Όλοι ξέρουν ότι η τρομακτική δύναμη συνεπάγεται τεράστια ευθύνη, ο Χάνκοκ όμως επιμένει να το αγνοεί. Ευέξαπτος, αντιφατικός, σαρκαστικός και παρεξηγημένος, ο Χάνκοκ μπορεί να φέρνει σε πέρας το έργο του και να σώζει αμέτρητες ζωές με τους ηρωισμούς του, το πέρασμά του όμως συνοδεύεται από ασύλληπτες καταστροφές. Ακόμα και το κοινό του έχει πια κουραστεί: οι κάτοικοι του Λος Άντζελες μπορεί από τη μια να είναι ευγνώμονες που έχουν τον δικό τους υπερήρωα, από την άλλη πλευρά όμως αναρωτιούνται τι κακό έχουν κάνει για να τους αξίζει αυτός ο τύπος. Ο Χάνκοκ δεν ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που νοιάζονται για το τι λένε οι άλλοι. Όχι τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που σώζει έναν υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων, τον Ρέι Έμπρεϊ, οπότε ο σαρδόνιος υπερήρωας αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι μπορεί να διαθέτει και μια τρωτή πλευρά. Η προσπάθειά του να συμβιβαστεί με αυτή τη ιδέα θα είναι η μεγαλύτερη μέχρι τώρα πρόκληση για τον Χάνκοκ, στην οποία όμως θα τον δυσκολέψει αρκετά η σύζυγος του Ρέι, η Μαίρη, που τον αντιμετωπίζει ως μια χαμένη περίπτωση.

Σκηνοθεσία:

Peter Berg

Κύριοι Ρόλοι:

Will Smith … John Hancock

Charlize Theron … Mary Embrey

Jason Bateman … Ray Embrey

Jae Head … Aaron Embrey

Eddie Marsan … Kenneth ‘Red’ Parker, Jr.

Daeg Faerch … Michel

Thomas Lennon … Mike

Johnny Galecki … Jeremy

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Vincent Ngo, Vince Gilligan

Παραγωγή: Akiva Goldsman, James Lassiter, Michael Mann, Will Smith

Μουσική: John Powell

Φωτογραφία: Tobias A. Schliessler

Μοντάζ: Colby Parker Jr., Paul Rubell

Σκηνικά: Neil Spisak

Κοστούμια: Louise Mingenbach

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Hancock
  • Ελληνικός Τίτλος: Hancock
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Χάνκοκ [τηλεόραση]

Παραλειπόμενα

  • Η ταινία πέρασε από μακρύ στάδιο προετοιμασίας, που ξεκίνησε το 1996 με ένα αρχικό σενάριο του Vincent Ngo, με τίτλο Tonight He Comes, και ήταν αρκετά σκοτεινότερο από το τελικό (ήταν πιο έντονο το στοιχείο του αυτοκτονικού αλκοολικού ήρωα). Εκείνη τη στιγμή, φαίνονταν ότι θα γίνει ταινία υπό τη διεύθυνση του Tony Scott. Με τα χρόνια να περνάνε, τα ονόματα των Michael Mann, Jonathan Mostow και Gabriele Muccino προστέθηκαν στη λίστα των υποψήφιων για τη σκηνοθεσία. Για το όνομα του πρωταγωνιστή, είχαν ακουστεί ανά καιρούς οι: George Clooney, Ben Affleck, Matt Damon, Dave Chappelle και Leonardo DiCaprio. Το όνομα του Will Smith προέκυψε πρώτη φορά υπό τον Gabriele Muccino, το 2006.
  • Για τον Peter Berg ήταν η πρώτη του σκηνοθεσία σε ταινία που βασίζονταν κυρίως στα ψηφιακά εφέ της. Η κατακλυσμένη από CGI σκηνή της μάχης ήταν η λιγότερο αγαπημένη του (σύμφωνα με τον ίδιο), μια και είχε ελάχιστο έλεγχο πάνω σε αυτήν. Από την άλλη, ο επικεφαλής των ειδικών εφέ Carey Villegas δήλωσε πως ο Berg δυσκόλευε τη δουλειά τους, επειδή χειρίζονταν την κάμερα του με υψηλή ενέργεια. Κι έτσι ενώ είχαν υπολογιστεί ότι χρειάζονταν 300 πλάνα ειδικών εφέ, η τελική καταμέτρηση μιλούσε για 526.
  • Ο Mike Epps έχει κάμεο πέρασμα στην post-credits σκηνή ως κακοποιός. Κάμεο και για τους Akiva Goldsman και Michael Mann ως στελέχη στη διάλεξη.
  • Δύο φορές προσπάθησε το στούντιο να χαρακτηριστεί η ταινία ως PG-13, αλλά η επιτροπή αξιολόγησης έδινε μόνο R. Έτσι χρειάστηκε να κοπούν στο μοντάζ αρκετές λεπτομέρειες ώστε να καταλήξουν στο πολυπόθητο PG-13.
  • Ο αρχικός τίτλος Tonight, He Comes άλλαξε σε John Hancock, και ακολούθως έμεινε μόνο το επίθετο. Ακόμα όμως και τότε σύμβουλοι μάρκετινγκ προσπάθησαν να πείσουν τη Sony να τον αλλάξει, θεωρώντας τον πολύ ασαφή για το κοινό. Κι ενώ προτάθηκαν κάποιοι όπως οι Heroes Never Die, Unlikely Hero και Less Than Hero, η Sony επέμεινε στο Hancock, πιστεύοντας ότι η προώθηση βασίζονταν έτσι κι αλλιώς μόνο στη δημοφιλία του Will Smith.
  • Μεγάλη εμπορική επιτυχία με έσοδα 629,4 εκατομμύρια δολάρια, έναντι κόστους των 150.
  • Το Unrated Cut κυκλοφόρησε για το DVD και το Blu-Ray, περιέχοντας σχεδόν 10 λεπτά εξτρά υλικού. Με την κυκλοφορία του, ο Will Smith ανέφερε ότι ήταν ανοιχτή η συζήτηση για ένα Hancock 2, με τη Charlize Theron να ανανεώνει την πιθανότητα σε συνέντευξη της του 2020.

Κριτικός: Σταύρος Γανωτής

Έκδοση Κειμένου: 24/4/2008

Τα συνεχή μπλόκμπαστερ που στην κυριολεξία κατακλύζουν τα τελευταία χρόνια τις αίθουσες, έχουν ανεβάσει τα στάνταρ πολύ πιο ψηλά από παλιότερα. Λογική συνέπεια αφού οι μεγάλες εταιρίες δεν θέλουν το ευρύ κοινό να βαρεθεί από αυτή την επίθεση ειδικών εφέ και αδρεναλίνης. Έτσι, φέτος το Καλοκαίρι γίναμε μάρτυρες ενός καλού επιπέδου ταινιών μπλόκμπαστερ, με πρωτοστάτες τα Ιντιάνα Τζόουνς 4, Απίθανο Χαλκ και φυσικά Σκοτεινό Ιππότη. Αυτό όμως που έλειπε είναι το απόλυτα πρωτότυπο, και το Χάνκοκ έρχεται την κατάλληλη στιγμή για να συμπληρώσει το κενό…

Η λέξη που εκφράζει σφαιρικά το Χάνκοκ είναι ακριβώς αυτή… πρωτοτυπία! Χωρίς να είναι φάρσα τύπου Superhero Movie, καταφέρνει να ενσωματώσει την κωμωδία στο είδος των υπερηρώων. Αλλά όλα ξεκινάν από την περσόνα που συστήνει τον ήρωα: ρεμάλι, μέθυσος, αθυρόστομος, πεζός, λάτρης της καταστροφής. Κι όμως μάχεται με συνέπεια κατά του εγκλήματος, ακόμα και που ολόκληρη η πόλη τον αναθεματίζει. Αυτός ο αντιστάρ είναι ένα κινητό ψυχολογικό πρόβλημα, παρότι δείχνει να κατέχει την κοινή λογική και να μη διαχωρίζει τον εαυτό του από έναν κανονικό, μοναχικό άνθρωπο με δυνατότητες.

Τα πράγματα θα έρθουν ώστε κάποιος τον πείθει να επαναπροσδιορίσει το ίματζ του. Καλό για τον Χάνκοκ, κακό για εμάς, που σταδιακά χάνουμε την πιο ενδιαφέρουσα προσωπικότητα σούπερ ήρωα που είδαμε τα τελευταία χρόνια, και ίσως την πρώτη μιας νέας εποχής. Ειδικά από ένα σημείο μηδέν (που δεν θα σας αποκαλύψουμε το τι συμβαίνει) και έπειτα, τα ειδικά εφέ αρχίζουν να έχουν τον πρώτο ρόλο και η πρωτοτυπία δίνει τη θέση της σε μια απλά καλοστημένη ταινία δράσης, με κάποια συγκίνηση παραπάνω από ό,τι χρειάζονταν. Μαζί χάνεται και το μυστήριο που περιβάλει τον ήρωα και οι εξηγήσεις που δίνονται χαλάνε τη γήινη διάσταση που είχε χτιστεί.

Ο μόνος που θα μπορούσε να ενσαρκώσει τέλεια αυτό τον ρόλο, είναι και αυτός που τον έχει. Ο Will Smith είναι ίσως η μοναδική εγγύηση, ως σούπερ σταρ, για ένα μπλόκμπαστερ που θέλει να πετύχει εμπορικά. Κυρίως όμως είναι ιδανικός ως αντιστάρ και εκπέμπει μια οικειότητα στον θεατή, που σε συνδυασμό με το χιούμορ, αποτελούν τα μυστικά της επιτυχίας του. Φανταστείτε μόνο το πόσο μετριότερο μπορούσε να είναι το Ζωντανός Θρύλος χωρίς αυτόν. Ευχάριστη και η παρουσία της Charlize Theron, που από το 2005 και το καταστροφικό Aeon Flux είχε να ασχοληθεί με ακριβή ταινία.

Γενικά, έχουμε μια απολαυστικότατη, χιουμοριστικότατη και δημιουργικότατη πρώτη ώρα, όπου την ακολουθάει ένα από τα γνωστά μισάωρο, που όμως έχει κι αυτό να πει αρκετά στους λάτρεις των ειδικών εφέ. Ο Will Smith γίνεται ένα με έναν καλοπλασμένο και ολοκαίνουργιο χαρακτήρα, που εκμεταλλεύεται την πρωτοτυπία του, ως ένα σημείο πάντα, στο έπακρο. Μπορεί να μην ολοκληρώνει τις προθέσεις του, είναι όμως ένα αυθεντικά λαϊκό σινεμά του σήμερα, με έναν σούπερ ήρωα που θα μπορούσες να καλέσεις σε δείπνο, δίπλα στο παιδί σου, και να του προσφέρεις ό,τι ακριβώς είχες για να φας ο ίδιος. Ξεχάστε λοιπόν τα τετριμμένα και απολαύστε τη νέα φάση μπλόκμπαστερ, που ίσως υποδηλώνει και ένα καυτό καλοκαίρι για του χρόνου, αφού φέτος ο πήχης θεαματικότητας στήθηκε υπερβολικά ψηλά και όπως ξέρετε τα ρεκόρ είναι για να σπάνε…

Βαθμολογία:


Γκαλερι φωτογραφιων

13 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *