Δικός της (2013)

ΣΥΝΟΨΗ

Σε ένα όχι τόσο μακρινό μέλλον στο Λος Άντζελες, ζει ο Θέοντορ Τουόμπλι, ένας μοναχικός κι ιδιαίτερος άνδρας που βγάζει τα προς το ζην γράφοντας προσωπικά γράμματα για λογαριασμό άλλων. Μόνος μετά από μια μακρόχρονη σχέση, αποφασίζει να αγοράσει ένα προηγμένο λειτουργικό σύστημα, το οποίο υπόσχεται ότι ανταποκρίνεται στις προσωπικές ανάγκες κάθε χρήστη καθώς αποτελεί μια διαισθητική και μοναδική οντότητα από μόνη της. Ενεργοποιώντας το, γνωρίζει τη «Σαμάνθα», μια χαρούμενη γυναικεία φωνή που αποδεικνύεται διορατική, ευαίσθητη αλλά κι εξαιρετικά αστεία. Όταν όμως οι ανάγκες και οι επιθυμίες της μεγαλώνουν, σε συνδυασμό με τις δικές του, η φιλία τους βαθαίνει και μια ασυνήθιστα ρομαντική διάθεση αναπτύσσεται μεταξύ τους.

Σκηνοθεσία:

Spike Jonze

Κύριοι Ρόλοι:

Joaquin Phoenix … Theodore Twombly

Scarlett Johansson … Samantha (φωνή)

Amy Adams … Amy

Rooney Mara … Catherine Klausen

Matt Letscher … Charles

Olivia Wilde … τυφλό ραντεβού

Chris Pratt … Paul

Portia Doubleday … Isabella

Soko … Isabella (φωνή)

Brian Cox … Alan Watts (φωνή)

Spike Jonze … Alien Child (φωνή)

Kristen Wiig … SexyKitten (φωνή)

Bill Hader … φίλος στο chat (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Spike Jonze

Παραγωγή: Megan Ellison, Spike Jonze, Vincent Landay

Μουσική: Arcade Fire

Φωτογραφία: Hoyte Van Hoytema

Μοντάζ: Jeff Buchanan, Eric Zumbrunnen

Σκηνικά: K.K. Barrett

Κοστούμια: Casey Storm

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Πολύ θετική.

Τίτλοι

Αυθεντικός Τίτλος: Her
Ελληνικός Τίτλος: Δικός της

Κύριες Διακρίσεις

Όσκαρ αυθεντικού σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία, μουσική, σκηνικά και τραγούδι (The Moon Song).
Χρυσή Σφαίρα σεναρίου. Υποψήφιο για καλύτερη ταινία στην κατηγορία κωμωδία/μιούζικαλ και πρώτο αντρικό ρόλο (Joaquin Phoenix) στην ίδια κατηγορία.

Παραλειπόμενα

Ο Jonze, στο πρώτο σόλο του σενάριο, εμπνεύστηκε την ιστορία από τις αρχές των ’00, όταν έμαθε μέσω άρθρου για ένα site που επέτρεπε την αυτόματη ανταλλαγή μηνυμάτων, μέσω ενός προγράμματος τεχνητής νοημοσύνης. Η ιδέα αυτή του επανήλθε μετά τη δημιουργία του μικρού μήκους I’m Here (2010), που πραγματώνονταν παρόμοιο θέμα.
Στο σενάριο ο δημιουργός ενσωμάτωσε αυτοβιογραφικά στοιχεία από τον χωρισμό του προ δεκαετίας με τη Sofia Coppola.
Η Samantha Morton είχε τη φωνή της Σαμάνθα, αλλά στο post-production έγινε η αλλαγή με τη Johansson. Κι όμως η Morton είχε ολοκληρώσει τη δουλειά της, με τον σκηνοθέτη να διαγνώνει κατά το μοντάζ ότι δεν ήταν η κατάλληλη φωνή. Με τον ερχομό της Johansson προστέθηκε κι επιπλέον υλικό.
Αρχική Κάθριν ήταν η Carey Mulligan, αλλά αποχώρησε.
Ο Hoyte Van Hoytema ήρθε στη θέση του Lance Acord (ο μόνιμος του Jonze, που όμως δεν ήταν διαθέσιμος), και αυτός άντλησε έμπνευση από τον γιαπωνέζο φωτογράφο Rinko Kawauchi.
Ο Steven Soderbergh παρενέβη στο στάδιο του μοντάζ, όταν το φιλμ κόπηκε αρχικά στα 150 λεπτά και έπρεπε να μειωθεί δραστικά. Εκείνος το κατέβασε στα 90, βοηθώντας στη συνέχεια τον Jonze να το φέρει στην τελική του μορφή. Από αυτά που έφυγαν, χάθηκε η συμμετοχή του Chris Cooper.
Ο David OReilly ήταν υπεύθυνος για τα μυθοπλαστικά βίντεο-γκέιμ που βλέπουμε, κάτι που τον βοήθησε μελλοντικά να δημιουργήσει το Mountain, ένα αληθινό βίντεο-γκέιμ.

Μουσικά Παραλειπόμενα

Karen O και Spike Jonze έγραψαν το The Moon Song. Στην ταινία ακούγεται από τους δύο πρωταγωνιστές, αλλά στους τίτλους από την Karen O και τον Ezra Koenig.

ΚΡΙΤΙΚΗ

Κριτικός: Νάνσυ Μιχαηλίδου
Έκδοση Κειμένου: 11/1/2014

Σ’ ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, ζει ο Θέοντορ Τουόμπλι, ένας μοναχικός άντρας που μένει κι εργάζεται στο Λος Άντζελες. Η δουλειά του είναι να γράφει ρομαντικά γράμματα για λογαριασμό τρίτων, μια ιδιότητα που έρχεται να προοικονομήσει τη σκληρή πραγματικότητα που διαπραγματεύεται η ταινία και που έγκειται κυρίως στην αδυναμία του κεντρικού ήρωα, αλλά και πολλών ανθρώπων της καθημερινής ζωής να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, γεγονός που τους οδηγεί στην αναζήτηση «λύσεων» που θα τους βοηθήσουν να προχωρήσουν σ` αυτόν τον τομέα και να αποφύγουν την απομόνωση.

Το επάγγελμά του έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την τωρινή του κατάσταση, καθώς καλείται καθημερινά να γράφει ερωτικά γράμματα γεμάτα συναισθήματα κι όμορφα λόγια βγαλμένα από καρδιάς, τη στιγμή που ο ίδιος φαίνεται να βιώνει μια αρκετά ευάλωτη περίοδο μοναχικότητας, έχοντας χωρίσει με την επί πολλά χρόνια σύντροφό του. Ακολουθώντας λοιπόν την τεχνολογική εξέλιξη της εποχής, αποφασίσει να αγοράσει ένα προηγμένο λειτουργικό σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, που αποτελεί μια ξεχωριστή οντότητα και που υπόσχεται να διευκολύνει περισσότερο την καθημερινότητά του. Κάπως έτσι, εισβάλλει στη ζωή του αυτό το αμφιλεγόμενο τεχνολογικό θαύμα που επικοινωνεί μαζί του μέσα από τη φωνή της Σκάρλετ Γιόχανσον και απαντά στο όνομα Σαμάνθα. Η Σαμάνθα θα αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμη και ευφυής, ενώ σύντομα θα καταφέρει να τον οδηγήσει σε αξιοζήλευτα επίπεδα επικοινωνίας και συντροφικότητας, που ο ίδιος είχε πολύ καιρό να βιώσει με κάποιον άνθρωπο, αλλά και σε σημεία που δεν είχε αξιώσει να φτάσει ποτέ.

Οι διάλογοι του Σπάικ Γιόνζ είναι έξυπνοι κι απολαυστικοί, ενώ δεν λείπει το κωμικό στοιχείο, το οποίο υπάρχει σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, στις κατάλληλες δόσεις και στη σωστή ποιότητα ώστε να μην χαλάσει την ισορροπία της. Οι βασικοί χαρακτήρες χτίζονται μοναδικά, μεταφέροντας στον θεατή την ψυχολογία και των δυο πλευρών, τα συναισθήματά τους, τις ανησυχίες τους ή ακόμα και τα φυσικά εμπόδια που καλούνται να αντιμετωπίσουν στη σχέση τους. Ο Χοακίν Φίνιξ μας χαρίζει μια ευαίσθητη, εσωτερική ερμηνεία που σε συνδυασμό με τη Γιόχανσον, η οποία τον σιγοντάρει ισάξια χρησιμοποιώντας αποκλειστικά την αισθαντική φωνή της, μας χαρίζουν ένα από τα πιο ασυνήθιστα ζευγάρια της 7ης τέχνης.

Ο Σπάικ Γιόνζ χωρίς να εξοκείλει στιγμή από το θέμα του, δημιουργεί μια καυστική ταινία για τη μοναξιά των μεγαλουπόλεων και τη δυσκολία των ανθρωπίνων σχέσεων, ασκώντας παράλληλα κριτική στο πώς αυτές διαμορφώνονται υπό το πρίσμα της ολοένα και μεγαλύτερης εξέλιξης των τεχνολογιών, δημιουργώντας έτσι στον θεατή μια γλυκόπικρα ρομαντική διάθεση, την οποία ενισχύουν ο Χόιτ Βαν Χόιτεμα με τη ρετρό φωτογραφία του και οι Arcade Fire με τη μουσική τους.

Βαθμολογία: