Αρκαδία Χαίρε
- Αρκαδία Χαίρε
- Hail Arcadia
- 2015
- Ελλάδα
- Ελληνικά
- Ντοκιμαντέρ
- 15 Οκτωβρίου 2015
Φυλακίζοντας στιγμές στην απέραντη γραμμή του χρόνου, αποτυπώνοντας αποσπασματικές εικόνες μιας ένθεης φύσης, συνυφαίνοντας μύθους αλλοτινούς και ιστορικές μαρτυρίες, σταχυολογώντας θραύσματα και ψιθύρους, το κινηματογραφικό βλέμμα επιχειρεί να καταγράψει την ταυτότητα ενός τόπου που συναντά και συναντιέται με τα μεγαλειώδη ερωτήματα της ζωής. Ο ναός της Αλέας Αθηνάς, το τέμενος του Gregory Markopoulos, το αλώνισμα, η περικαλλής Μουχλιώτισσα, ο βυσσινόκηπος, ο νεομάρτυρας Δημήτριος δεν αποτελούν παρά ψηφίδες και θραύσματα αυτού του τόπου, της Τεγέας, που διηγούνται του βίου το πέλαγος. «Αρκαδία χαίρε»: Μια περιπλάνηση σε έναν τόπο που ακόμα και σήμερα τον ακολουθεί ο μύθος μια αινιγματικής επιγραφής. Et in Arcadia ego. Μια συλλογή θραυσμάτων. Ένας χαιρετισμός, σύντομος κι αμφίθυμος, όπως το πέρασμα του δρομέα που διανύει τα μεσάνυχτα τον κάμπο της Τεγέας.
Σκηνοθεσία:
Φίλιππος Κουτσαφτής
Κύριοι Ρόλοι:
Φίλιππος Κουτσαφτής … αφηγητής (φωνή)
Κεντρικό Επιτελείο:
Σενάριο: Φίλιππος Κουτσαφτής
Παραγωγή: Φίλιππος Κουτσαφτής
Μουσική: Κωνσταντίνος Βήτα
Φωτογραφία: Φίλιππος Κουτσαφτής
Μοντάζ: Ιωάννα Σπηλιοπούλου
- Κυριότερη Προβολή στην Ελλάδα: Διανομή στις αίθουσες.
- Παγκόσμια Κριτική Αποδοχή (Μ.Ο.): Θετική.
Τίτλοι
Αυθεντικός Τίτλος: Αρκαδία Χαίρε
Διεθνής Τίτλος: Hail Arcadia
Κύριες Διακρίσεις
- Υποψήφιο για καλύτερο ντοκιμαντέρ, μουσική και μοντάζ στα βραβεία Ίρις.
Παραλειπόμενα
- Δεύτερη σκηνοθετική δουλειά μεγάλου μήκους για τον Φίλιππο Κουτσαφτή, αλλά και πρώτη του από το 2000 και την Αγέλαστο Πέτρα.
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
Κριτικός: Πάνος Αχτσιόγλου
Έκδοση Κειμένου: 2/10/2015
Ο σημαντικός ντοκιμαντερίστας Φίλιππος Κουτσαφτής ύστερα από μεγάλη απουσία επανέρχεται στις αίθουσες με το νέο του εγχείρημα, “Αρκαδία Χαίρε”. Μετά σχεδόν δεκαπέντε χρόνια από το υπέροχο και πλέον επιτυχημένο “Αγέλαστος Πέτρα”, (είχε μεσολαβήσει και ένα αρχαιολογικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους το 2007, το “TO.Ra.Ke”), ένα ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης της ίδιας χρόνιας και κέρδισε το Βραβείο της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, το Πρώτο Bραβείο Ταινίας Τεκμηρίωσης στα Kρατικά Bραβεία Ποιότητας 2000, αλλά και το Βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ.
Ο γεννημένος στη Ζαγορά του Πηλίου αλλά κάτοικος Αθηνών σκηνοθέτης και διευθυντής φωτογραφίας, κατασκευάζει ένα φιλμ γύρω από μια μικρή πεδιάδα κυκλωμένη από βουνά, πάνω στο δρόμο που οδηγεί στη Σπάρτη: την Τεγέα Αρκαδίας. Πιστός στον λυρισμό των εικόνων και την ποιητικότητα της γραφής, κινείται σε έναν χώρο στον οποίο οι μύθοι, μπλέκονται με την πραγματικότητα, μοιάζοντας να ψάχνει όχι την ακριβή, στεγνή ιστορική καταγραφή, αλλά την ουσία της ταυτότητας ενός τόπου αιώνιου, αρχέγονου και επιβλητικού. Ο ίδιος μονολογεί, συνδιαλέγεται με τον εαυτό του και με καταπληκτική αφηγηματική ικανότητα περιγραφεί το πέρασμα των αιώνων. Με μεγάλο σεβασμό στον χρόνο που περνά, άλλα και διάχυτη τη μελαγχολία και τον πεσιμισμό για το σήμερα, συνδέει κοινωνίες, θρησκείες, τόπους και ανθρώπους. Στη μουσική όπως και το 2000, ο Κωνσταντίνος Βήτα επενδύει ιδανικά ένα εμφανώς επιμελέστατο ντοκιμαντέρ με ξεκάθαρη σκέψη και προσανατολισμό, προϊόν πολύ σκληρής δουλειάς και υπομονής.
Βαθμολογία: