Λίγα λεπτά αφότου η Λόρι, η κόρη της, Κάρεν, και η εγγονή της, Άλισον, άφησαν το μασκοφόρο τέρας, τον Μάικλ Μάγιερς, παγιδευμένο να καίγεται στο υπόγειο, η Λόρι θα εισαχθεί στο νοσοκομείο με τραύματα, πιστεύοντας ότι επιτέλους κατάφερε να σκοτώσει τον ισόβιο βασανιστή της. Αλλά όταν ο Μάικλ καταφέρνει να απελευθερωθεί, το τελετουργικό λουτρό αίματος θα αναβιώσει. Όσο η Λόρι παλεύει με τους πόνους και ετοιμάζεται να υπερασπιστεί ξανά τον εαυτό της απέναντί του, ξεσηκώνει όλη την περιοχή σε ένα κυνήγι για τον ασταμάτητο φονιά. Οι γυναίκες θα ενωθούν με μια άλλη ομάδα επιζώντων ενός παλιότερου μακελειού του Μάικλ, και θα αποφασίσουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους, σχηματίζοντας έναν άγρυπνο όχλο που σκοπεύει να εξοντώσει τον Μάικλ μία για πάντα. Το κακό θα πεθάνει απόψε!
Σκηνοθεσία:
David Gordon Green
Κύριοι Ρόλοι:
Jamie Lee Curtis … Laurie Strode
James Jude Courtney … Michael Myers
Judy Greer … Karen Nelson
Andi Matichak … Allyson Nelson
Will Patton … υπαστυνόμος Frank Hawkins
Anthony Michael Hall … Tommy Doyle
Kyle Richards … Lindsey Wallace
Robert Longstreet … Lonnie Elam
Nancy Stephens … Marion Chambers
Charles Cyphers … Leigh Brackett
Dylan Arnold … Cameron Elam
Jim Cummings … Pete McCabe
Omar J. Dorsey … σερίφης Barker
Scott MacArthur … Big John
Michael McDonald … Little John
Thomas Mann … Frank Hawkins (νεαρός)
P.J. Soles … Lynda Van Der Klok
Bob Odenkirk … Bob
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: David Gordon Green, Danny McBride, Scott Teems
Παραγωγή: Malek Akkad, Bill Block, Jason Blum
Μουσική: Cody Carpenter, John Carpenter, Daniel A. Davies
Φωτογραφία: Michael Simmonds
Μοντάζ: Timothy Alverson
Σκηνικά: Richard A. Wright
Κοστούμια: Emily Gunshor
Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.
Τίτλοι
- Αυθεντικός Τίτλος: Halloween Kills
- Ελληνικός Τίτλος: Η Νύχτα με τις Μάσκες 2
Άμεσοι Σύνδεσμοι
- Η Νύχτα με τις Μάσκες (1978)
- Η Νύχτα με τις Μάσκες ΙΙ (1981)
- Η Νύχτα με τις Μάσκες Νο 3 (1982)
- Halloween 4: Η Επιστροφή του Michael Myers (1988)
- Η Νύχτα με τις Μάσκες 5 (1989)
- Η Κατάρα (1995)
- Halloween H20 : Είκοσι Χρόνια Μετά (1998)
- Ο Δαίμονας (2002)
- Halloween: Η Νύχτα με τις Μάσκες (2007)
- Halloween II: Η Νύχτα με τις Μάσκες (2009)
- Η Νύχτα με τις Μάσκες (2018)
- Η Τελευταία Νύχτα με τις Μάσκες (2022)
Σεναριακή Πηγή
- Χαρακτήρες franchise: Halloween των John Carpenter, Debra Hill.
Παραλειπόμενα
- Απευθείας σίκουελ του φιλμ του 2018, και 12η ταινία του franchise, από το 1978 όπου και γεννήθηκε.
- Πριν καν βγει η ταινία του 2018, ο Danny McBride είχε επιβεβαιώσει πως ήθελαν να γυρίσουν δύο σίκουελ ταυτόχρονα, αλλά εντέλει αποφάσισαν να δουν πώς θα πάει το πρώτο στις αίθουσες.
- Τον Ιούλιο του 2019, η Universal Pictures ανακοίνωσε τον τίτλο όχι μόνο αυτού, αλλά κι ενός ακόμα σίκουελ, του Halloween Ends (αρχικά είχαν δηλώσει πως κι αυτά θα γυρίζονταν μαζί, αλλά δεν το επέτρεψαν οι καταστάσεις). Υπό κανονικές συνθήκες, χωρίς την υγειονομική κρίση δηλαδή, το Halloween Kills ήταν να βγει τον Οκτώβριο του 2020, και το Ends τον Οκτώβριο του 2021 (πήγε για το 2022).
- Ο Paul Rudd είχε πρόταση να επαναλάβει τον ρόλο του Τόμι Ντόιλ από το Η Κατάρα (ένας ρόλος που υπήρχε και στο ορίτζιναλ του 1978), αλλά ήταν δεσμευμένος με το Ghostbusters: Afterlife.
- Ο Charles Cyphers επιστρέφει στον ρόλο του Λι Μπράκετ από την ορίτζιναλ ταινία, κι ενώ ο γηραιός πλέον ηθοποιός είχε να εμφανιστεί στο σινεμά από το 2007.
- Σε συνέντευξη του, ο John Carpenter χαρακτήρισε τη δουλειά του David Gordon Green ως την υπέρτατη slasher ταινία.
- Η Jamie Lee Curtis ερμηνεύει για έκτη φορά τη Λόρι, και ξεπερνάει τον Donald Pleasence (Δρ Λούμις) σε εμφανίσεις στη σειρά.
- Θετική η κίνηση στα ταμεία (αισθητά χαμηλότερα όμως από το προηγούμενο κεφάλαιο), μια και οι εισπράξεις έπιασαν τα 131,6 εκατομμύρια δολάρια, έναντι μπάτζετ των 20.
- Κυκλοφόρησε και extended-cut στα 109 λεπτά.
Κριτικός: Σταύρος Γανωτής
Έκδοση Κειμένου: 23/10/2021
Για να μην κρύβομαι, δηλώνω φίλος και του προηγούμενου κεφαλαίου μιας σειράς ταινιών που είχε να με αφήσει ευχαριστημένο από το πρώτο της και κεφάλαιο, τουτέστιν σχεδόν μία ζωή. Κι αυτό το σίκουελ μπορεί να απογοητεύει σε κάποια μικρά σημεία σχετικά με την ταινία του 2018, δεν παύει όμως να γαργαλάει τα σινεφιλικά ένστικτα ενός φίλου του τρόμου, όπως τον είχαμε γνωρίσει σε εκείνες τις ένδοξες ημέρες των 1970-80.
Ο Μάικλ Μάιερς επιμένει στην εικονική του φύση, δεν ευτελίζετε από το σενάριο, δεν ξεπέφτει σε σκηνοθετικά τερτίπια που αναζητούν να του προσδώσουν μια «μετα-μορφή» (βλέπε: Rob Zombie), και παίρνει πίσω την ταυτότητα που του στέρησαν ένα κάρο «σούπερ-μάρκετ» σίκουελ. Και για να βρει ξανά αυτή τη χαμένη ταυτότητα, απλά θυμίζει το πόσο ακατέργαστα βίαιη είναι η μορφή του όταν παρουσιάζεται δίχως παραπανήσια αλατοπίπερα. Ο David Gordon Green δεν προβαίνει σε ζογκλερισμούς ώστε να ανακαλύψει νέες φόρμες επί του είδους, αλλά κάνει αυτό που του βγαίνει στο μεγαλύτερο μέρος της ως τώρα καριέρας του: σέβεται το σινεμά που έχει δει από μικρός.
Το στόρι αυτού του σίκουελ αποτυγχάνει σίγουρα στην προσπάθεια του να βγάλει κι ένα νόημα πέρα από το να σου προσφέρει μια όμορφη gore βραδιά. Καλοδεχούμενο βέβαια το «ο κάθε άνθρωπος μπορεί εύκολα να μετατραπεί ο ίδιος σε ένα τέρας», αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν δίνεται με κάποιον πρωτότυπο τρόπο, ούτε δείχνει ικανό να επισκιάσει λίγη από τη λάμψη του Μάικλ Μάιερς, ώστε να βρει τόπο ουσιαστικής παρουσίας.
Επίσης, αρκετοί ίσως ενοχληθούν από το απότομο φινάλε που έρχεται αποκλειστικά για να σε κάνει να αναμένεις το έσχατο κεφάλαιο, μια λογική που ακόμα και οι τηλεοπτικές σειρές έχουν πλέον προσπεράσει ως παρωχημένη. Πλάι σε αυτά, σίγουρα θέλαμε την Jamie Lee Curtis πιο «όρθια», μια και δεν υπάρχει ικανό αντίπαλο δέος, όπως και το καστ γενικά να μη μοιάζει τόσο αναλώσιμο μπροστά σε ένα σενάριο που υποκλίνεται άνευ όρων στη βίαιη ισχύ της εικόνας.
Μπορεί όμως να εντοπίζω εκείνα να ψεγάδια που τραβούν το αυτί του Green που δεν μας παρέδωσε μια καρπεντερική δουλειά, από την άλλη όμως δηλώνω απερίφραστα πως πρόκειται για μια ταινία που ευχαριστήθηκα με την ψυχή μου, και μου χάρισε μία ακόμα, μετά το 2018, τρομο-βραδιά από τα παλιά. Και ο τρόμος δεν είναι ένα είδος που χρειάζεται πολλά-πολλά για να σε ικανοποιήσει στα πλαίσια της ψυχαγωγίας, αρκεί συχνά όπως εδώ να τιμάει απλώς τα παντελόνια του.
Βαθμολογία:
Φοβερή φάση σαν το προηγούμενο. Halloween rulez!