώνεται μπροστά στις καθορισμένες επιταγές του εμπορικού σινεμά (παρότι από αυτό θα έβγαινε ένα «μοντέρνο» ζουμί που ήταν λογικό να λείπει από τις παλιές εκδοχές), φαντάζοντας ακόμα και αστείο, ενώ η στροφή της ταινίας προς το τέλος σε θρίλερ τρόμου υποβιβάζει παρά εντείνει την όποια αγωνία. Πολύ καλή δουλειά στο μακιγιάζ και ο συνδυασμός του με τα ειδικά εφέ, τα οποία ήταν άξια υποψήφια για Όσκαρ. Η ταινία ανυψώνεται στις σκηνές της μεταμόρφωσης από ορατό σε αόρατο, αλλά εκεί εξαντλείται. Ο Κέβιν Μπέικον μοιάζει να πιστεύει στον ρόλο του (χωρίς όμως να πετυχαίνει ερμηνεία), αλλά η Ελίζαμπεθ Σου μάλλον έχει τον νου της αλλού. Δεν είναι ότι δεν θα αναγνωρίσετε τον Βερχόφεν πουθενά, αλλά είναι τόσο «ιλουστραρισμένος» που αδικεί τον εαυτό του.

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

16 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *