Ο Δρ. Λούμις και ο σερίφης Μπράκετ ψάχνουν ξανά στους σκοτεινούς δρόμους για τον Μάικλ Μάγιερς, αλλά εντωμεταξύ η Λόρι Στροντ μεταφέρεται στο νοσοκομείο Χάντονφιλντ όπου δεν είναι ακόμα ασφαλής. Ο Μάικλ Μάγιερς, που πυροβολήθηκε από τον Δρ. Λούμις έξι φορές, κινείται πράγματι μέσα στις σκιές αναζητώντας την, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά υπάρχει λόγος που επιζητά τον θάνατο της.

Σκηνοθεσία:

Rick Rosenthal

Κύριοι Ρόλοι:

Jamie Lee Curtis … Laurie Strode

Donald Pleasence … Δρ Samuel ‘Sam’ Loomis

Charles Cyphers … σερίφης Leigh Brackett

Dick Warlock … Michael Myers

Lance Guest … Jimmy

Pamela Susan Shoop … νοσοκόμα Karen Bailey

Hunter von Leer … υπαστυνόμος Gary Hunt

Nancy Stephens … Marion Chambers

Leo Rossi … Budd Scarlotti

Jeffrey Kramer … Graham

Lucille Benson … Κα Elrod

Dana Carvey … Barry McNichol

Billy Warlock … Craig Levant

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: John Carpenter, Debra Hill

Παραγωγή: John Carpenter, Debra Hill

Μουσική: John Carpenter, Alan Howarth

Φωτογραφία: Dean Cundey

Μοντάζ: Mark Goldblatt, Skip Schoolnik

Σκηνικά: J. Michael Riva

Κοστούμια: Jane Ruhm

Διεθνής Κριτική (μ.ο.): Μέτρια.

Τίτλοι

  • Αυθεντικός Τίτλος: Halloween II
  • Ελληνικός Τίτλος: Η Νύχτα με τις Μάσκες ΙΙ
  • Εναλλακτικός Ελλ. Τίτλος: Ο Τρόμος του Κάρπεντερ

Άμεσοι Σύνδεσμοι

Σεναριακή Πηγή

  • Χαρακτήρες franchiseHalloween των John Carpenter, Debra Hill.

Παραλειπόμενα

  • Carpenter και Hill σχεδίασαν αρχικά αυτό το σίκουελ να λαμβάνει χώρα λίγα χρόνια μετά το ορίτζιναλ, και να έχει τη Λόρι κάτοικο ουρανοξύστη. Η πραγματικότητα όμως ήταν ότι πριν έρθει η επιτυχία του πρώτου φιλμ, κανείς δεν σχεδίαζε τη όποια συνέχεια του.
  • Όταν ο παραγωγός Irwin Yablans προσέγγισε τον Carpenter για να αναλάβει σκηνοθετικά και το δεύτερο κεφάλαιο, τον βρήκε απασχολημένο με την Ομίχλη. Ακολούθησε μια δικαστική διαμάχη ανάμεσα στον παραγωγό και την Embassy Pictures για την παραγωγή της Ομίχλης, με κερδισμένη την Embassy. Έτσι προσλήφθηκε ο Rick Rosenthal, μια και ο Carpenter δεν μπορούσε πλέον να αφήσει την άλλη του ταινία στη μέση (αλλά και όπως αργότερα δήλωσε, δεν ήθελε καν να το πράξει), που έκανε εδώ το σκηνοθετικό του ντεμπούτο (επιλέχτηκε μέσω μιας μικρού μήκους φοιτητικής ταινίας του). Ο Carpenter προτιμούσε στη θέση του τον Tommy Lee Wallace (μοντέρ και υπεύθυνος για τα σκηνικά του ορίτζιναλ), αλλά είχε αρνηθεί (θα αναλάβει όμως αργότερα το τρίτο κεφάλαιο).
  • Το twist της ταινίας που αφορούσε την άμεση σχέση ανάμεσα στη Λόρι και τον Μάικ, έμελλε να εγκαταλειφθεί σε όλες τις σύγχρονες -μετά το 2018- ταινίες του franchise.
  • Ο Nick Castle δεν επέστρεψε στον ρόλο του Μάικ Μάγιερς, ξεκινώντας καριέρα σκηνοθέτη, παρά μόνο το 2018. Αντικαταστάτης του ήταν ο Dick Warlock, με καριέρα από το 1964 ως κασκαντέρ. Η μάσκα που φοράει ήταν αυτή του πρώτου μέρους.
  • Ντεμπούτο σε βοηθητικό ρόλο για τον Dana Carvey.
  • Η Nancy Loomis (ως Annie Brackett) κάνει κάμεο εμφάνιση ως… πτώμα.
  • Λόγω του αυξανόμενου γκορ που επέβαλε ο Rick Rosenthal, η ταινία κατηγοριοποιήθηκε περισσότερο ως σπλάτερ παρά ως σλάσερ.
  • Ενώ ο Mark Goldblatt είχε ολοκληρώσει το μοντάζ, ο Carpenter και η Hill προσκάλεσαν τον Skip Schoolnik, που είχε μόλις επιμεληθεί την τηλεοπτική εκδοχή του φιλμ του 1978, και μαζί μέσα σε μια βδομάδα παρέδωσαν μια εκδοχή 14 λεπτά μικρότερη. Ο κυριότερος λόγος ήταν μια σεναριακή “τρύπα” που ανακάλυψε ο Carpenter, και αφορούσε το πώς εντόπισε ο Μάιερς τη Λόρι. Για να λυθεί αυτό και κάποιες ακόμα λεπτομέρειες, ο Carpenter γύρισε ο ίδιος κάποιες επιπλέον σκηνές.
  • Ενώ οι εισπράξεις δεν έφτασαν ποτέ αυτές του πρώτου μέρους, ήταν παραπάνω από ικανοποιητικές, μια και ήταν η πιο εμπορική ταινία τρόμου της χρονιάς. Με μπάτζετ 2,5 εκατομμύρια δολάρια, τα κέρδη έφτασαν στα 25,5 μόνο στις ΗΠΑ.
  • Μια υπόθεση δολοφονίας ενός ζευγαριού το 1982, με τη δίκη να γίνεται το 1989, συνδέθηκε άμεσα με την ταινία, αν και μάλλον άδικα. Σύμφωνα με την τελική καταγραφή, ο δράστης έδρασε εν μέσω παραισθήσεων που είχαν επιφέρει η συγκεκριμένη ταινία και ναρκωτικά. Το γεγονός έμελλε έτσι να μείνει στην ιστορία ως Halloween II Murders.

Μουσικά Παραλειπόμενα

  • Χαρακτηριστική είναι η χρήση του κλασικού τραγουδιού Mr. Sandman των The Chordettes, που θα ακουστεί ξανά στο σίκουελ του 1998.

Γκαλερι φωτογραφιων

31 φωτογραφίες

Μοιραστειτε ενα σχολιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *