Αιώνες πριν, ένας βασανισμένος ημίθεος περπατούσε στη γη. Ο Ηρακλής ήταν ο πανίσχυρος γιος του βασιλιά των θεών, Δία, κι αυτό του πρόσφερε βάσανα στη ζωή του. Μετά από δώδεκα άθλους και τον χαμό της οικογένειας του, ο Ηρακλής γύρισε την πλάτη στους θεούς κι αφοσιώθηκε στη μάχη. Μέσα στα χρόνια, μοιράστηκε τη συντροφικότητα έξι φίλων, όλοι τους με το κοινό γνώρισμα της αγάπης προς τον πόλεμο και την παρουσία του θανάτου. Αυτοί οι πέντε άντρες και η μία γυναίκα ποτέ δεν ρώτησαν το πότε θα πάνε στη μάχη κι εναντίον ποιου, απλά το πόσο θα πληρωθούν. Μέχρι που ο βασιλιάς της Θράκης τους προσλαμβάνει να εκπαιδεύσουν τον στρατό του ώστε να γίνει ο ισχυρότερος όλων. Τώρα, ήρθε η ώρα για τους έξι να ανοίξουν τα μάτια τους και να δουν ότι βοηθούν ένα στρατό που πρόκειται να γίνει αιμοδιψής κι αδίστακτος.
Σκηνοθεσία:
Brett Ratner
Κύριοι Ρόλοι:
Dwayne Johnson … Ηρακλής
Ian McShane … Αμφιάραος
Rufus Sewell … Αυτόλυκος
Ingrid Bolso Berdal … Αταλάντη
Aksel Hennie … Τυδεύς
John Hurt … βασιλιάς Κότυς
Reece Ritchie … Ιόλαος
Joseph Fiennes … βασιλιάς Ευρυσθέας
Tobias Santelmann … Ρήσος
Peter Mullan … Σιτάλκης
Rebecca Ferguson … Εργενία
Isaac Andrews … Αρίων
Joe Anderson … Φινέας
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Ryan J. Condal, Evan Spiliotopoulos
Παραγωγή: Beau Flynn, Barry Levine, Brett Ratner
Μουσική: Fernando Velazquez
Φωτογραφία: Dante Spinotti
Μοντάζ: Mark Helfrich, Julia Wong
Σκηνικά: Jean-Vincent Puzos
Κοστούμια: Jany Temime
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Hercules
- Ελληνικός Τίτλος: Ηρακλής
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Οι Άθλοι του Ηρακλέους (1958)
- Ηρακλής (1983)
- Ηρακλής: Πέρα από τον Μύθο (1997)
- Ηρακλής: Η Αρχή του Θρύλου (2014)
Σεναριακή Πηγή
- Κόμικ: Hercules: The Thracian Wars του Steve Moore.
Παραλειπόμενα
- Βασισμένο στους χαρακτήρες του κόμικ της Radical Comics, όπου βγήκε σε δύο αυτόνομες σειρές: το The Thracian Wars και το The Knives of Kush.
- Στις αρχές, ψιθυρίζονταν πως θα το σκηνοθετούσε ο Robert Rodriguez.
- Για να προετοιμαστεί για τον ρόλο, ο Johnson πέρασε τους 6 μήνες γυρισμάτων στη Βουδαπέστη κλειδωμένος στον εαυτό του, κι ενώ προηγήθηκαν άλλοι 8 μήνες σκληρής προπόνησης. Στόχος του ήταν να “εξαφανιστεί”, όπως δήλωσε, μέσα στον χαρακτήρα.
- Σύμφωνα με λεγόμενα του συγγραφέα Alan Moore, πριν φύγει από τη ζωή ο φίλος του, Steve Moore, συγγραφέας του κόμικ, εξέφρασε την επιθυμία να μη συνδέεται το όνομα του με αυτή τη διασκευή.
- Βγήκε μέσα στην ίδια χρονιά με ακόμα μία μεγάλη χολιγουντιανή παραγωγή με επίκεντρο τον Ηρακλή, το Ηρακλής: Η Αρχή του Θρύλου. Αντίθετα όμως με εκείνη συνάντησε μια επιτυχία στα ταμεία (244,8 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις, έναντι μπάτζετ των 100), και κυρίως δεν απαξιώθηκε ολότελα από την κριτική.
- Το extended-cut περιέχει 3 επιπλέον λεπτά διάρκειας.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 26/7/2018
Όσο μέτριο κι αν είναι, σαν τα χάλια του άλλου Ηρακλή της ίδιας χρονιάς, εντάξει δεν είναι. Στην παρούσα εκδοχή, όμως, έχουμε ένα «αλλουνού παπά ευαγγέλιο». Σύμφωνα με μια γενική μόδα απομυθοποίησης των μύθων, το έργο βάλλεται να μας παρουσιάσει έναν ρεαλιστικό Ηρακλή, που θα μπορούσε δηλαδή να υπήρξε κάποτε, κι απλά με τα χρόνια τα κατορθώματα του μεταφέρθηκαν υπό μυθική μορφή με άφθονη δόση φαντασίας. Από τη μία, αυτό δεν είναι φυσικά κάτι το άτοπο, απλά μας στερεί μια εξτρά δόση φαντασίας μέσα από την ταινία, που προσωπικά, βλέποντας οπτικοποίηση μυθολογίας, την είχα ανάγκη για χάρη του θεάματος. Αλλά έλα μου που ο ίδιος ο Ηρακλής εντός του έργου μοιάζει να γνωρίζει το μέλλον, δηλαδή επικεντρώνεται στο ότι σημασία έχει ο ρεαλισμός και όχι ο μύθος, λες και γνωρίζει αν μετά από μερικούς αιώνες θα τον θυμάται κανείς. Κάτι παρόμοιο με την «Τροία» του 2004, δηλαδή, που ο Αχιλλέας επικαλούνταν μια ολόκληρη αιωνιότητα (λες και η αιωνιότητα σταματάει στα σύνορα της ανθρωπότητας)! Αυτό που δεν έχει κατά νου το σενάριο, είναι πως είναι ακαθόριστο το αν καν υπήρξε Ηρακλής, ή αν έχει καμία σημασία αν υπήρξε, αφού ο μύθος είναι αυτός που τον έκανε εντέλει αθάνατο, και πέρασε τα μηνύματα του. Φοβάμαι πως γενικά την όλη αυτή αντίληψη, όταν δεν γίνεται για επιστημονικούς λόγους από εμπειρογνώμονες αρχαιολόγους-ιστορικούς, τη θεωρώ κομμάτι αφέλεια…
Ας πάρουμε, όμως, το φιλμ και πέρα αυτού. Ο Dwayne Johnson, όπως αναμένονταν άλλωστε, είναι ο ιδανικός Ηρακλής. Μακάρι να αποτυπώνονταν και επακριβώς το μυθολογικό μας κείμενο, και κάτι μου λέει πως με την όψη του θα είχαμε έναν ακόμα πιο θαυμάσιο ημίθεο. Και οι σκηνές δράσης μια χαρά, αν και δεν παραπέμπουν σε χρόνους ακαθόριστους και σε εποχές που λογικά δεν υπήρχε ούτε η συγκεκριμένη τεχνολογία όπλων. Περισσότερο σε κάτι σαν εξελιγμένους Μυκηναϊκούς Χρόνους παραπέμπουν. Κατά τα υπόλοιπα, όμως, έχουμε ένα ακόμα blockbuster που βαράει άσφαιρα, και τρως τα νύχια σου μέχρι την επόμενη σκηνή δράσης. Ούτε σπουδαίοι χαρακτήρες πουθενά, ούτε μαγεία, ούτε όμως και αίσθηση μεγαλείου υπερπαραγωγής.
Υπάρχει κάποια κατάρα στο Χόλιγουντ περί των δανείων του από τη μυθολογία μας, ή απλά τυχαίνει να μην έχουμε ακόμα χτυπήσει διάνα; Γιατί προσωπικά δεν θα ονόμαζα «κατάρα» το ότι προτιμούν να αλλοιώνουν σε τραγικό βαθμό ιστορίες που από μόνες τους ως είναι έχουν ταξιδέψει τους αιώνες, μαγεύοντας όλους όσους έχουν ασχοληθεί μαζί τους. Θα το έκαναν αυτό αν είχαν δικούς του μύθους τέτοιου βεληνεκούς, ή εκεί θα είχαμε σεβασμό στην αληθινή αθανασία;
Βαθμολογία:
Γκαλερι φωτογραφιων
